جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: بحث مرگ در نهایت آشکار می شود، در حالی که به نظر می رسد مراقبت از در حال مرگ بیش از خدمات سنتی پزشک و کشیش است. رویارویی با مرگ مشارکت‌های حقوق، فلسفه، پزشکی، مددکاری اجتماعی، الهیات و مطالعات دینی را گرد هم می‌آورد تا درباره موضوعاتی مانند مراقبت از آسایشگاه، استدلال‌های موافق و مخالف اتانازی، و امید مذهبی برای زندگی ابدی بحث کند. همچنین گزارش هایی از تحقیقات اخیر در مورد تجارب «نزدیک به مرگ» و اندازه گیری کیفیت زندگی انسان وجود دارد. این رویکرد گسترده و میان رشته‌ای به مرگ در جامعه معاصر علاقه خاصی به طیف وسیعی از حرفه‌های مراقبت دارد، اما فراتر از آن، علاقه آن، البته جهانی است.

داشتن امید به آینده یکی از موضوعات اساسی برای ایجاد آرامش و بهبود زندگی نابسامان آدمی است. در روان شناسی مثبت نگر، اعتقاد بر آن است که سازه هایی همچون امید، می تواند از افراد در برابر رویدادهای استرس زای زندگی حمایت کند. از سوی دیگر، با توجه به تأثیر جهان بینی هر فرد در جهت گیری و چگونگی زندگی آدمی، نمی توان از نقش دین در پیدایش امید چشم پوشید. مقاله حاضر به روش تطبیقی سعی دارد پس از بیان و تحلیل موضوع امید و راه های ایجاد و افزایش آن از دیدگاه روان شناسی مثبت نگر، آن را بر قرآن عرضه نماید تا ضمن استخراج نظر قرآن در این باره و بیان نقاط اشتراک و افتراق این دو حوزه، راهکارهای مناسبی را برای ایجاد و افزایش امید در افراد بشر با استفاده از آموزه های قرآنی ارائه نماید. از نتایج بارز این پژوهش، آن است که بسیاری از این راهکارها، در قرآن نیز موجود است و میان یافته های بشری و آموزه های وحیانی در این موضوع، اشتراکات بسیاری وجود دارد.

امید به زندگی اصطلاحی نوظهور و یک شاخص آماری است که نشانگر متوسط طول عمر افراد در یک جامعه است. این شاخص بیان می‌کند که هر عضو یک جامعه، چند سال می تواند توقع طول عمر داشته باشدبا توجه به اهمیت این شاخص، دانشمندان رشته های علوم تربیتی و روانشناسی کوشیده اند تا عوامل موثر در امید به زندگی را مورد بررسی و تحلیل قرار دهند. از سوی دیگر عطف توجه همگانی به این اصطلاح و جایگاه آن در ادبیات جهانی، بازخوانی این مباحث را برای محققان اسلامی نیز ضروری نموده است. روشن است به سبب نوظهور بودن این اصطلاح نمی‌توان انتظار داشت تا این موضوع به صورت مستقیم و صریح در آیات و روایات ذکر شده باشد اما بی تردید میان متون اصیل دینی اشارات و نکات فراوانی می توان یافت که معطوف به این موضوع خطیر می‌باشد.

چکیده: سابقه و هدف: در آیات و روایات، از توکل به خدا، به بهترین تکیه گاه و وسیله رهایی از رنج و اضطراب یاد شده است. هدف اساسی این تحقیق، بررسی رابطه ی بین توکل به خدا، کیفیت زندگی و امید به زندگی است. مواد وروش ها: روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. از بین جامعه ی آماری، تعداد 210 نفر از معلمان آموزش و پرورش ناحیه یک ساری از طریق نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های توکل به خدا، امید به زندگی و کیفیت زندگی استفاده شد.. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین توکل به خدا و کیفیت زندگی، توکل به خدا و امید به زندگی و همچنین کیفیت زندگی و امید به زندگی نزد معلمان ارتباط معنی داری وجود دارد. بین میزان توکل به خدا در نزد معلمان زن و مرد تفاوت معنی دار وجود دارد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، بین باورها، نگرش، عقاید و هویت مذهبی افراد با کیفیت زندگی و امید به زندگی آن ها رابطه معنادار و مثبت وجود دارد.

مقدمه: در این پژوهش، اثربخشی معنی درمانی به شیوه گروهی بر افزایش امید به زندگی بیماران سرطانی بیمارستان شفای اهواز مورد بررسی قرار گرفت.روش: این پژوهش، مطالعه نیمه تجربی پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری شامل افراد زیر 45 سال مبتلا به سرطان بودند که در خرداد 1386 در بیمارستان شفای شهر اهواز تحت درمان قرار داشتند. روش نمونه گیری سرشماری بود. ابتدا از کلیه افراد آزمون امید به زندگی میلر گرفته شد؛ سپس تعداد 40 نفر از جامعه فوق که کمترین نمره را در این آزمون کسب کرده بودند، انتخاب شدند. از این تعداد، 20 نفر (دو گروه 10 نفری) برای گروه آزمایش و 20 نفر برای گروه گواه به صورت تصادفی ساده برگزیده شدند. روش معنی درمانی طی 10 جلسه 45 دقیقه ای، هر هفته یک جلسه اجرا شد. پس از اتمام جلسات پس آزمون روی دو گروه آزمایش و گواه اجرا گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش کوواریانس و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. در این پژوهش سطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس، بین میانگین نمره های پس آزمون گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی داری وجود داشت (P<0.001).نتیجه گیری: معنی درمانی به شیوه گروهی باعث افزایش امید به زندگی بیماران سرطانی می شود.

برخورداری از سلامت جسمی، روانی، و اجتماعی از جمله مهمترین ضرورت های انسان ها در هر جامعه ای است که علاوه بر فواید شخصی و اجتماعی، موجب ارتقا و رشد جامعه می شود. زنان تقریبا نیمی از جمعیت ترکیه را تشکیل می دهند و نقشی کلیدی در وضعیت بهداشت و سلامت خود، خانواده، و جامعه پیرامونشان ایفا می کنند. زنان از جمله افراد جامعه اند که توجه به سلامت روانی آنها اهمیت بسیاری دارد. امیدواری، سرزندگی، و شادابی می تواند تاثیر بسزایی در نحوه فعالیت آنها داشته باشد و به نوبه خود موجبات شادی نسل بعد را فراهم سازد. تامین سلامت روان زنان نه تنها برای خود آنها بسیار ضروری است، بلکه در ارتقای سلامت روان کل جامعه نیز می تواند نقشی بسیار کلیدی ایفا کند. با توجه به این که ترکیه درصدد است شاخص های توسعه را در جامعه پیاده سازد و به عضویت اتحادیه اروپا درآید، برای این کشور توجه به این نکته حائز اهمیتی ویژه است. تحقیق حاضر جهت تبیین چگونگی نرخ امید، رضایت از زندگی، و سلامت روان زنان در ترکیه است. این مقاله بر گرفته از طرحی تحقیقاتی با عنوان «درآمدی بر وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی زنان در جمهوری ترکیه» است، که گروه بررسی مسائل زنان پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی آن را به پیشنهاد سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ارائه داده است. این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی است. اطلاعات جامعه مورد مطالعه (آمار و ارقام آماری در خصوص وضعیت سلامت روان زنان ترکیه) به شیوه اسنادی - کتاب خانه ای گردآوری شده است و داده های مورد نیاز، از نتایج آخرین سرشماری سازمان آمار و اطلاعات ترکیه، سال نامه های آماری، مراکز آمار و اطلاعات موسسات آموزش عالی، و مرکز بهداشت و درمان و انیستیتوی آمار ترکیه در دوره 2009-2012 استخراج شده است.یافته ها حاکی از آن است که نرخ امید به زندگی و سطح عمومی شادی زنان در دهه های گذشته در ترکیه افزایش چشم گیری داشته است، لکن میزان رضایت مندی از سلامت طی سال های 2003-2010 در بین مردان بسیار بیشتر از زنان است و افرادی که اصلا از سلامتی خود رضایت ندارند در میان زنان از مردان بیشتر بوده اند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.