جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: نشان داده شده است که وابستگی مذهبی و حضور در جنبه های مختلف سلامت روان، از جمله تمایل به کمک گرفتن از سلامت روان، تأثیر می گذارد. با این حال، اطلاعات کمی در مورد اینکه چگونه باورهای الهیاتی بر ارزیابی افراد از گزینه های کمک بهداشت روان مذهبی و سکولار تأثیر می گذارد، شناخته شده است. تحقیقات قبلی با استفاده از محافظه کاری الهیاتی (باورهایی در مورد کتاب مقدس، گناه و نجات) این دیدگاه را به عنوان طرح واره ای که در آن ابعاد به صورت پشت سر هم عمل می کنند، مفهوم سازی کرده است. با این وجود، با توجه به ماهیت شخصی‌سازی شده سلامت روان، این مطالعه این دیدگاه را به‌عنوان سه بعد مرتبط، اما کاملاً متفاوت از یک نظام اعتقاد دینی مفهوم‌سازی کرده است. این مطالعه با استفاده از داده‌های موج‌های سال‌های 2006 و 2018 (N = 2563) NORC General Social Survey (GSS)، رویکردی پربار اما کم استفاده را برای سنجش ادراکات کمک به سلامت روان از طریق استفاده از خطوط موقعیتی که ارزیابی پاسخ‌دهندگان نظرسنجی از مجموعه‌های مختلف را تحریک می‌کند، ارائه می‌کند. شرایط و راه حل های ممکن مختلف این مطالعه از این فرضیه حمایت می‌کند که محافظه‌کاری الهیاتی پیش‌بینی‌شده با دیدگاه مطلوب‌تری از حمایت مذهبی از سلامت روان در مقایسه با منابع کمک سکولار مرتبط است. همچنین حمایت قابل توجهی از این فرضیه وجود داشت که بعد نجات این جهان بینی جدا از بعد کتاب مقدس و گناه تأثیری را نشان می دهد. این تحقیق جنبه ای از دین را که مورد مطالعه قرار نگرفته در رابطه با پذیرش اشکال متمایز درمان سلامت روان روشن می کند و جهت گیری های بالقوه برای تحقیقات آینده را برجسته می کند.

هدف این مقاله بررسی نقش آموزش های دینی در سلامت فردی و اجتماعی و تاثیر پیشگیرانه آن در امر سلامت جسمی، روانی و اجتماعی و انواع سلامت از منظر متفکرین اسلامی و غربی و اثرات آموزش های دینی و برنامه های درسی معنوی بوده است. روش؛ روش مورد استفاده در این پژوهش، تحلیل اسنادی بوده که کلیه اسناد یا آثار مربوط به موضوع شامل نوشتاری(کتابها، مقالات و...) و غیرنوشتاری(سایت ها) می باشد. از جامعه فوق نمونه ها به صورت هدفمند و با توجه به گزاره های پژوهش و ابزار گردآوری فرمهای فیش برداری، انتخاب شده اند. روش مورد استفاده برای تحلیل داده ها کیفی بوده است. یافته ها؛ یافته های تحقیق نشان داده است که دین در سلامت جسمی، ازجمله: ایجاد رفتارهای سالم و بهداشتی، افزایش طول عمر وکاهش میزان مرگ و میر و ابتلا به بیماری و عملکرد خوب سیستم ایمنی در برابر برخی از بیماری ها و... ، موثر می باشد. نقش دین بر سلامت روان: رضایت از زندگی، ایجاد شخصیت سالم ونگرش مثبت و تقلیل مشکلات عاطفی روانی و جلوگیری از بیماری ها وامراض روانی... ، رابطه مثبت دین و روان را نشان می دهد. در نقش دین بر سلامت اجتماعی به انسجام و کنترل اجتماعی ،کاهش رفتارهای نابهنجار و انحرافی، ایجاد یک نظام فکری مشترک و اصلاح جامعه و تغییر افکار ناسالم می توان اشاره نمود. نتیجه گیری؛ بین ابعاد مختلف دینداری و معنویت با سلامت جسمی، روانی و اجتماعی رابطه مثبت وجود دارد، به گونه ای که باورهای دینی می توانند فرد را به سوی کمال و تعالی و در نتیجه سلامت روانی و جسمی و نهایتاً سلامت اجتماعی هدایت کنند.

هدف پژوهش، تعیین تأثیر «روان‌درمانی ـ شناختی رفتاری مذهب‌محور» بر «سازگاری زناشویی» و «سلامت‌روان زوجین» بود که از روش تجربی پیش‌آزمون _ پس‌ آزمون و گروه کنترل با پیگیری استفاده شد. 32 زوج از زوجین با مشکلات فوق (مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره) در دو گروه تصادفی انتخاب شدند. گروه آزمایش در 12 جلسه 45 دقیقه‌ای روان‌درمانی شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور شرکت کردند، اما گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر و چک لیست تجدید نظر شده علائم روانی (SCL-90-R) بود. داده‌ها، با روش تحلیل واریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل آشکار ساخت که میان گروه‌های آزمایش و کنترل از لحاظ «سازگاری زناشویی» و «سلامت روان» تفاوت معنا‌داری وجود دارد (001/0>P). این نتایج کماکان در دوره پیگیری به‌طور معنا‌داری پایدار بوده است (001/0>p).

هدف پژوهش این است که جایگاه«ارزیابی تحول روانی ‐ معنوی» در درمانگری مراجعان مذهبی را معلوم و ابزار سنجش آن را معرفی نماید و رابطه تحول روانی معنوی با سلامت روان را نیز بررسی کند.به این منظور، معیارهای تشخیصی «تحول روانی ‐ معنوی»، تنظیم و برای سنجش آن، ابزاری عینی تدارک دیده شد. سپس برای مطالعه اولیه بر روی تعداد 324 نفر از دانشجویان مقطع لیسانس اجرا گردید. همزمان برای بررسی سلامت عمومی روانی از پرسشنامه «GHQ» و برای بررسی روایی ملاک از پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت استفاده شد.نتایج نشان داد که پرسشنامه سنجش تحول روانی معنوی از اعتبار و روایی مطلوبی برخوردار است. همچنین رابطه مثبت معناداری بین سلامت روانی و مراحل تحول روانی معنوی به دست آمد.استفاده از این ابزار برای مراجعان مذهبی به ارزیابی نسبتا دقیق از نشانه های مربوط به «تحول روانی ‐ معنوی» منتهی شده و به تشخیص آسیب دیدگی روانی ‐ معنوی عمقی فرد، کمک می کند.

از مهمترین معضلات بشر معاصر، عدم سازش و افزایش اختلالات رفتاری در جوامع انسانی است. بشر علیرغم پیشرفت سریعی که در علم و صنعت نموده، اما در پناه این پیشرفت ها به آرامش خاطر که تضمین کننده سلامت روانی و اجتماعی است دست نیافته است. عصر حاضر به موازات پیشرفت هایش، عصر اضطراب نام نهاده شده و اضطراب از دیدگاه روانشناسی، هسته مرکزی بسیاری از بیماریهای روانی تلقی می گردد. اعتقاد به معاد نقش اساسی در پیشگیری از بیماریهای روانی ایفا می کند.

بنا به تعریف، مشاوره فرآیندی است که از طریق فتگوی بین مشاورو مراجعه کننده، به فرد کمک می شود تا با استفاده از تجربیات، توانایی ها، ظرفیت ها، استعدادها، شرایط و امکانات زندگی، به زندی مطلوب تر، سالم تر و موثرتری دست یابد.

روانشناسی بهداشت، در سالهای اخیر اهمیت زیادی برای نقش راهبردهای مقابله و سبک زندگی افراد در چگونگی وضعیت سلامت جسانی و روانی آنها قائل شده است. شیوه های مقابله، تواناییهای شناختی و رفتاری ای هستند که توسط فرد در معرض استرس، به منظور کنترل نیازهای خاص درونی و بیرونی که فشار آور بوده و فراتر از منابع فردی می باشند، بکار گرفته می شود.

این پژوهش به بررسی نقش مذهب بر کاهش علائم اختلال وسواس می پردازد. برای انجام پژوهش حاضر طرح آزمایشی، پیش آزمون ‐ پس آزمون با گروه کنترل مورد استفاده قرار گرفت. بدین منظور سی نفر از بیماران مبتلا به اختلال وسواس در شهر مشهد به صورت تصادفی در دسترس انتخاب و در دو گروه، آزمایش (پانزده نفر) و کنترل (پانزده نفر) جایگزین شدند. آزمودنی ها به وسیله پرسشنامه ییل براون در پیش آزمون و پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. تعداد دوازده جلسه درمان اسلامی برای گروه آزمایش انجام گرفت. جلسات درمانی یک بار در هفته و هر جلسه به مدت یک ساعت و در مجموع دوازده جلسه برگزار شد. تحلیل نتایج با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیری (مانوا) نشان داد که درمان اسلامی در کاهش علائم اختلال وسواس موثر است.

هدف پژوهش، پاسخگویی به این سؤال بود که آیا مشاوره گروهی به شیوه یکپارچه‌ توحیدی، بر سازگاری زندانیان مرد مؤثر است؟ روش پژوهش، آزمایشی با گروه کنترل در بین زندانیان مرد در زندان مرکزی شهرکرد در سال 1391 بود؛ 40 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده چندمرحله‌ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. از پرسشنامه سازگاری بل به عنوان ابزار غربالگری استفاده گردید. سپس برنامۀ مشاوره گروهی به شیوۀ یکپارچه‌توحیدی به مدت 12جلسه یک‌ونیم ساعته بر روی اعضای گروه آزمایشی اجرا شد. پس از پایان مداخلۀ درمانی، پس‌آزمون و بعد از یک ماه آزمون پیگیری از هر دو گروه اخذ گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آماری تحلیل اندازه‌های مکرر استفاده شد و نتایج نشان داد که بین میانگین نمرۀ سازگاری دوگروه در مرحله پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنادار وجود دارد (P<0.002) در نتیجه می‌توان گفت که مشاوره گروهی به شیوه یکپارچه‌توحیدی بر سازگاری زندانیان مرد مؤثر است.