تقويت اميد به زندگي | کتابخانه مجازی الفبا

روش هاي اميدبه زندگي از راه بخشش و توجه خدابه انسان؟

پرسشگر گرامي از اين كه سوال خود را با اين نهاد در ميان گذاشته ايد از شما متشكريم و اميدواريم پاسخ مناسبي به سوال شما بدهيم.
انسان داراي چنان استعدادي است كه مي تواند به مقام خليفه الهي برسد. اين مقام رهزناني كه همواره به سوي اشياء گران بها تمايل نشان مي دهند، را تحريك مي كند تا دست به چپاول بزنند.
سارق انسان از يك سو شيطان در كمين نشسته است، تا حقيقت انساني را به يغما ببرد و بر اين كار خود قسم نيز ياد كرده است« قالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعين؛ گفت: «به عزّتت سوگند، همه آنان را گمراه خواهم كرد»(سوره ص/82). البته جالب توجه اين است كه انسان خود نيز به راهزني او كمك مي كند؛ آن هنگام كه در غفلت و پيروي از كشش هاي نفس هوا خواه مي شود، نه خدا خواه.«نبرد ظلمت و نور»
اين دنيا محل كار زار تاريكي و نور است. آدمي هر هنگام كه متوجه شد در لشگر تاريكي و شيطنت شمشير مي زند، بايد خود را از تحت سربازي شيطان رها، و خود را در دامان گرم الهي بيندازد و خود را تحت سرپرستي خدا قرار دهد« اللَّهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّور؛ خداوند، ولى و سرپرست كسانى است كه ايمان آورده‏اند آنها را از ظلمتها، به سوى نور بيرون مى‏برد»(بقره/257(
در اين نبرد و كار زار ممكن است آدمي مدتي را در جبهه ي باطل بر ضرر خود فداكاري كند، اما هر هنگام كه از اين طغيان خسته شد مي تواند به جبهه ي حق در آيد. خداوند به پيامبر گراميش واجب كرده به افرادي كه در جبهه ي دشمن مدتي را به ضرر خويش كار كرده اند، اعلام كند براي آنها براي ورود به لشگر حق راه باز است« بگو:«اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده‏ايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مى‏آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است»(زمر/53) پرسشگر گرامي اين شما و اين اعلام خداي شما به شماست؛ كه هر آن چه هستيد باز آييد.
من غريبم از بيابان آمدم--- بر اميد لطف سلطان آمدم‏
بوى لطف او بيابانها گرفت--- ذره‏هاى ريگ هم جانها گرفت‏
تا بدين جا بهر دينار آمدم--- چون رسيدم مست ديدار آمدم‏
بهر نان شخصى سوى نانوا دويد--- داد جان چون حسن نانوا را بديد
به راستي مي شود خدا از كسي دعوت كند و اعلام كند كه از من نااميد نشويد و توبه كنيد، اما توبه ي افراد را نپذيرد؟!! برخي از اين آيات و روايات كه ما را دعوت به توبه كرده و اميد را دل انسان روشن مي كند را بيان مي كنيم:
«اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد بسوى خدا توبه كنيد، توبه‏اى خالص اميد است (با اين كار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغهايى از بهشت كه نهرها از زير درختانش جارى است وارد كند»(تحريم/8). در اين آيه نه تنها بخشش گناهان مطرح شده، بلكه صحبت از بهشتي شدن و داخل در رحمت خدا شدن درميان است.
در آيه ي ديگر بحث محبت خدا نسبت به گناه كاران است«إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرينَ؛ خداوند، توبه‏كنندگان را دوست دارد، و پاكان را (نيز) دوست دارد»(بقره/222) اين روايت مقدار دوست داشتن و شادي خدا را نسبت به بندگان گناه كار به خوبي نشان مي دهد. پيامبر خدا - صلي الله عليه و آله و سلم- مي فرمايد:«هر آينه شادي خداوند از توبه بنده خود بيشتر است تا شادي نازايي كه بچّه مي آورد وگم كرده اي كه گمشده خود را مي يابد وتشنه اي كه به آب مي رسد».( ميزان الحكمه/ج 2/ ص120).
خداوند به قدري بندگانش را دوست دارد كه منتظر بازگشت آنها به سوي خويش است«يَا عِيسَى كَمْ أُجْمِلُ النَّظَرَ وَ أُحْسِنُ الطَّلَبَ وَ الْقَوْمُ فِي غَفْلَةٍ لَا يَرْجِعُون؛ اى عيسى تا چند خوشبين باشم و خوشجو و اين مردم در غفلت بسر برند و به سوي من باز نمي گردند»(امالى شيخ صدوق/ ص 517).
اين حديث بسيار جان كاه است كه خدا حتي منتظر بازگشت بندگان گنه كارش است و به آنها توجه دارد، اما آنها توبه نمي كنند و بر نمي گردند.
بنده ي خطا كار مي تواند با توبه رحمت الهي راه كه نمي توان حد آن را فهم كرد را متوجه ي خود مي كند. امام علي - عليه السلام- مي فرمايد: «توبه، رحمت را فرود مي آورد».
يا رب اين بخشش نه حد كار ماست --- لطف تو لطف خفى را خود سزاست‏
دست گير از دست ما ما را بخر--- پرده را بردار و پرده‏ى ما مدر
پس كافي است توبه كنيد و به بدي ها پشت كنيد و به خوبي ها روي آوريد آنوقت خواهيد ديد كه خدا چه قدر مهربان و دوست دار بندگانش است«وَ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي رَحيمٌ وَدُودٌ؛ از پروردگار خود، آمرزش بطلبيد و به سوى او بازگرديد كه پروردگارم مهربان و دوستدار (بندگان توبه‏كار) است!»(هود/90).
آيا اين آيات و روايان كافي و وافي نيست براي اين كه نشان دهد خدا شما را مي خواهد؟! آيا ذكر اين مطالب نشان از نمي دهد اكنون در رحمت و بخشايش خدا غوطه ور هستيد؟!! چه توجهي از آن بالاتر كه او شما را اكنون دوست دارد و منتظر بازگشت شما بوده است!!!

پرسمان دانشجویی