جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: موتیف اصلی که در سراسر «نقطه مجازی آزادی» وجود دارد، تقابل با گفتمان آزادی، یا به‌طور مشخص‌تر، ایده‌آل نادرست تجاوزکارانه یک رهایی کامل است که هیچ محدودیتی نمی‌شناسد. به دور از ترسیم یک «موضوع آزادی» فرضی که ظاهراً یک بار برای همیشه بر بیگانگی غلبه می‌کند، هفت فصل کتاب کیزا به دنبال آشکار کردن خوانشی بدیع از همزمانی دیالکتیکی بین بی‌بیگانگی و از خودبیگانگی مجدد در سیاست، زیبایی‌شناسی و دین، با استفاده از روانکاوی به عنوان یک ابزار انتقادی ممتاز. موضوعات عبارتند از: حمله پیر پائولو پازولینی به انحطاط بصری و بیولوژیکی بدنها ناشی از مصرف گرایی «لیبرال» لذت جو، مذاکرات متناقض جورجیو آگامبن و اسلاوی ژیژک با سنت مسیحی «فقر» و «ناشایستگی» به عنوان رستگاری بالقوه، و ناتوانی آلن. بدیو در توسعه یک انسان شناسی فلسفی که بتواند سیاست منسجم رهایی را حفظ کند. این کتاب با ترسیم شخصیت حزبی به پایان می رسد، موضوعی که تصور تقاطعی بین اخلاق موقت و سیاست رادیکال را ممکن می سازد.

ترجمه ماشینی: بررسی فلسفی درمان منطق و خدا در نظریه روانکاوی بعدی لاکان. در The Not-Two، لورنزو کیزا به بررسی رفتار منطق و خدا در آثار بعدی لاکان می پردازد. کیزا بیشتر از سمینارهای لاکان در اوایل دهه 1970 استفاده می کند، زیرا آنها حول اصل اصل "رابطه جنسی وجود ندارد" می چرخند. کیزا هم خوانشی دقیق از تلاش لاکان برای رسمیت بخشیدن به تفاوت جنسی به عنوان ناقصی و هم ارزیابی پیامدهای گسترده تر آن برای رئالیسم فلسفی و ماتریالیسم ارائه می دهد. کیزا استدلال می کند که "هیچ رابطه جنسی وجود ندارد" برای لاکان به طور تجربی و تاریخی توسط روانکاوی محدود شده است، اما در زندگی روزمره ما بدیهی است. لاکان معتقد بود که ما رابطه جنسی داریم زیرا عشق می ورزیم و عشق میل به یکی بودن در مواجهه با نبود رابطه جنسی است. عشق یک «نه دو» واقعی را پیش‌فرض می‌گیرد. نه دو این ایده را متراکم می کند که زندگی عشقی و جنسی ما توسط عدم امکان آمیختن وجود متناقض مرد با هتروس های زن به عنوان یک دیگری اساسا غیرقابل شمارش دیکته شده است. روابط جنسی توسط یک منطق استعلایی، به اصطلاح عملکرد فالیک که تلاش می کند بر این ناممکن غلبه کند، حفظ می شود. کیزا همچنین بر گفتگوی انتقادی لاکان با علم مدرن و منطق رسمی، و همچنین برچیدن تمایلات جنسی که توسط جریان اصلی گفتمان بیولوژیکی در نظر گرفته می شود، تمرکز می کند. توسعه منطق جدید جنسیت بر اساس ناقصی مستلزم کنار گذاشتن هر گونه آرم ادعایی زندگی و هرگونه تکامل غایت‌شناختی است. از نظر لاکان، حقیقت ناقصی که از طریق جنسیت روانکاوانه به آن پرداخته می‌شود، به ما این امکان را می‌دهد که در رد کردن هستی‌شناسی سنتی بیشتر پیش برویم و آن را با «پارا هستی‌شناسی» جایگزین کنیم. با توجه به حقیقت ناقصی، کیزا می پرسد، آیا می توانیم چنین حقیقتی را به خودی خود بیاندیشیم بدون اینکه ناقصی را به حقیقت دیگری در مورد حقیقت تبدیل کنیم، یعنی به صورت دیگری از خدا به عنوان موجود مطلق؟

ژاک لاکان بى‌تردید مهم‌ترین روانکاو پس از زیگموند فروید است. کار لاکان به طرزى عمیقاً بحث‌انگیز ،روانکاوى را هم در مقام نظریه ذهن ناخودآگاه و هم در مقام فعالیتى بالینى دگرگون کرده است. اکنون بیش از پنجاه درصد روانکاوان دنیا از روش‌هاى لاکانى استفاده مى‌کنند. در عین حال تأثیر لاکان در فراسوى دیوارهاى اتاق معاینه بین اندیشمندان روانکاوى مدرن بى‌نظیر است. تفکر لاکانى امروزه در رشته‌هاى مطالعات ادبى و سینمایى، مطالعات زنان و نظریه اجتماعى نفوذ کرده است و در حوزه‌هاى گوناگونى مانند آموزش و پرورش، مطالعات حقوقى و روابط بین‌الملل به کار مى‌رود. از چشم‌انداز مطالعات ادبى، منتقدان ادبى فمینیست و مارکسیست با کشف لاکان در اواسط دهه هفتاد میلادى جان تازه‌اى در تجربه نقد روانکاوانه کمابیش در حال احتضار دمیدند و روانکاوى را به جبهه مقدم نظریه انتقادى برگرداندند. ژاک لاکان تلاش می‌کند تا با استفاده از روش دیالکتیکی هگل و زبان‌شناسی سوسور آرای فروید را به نحوی بازسازی کند که روانکاوی، در تحلیل تمام عرصه‌های حضور انسان مشارکت و همکاری داشته باشد. لاکان به نحوی شگرف مرزهای روانکاوی را پشت سر گذاشته و روانکاوی را با سیاست، فلسفه، علم و دیگر رشته‌های آموزشی در می‌آمیزد. در این سلسله درسگفتارها به بررسی رابطه فلسفه و روانکاوی میپردازیم.

با گسترش عرفان و تصوف در ایران و دیگر سرزمین های اسلامی و به تبع آن، نوشته شدن متون عرفانی، رهروان و بزرگان این طریقت به دلیل ابراز پاره ای اندیشه های خاص نکوهش شدند. یکی از مهم ترین این اندیشه ها شاهدبازی است که همواره موجب سرگردانی خوانندگان متون صوفیه شده است. از سویی، متون علم الرجال و آثار به جای مانده از خود ایشان، گواهی آشکاری است بر این مدعا که آنان از جمله بزرگانی بوده اند که در مراحل والایی از عرفان سیر و سلوک داشته اند و از دیگر سو، شاهدبازی اخلاقی است که تناقض آشکار با این طریقت دارد. نقد روان شناسی از جمله مهم ترین نقدهایی است که چشم انداز تازه ای به متن در اختیار خواننده می گذارد و موجب آشکار شدن زوایای پنهان یک اثر ادبی می شود. از همین رهگذر، نگارندگان این جستار می کوشند تا با خوانشی متفاوت از خوانش های موجود در متون عرفانی و از منظر روانکاوی تحلیلی یونگ و لاکان به بررسی این مساله بپردازند و زوایای پنهان آنها را بازنمایند.