جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: اقتصاددان برجسته جهان در زمینه نابرابری، تاریخچه کوتاه اما گسترده و به طرز شگفت انگیزی خوش بینانه از پیشرفت بشر به سوی برابری علیرغم بحران ها، بلایا و عقب نشینی ها ارائه می دهد. مقدمه ای عالی برای ایده های توسعه یافته در کتاب های تاریخی قبلی او. بدبین بودن نسبت به نابرابری آسان است. ما می دانیم که طی دو نسل گذشته در بسیاری از نقاط جهان به طور چشمگیری افزایش یافته است. هیچ کس بیشتر از توماس پیکتی برای آشکار کردن این مشکل انجام نداده است. اکنون، در این اثر شگفت‌انگیز و قدرتمند جدید، پیکتی به ما یادآوری می‌کند که حرکت بزرگ تاریخ به ما دلایلی برای خوش‌بین بودن می‌دهد. او نشان می دهد که در طول قرن ها به سمت برابری بیشتر حرکت کرده ایم. پیکتی ما را با ظرافت و دقت از طریق جنبش های بزرگی که دنیای مدرن را به سمت بهتر و بدتر ساخته است راهنمایی می کند: رشد سرمایه داری، انقلاب ها، امپریالیسم، برده داری، جنگ ها، و ساختن دولت رفاه. این تاریخ خشونت و مبارزه اجتماعی است که با پسرفت و فاجعه مشخص شده است. اما با همه اینها، پیکتی نشان می‌دهد، جوامع بشری به‌سوی توزیع عادلانه‌تر درآمد و دارایی‌ها، کاهش نابرابری‌های نژادی و جنسیتی، و دسترسی بیشتر به مراقبت‌های بهداشتی، آموزش و پرورش و حقوق شهروندی حرکت کرده‌اند. راهپیمایی خشن ما به جلو سیاسی و ایدئولوژیک است، مبارزه ای بی پایان علیه بی عدالتی. پیکتی استدلال می‌کند که برای ادامه حرکت، باید یاد بگیریم و به سیستم‌های نهادی، قانونی، اجتماعی، مالی و آموزشی که می‌تواند برابری را به واقعیتی پایدار تبدیل کند، متعهد شویم. در عین حال، ما باید در برابر فراموشی تاریخی و وسوسه‌های جدایی‌طلبی فرهنگی و تقسیم‌بندی فکری مقاومت کنیم. کیفیت زندگی میلیاردها انسان در خطر است. پیکتی نتیجه می گیرد که می دانیم می توانیم بهتر عمل کنیم. گذشته به ما نشان می دهد که چگونه. آینده به ما بستگی دارد.

خوانشی که در مکاتب مختلف از انسان وجود دارد، بر عرصه‌های گوناگون عدالت اجتماعی از جمله مفهوم، اصول، مسائل و قواعد تأثیر مستقیم دارند. محور این نوشتار بررسی جایگاه توان اندیشه­ورزی و برابری ذاتی انسان­ها همسو با غایت فرجامین آفرینش از ابعاد انسان‌شناختی در عرصه عدالت اجتماعی است. رهاورد این بررسی که به روش توصیفی- تحلیلی است، این است که توان اندیشه­ورزی و برنامه­ریزی و برابری ذاتی انسان‌ها در خلقت آغازین به عنوان مبانی انسان‌شناختی در گستره عدالت اجتماعی اسباب جهت‌گیری‌ای خاص در این حوزه ایجاد می‌کنند. عدالت اجتماعی دارای حوزه‌های مختلف مربوط به عقل نظری و عقل عملی است. مباحث ناظر به عدالت اجتماعی در عقل عملی می‌بایست با هدف آفرینش در عقل نظری سازواری داشته باشند و الزامات مربوط به آن در عقل عملی و ابزاری نیز می‌بایست با غایات عقل نظری همسو باشند. انسان عاقل بر اساس کارکردهای نظری، عملی و ابزاری می­تواند برای حرکت در جهت کمال و رسیدن به جامعه عدل‌محور برنامه­ریزی کند. از الزامات عقل عملی همسو با غایت عقل نظری، برابری ذاتی انسان‌ها در آفرینش است. این مبنا در عقل عملی ما را ملزم می‌کند در استحقاق‌های برابر، تساوی را رعایت کنیم. حاصل این مبنا در عرصه عدالت اجتماعی، اعطای حقوق اولیه بدون تبعیض در شرایط برخورداری مساوی به همگان است.