جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : پل میکلوویتز از طریق مطالعه دقیق و تأملات تفسیری، دیالکتیک های کلیدی در پدیدارشناسی روح هگل را بررسی می کند تا با خنثی شدن نظام کلیت هگلی که توسط نیچه افتتاح شد، کنار بیاید. میکلوویتز در تفسیر خود از پدیدارشناسی نشان می‌دهد که چگونه هگل به طرز ماهرانه‌ای ساختارهای روایی را دستکاری می‌کند، حتی در حالی که آنها را انکار می‌کند. میکلوویتز با ردیابی پیامدهای خودتضعیف نهفته در استراتژی بازسازی پدیدارشناختی گذشته‌نگر هگل تا رسیدن به خودآگاهی آن‌ها در شخصیت مرکزی نیچه از زرتشت، استدلال می‌کند که هگل میراثی مشکل‌ساز برای فیلسوفان باقی می‌گذارد و ادعا می‌کند که به «خردهای جامع دست یافته است». دانستن مطلق، و این که نیچه با تضعیف اقتدار فیلسوف پاسخ می دهد.بنابراین پرسش های متافیزیکی در روایاتی که خودآگاهانه با کنایه به میانجی گری می شوند، مجدداً فرموله می شوند و حل می شوند: آنها تبدیل به «فرامدها، الزامات فلسفی می شوند که صریحاً خلقت خود را تصدیق می کنند و جهانی بودن آنها را زیر سؤال می برند. . در بررسی دیدگاه پساآخرالزمانی و ضد هگلی نیچه، میکلوویتز بر این گونه گفت زرتشت تمرکز می کند و تفسیر جدیدی از «بازگشت ابدی» در پرتو خصلت مشکل ساز تکرار ذاتی ساختار روایی اشراق متافیزیکی ارائه می دهد: پروژه هگلی غیرمشابه نیچه، «بازگشت ابدی» مابعدالطبیعه، پیشنهاد می کند که فلسفه را نه به عنوان منبعی منحصر به فرد واقعی از آموزه، بلکه به عنوان آزمایشی نمونه در فراداستان خدمت کند. در نهایت، میکلوویتز همچنین به طور مختصر برخی از تأثیرات «پست مدرن» این تاریخ فکری و پیامدهای آن را برای گفتمان نظری فلسفه بررسی می‌کند - که پایان آن (به معنای تلو) در هگل به پایان رسید. حس مرگ یا نابودی) که نیچه اعلام کرد.

ترجمه ماشینی : چرا نیچه ادعا کرد که «در خون نوشته است»؟ چرا هایدگر پس از جنگ جهانی دوم در مورد مشارکت خود در حزب نازی سکوت کرد؟ صدای هولدرلین و صدای دیگر شاعران قدیمی‌تر چگونه در فلسفه منعکس شد؟ Words in Blood، Like Flowers بیانی کلاسیک از فلسفه قاره ای است که به طور انتقادی تلاقی شعر، هنر، موسیقی، سیاست و اروتیک را در کاوش قدرتی که بر ما دارند درگیر می کند. این جلد با تمرکز بر سه شخصیت کلیدی - هولدرلین، نیچه و هایدگر - طیف وسیعی از مطالب، از یونان باستان تا فراز و نشیب‌های سیاست دوران ما را در بر می‌گیرد و به این پرسش‌ها و پرسش‌های دیگر در چارچوب هرمنوتیکی و تاریخی آنها نزدیک می‌شود. این کتاب با استفاده از متون اولیه و طیف وسیعی از منابع علمی به زبان‌های فرانسوی، آلمانی و انگلیسی، کمک مهمی به کهن‌ترین نزاع‌های فلسفه نه تنها با شعر، بلکه با موسیقی و عشق شهوانی است.

ترجمه ماشینی : دیوید ای. کوپر دیدگاه های آموزشی نیچه را به تفصیل توضیح می دهد، به شکلی که برای متخصصان آموزشی و همچنین فیلسوفان ارزشمند خواهد بود. در این عنوان که اولین بار در سال 1983 منتشر شد، او نشان می دهد که چگونه این دیدگاه ها با بقیه آثار نیچه، و با دغدغه های فلسفی مدرن اروپایی و آنگلوساکسون ارتباط دارند. از نظر نیچه، هدف از آموزش واقعی ایجاد افراد خلاقی بود که مسئولیت زندگی، باورها و ارزش های خود را بر عهده بگیرند. ایده آل او اصالت انسانی بود. دیوید ای کوپر نقد نیچه را در برابر پس زمینه فرهنگ آلمانی قرن نوزدهم قرار می دهد، اما در عین حال نگران است که بر تأثیر آن بر اندیشه و سیاست آموزشی اخیر تأکید کند.

ترجمه ماشینی : نیچه و فلسفه از دیرباز به عنوان یکی از مهم ترین گزارش های فلسفه نیچه شناخته شده است که به دلیل ترکیب نادری از دقت علمی و تفسیر تخیلی تحسین شده است. با این حال، این چیزی بیش از یک کار مهم در مورد نیچه است: این کتاب مسیر جدیدی را در اندیشه پس از جنگ باز کرد. در اینجا دلوز نشان می‌دهد که چگونه نیچه شیوه جدیدی از تفکر را آغاز کرد که از دیالکتیک به عنوان یک روش می‌شکند و از محدودیت‌های خود فلسفه می‌گریزد. (جلد 12، شماره 5)

ترجمه ماشینی : آیا هگل و نیچه متضاد فلسفی هستند؟ آیا فیلسوفان قاره‌ای قرن بیستم را می‌توان به عنوان هگل یا نیچه دسته‌بندی کرد؟ در این کتاب الیوت وکیل، هگل و نیچه را در گفتگو با یکدیگر قرار می دهد و رابطه آنها را به گونه ای ارزیابی می کند که پیچیدگی آن را تأیید می کند. حقوقدان ادعای هگل و نیچه مبنی بر پیوند فلسفه و فرهنگ را بررسی می کند و معانی مختلف "فرهنگ" را در آثار آنها توضیح می دهد - به ویژه، تقابلی که هر دو متفکر بین فرهنگ کهن و مدرن ایجاد می کنند. او مواضع آنها را در مورد شکست فرهنگ مدرن و در مورد نیاز به توسعه مفاهیم عامل راضی ارزیابی می کند. این سهم اصلی حقوقدان است که بر حساسیت روانشناختی که پروژه هر دو فیلسوف را آگاه می کند، تمرکز کند. او با سبکی به طرز تحسین‌آمیزی روشن می‌نویسد و میراث مداوم اندیشه‌های هگل و نیچه را در آدورنو، هابرماس، هونت، جسیکا بنجامین، هایدگر، دریدا، لاکان و باتلر دنبال می‌کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب اولین بررسی دقیق از تأثیر جهان انگلیسی زبان بر توسعه فلسفه نیچه را ارائه می دهد. در سال های اخیر، شهرت نیچه دستخوش دگرگونی شده است و او امروزه به عنوان یکی از بزرگترین مدافعان آزادی بشر شناخته می شود. او چیزی بیش از یک الگو برای آزادی سیاسی است. این یک چشم انداز بزرگ از آنچه بشریت می توانست باشد اگر واقعاً قدرت خلاقیت خود را رها کند. و نیچه در ساختن این چشم انداز بیش از یک بدهی گذرا به جهان آنگلوساکسون مدیون است. با این حال، بسیاری از آنچه نیچه در مورد فلسفه بریتانیا می گوید به حد تقبیح و توهین شخصی می رسد. او از داروین به عنوان "متوسط" یاد می کند. و به جان استوارت میل به عنوان "آن سر صاف". در حالی که او با خوشحالی ریشه های فرانسوی اندیشه خود را تصدیق می کند، در مورد غول های انگلیسی که تأثیر فراوانی در کار او دارند، بسیار اندک صحبت شده است. لوئیز مابیل با ارائه گزارشی مهم و جذاب از درگیری او با سنت فلسفی آنگلوساکسون، شکافی را در پژوهش نیچه پر می کند.

ترجمه ماشینی : به گفته برتراند راسل، تنها ارزش نیچه شکوفایی فرد استثنایی است. رفاه مردم عادی به خودی خود ارزشی ندارد. با این حال، عباراتی در نیچه وجود دارد که به نظر می رسد شکوفایی جامعه به عنوان یک کل را در کنار شکوفایی افراد استثنایی، شاید حتی بالاتر از آن، در نظر می گیرد. ده مقاله ای که این جلد را شامل می شود با تنش بین فرد و جامعه در نوشته های نیچه دست و پنجه نرم می کند. برخی از قرائتی نزدیک به راسل دفاع می کنند. برخی دیگر معتقدند که بالاترین ارزش نیچه شکوفایی کل جامعه است و افراد استثنایی بالاترین ارزش خود را تنها در ترویج این شکوفایی می یابند. در نگریستن به نیچه از منظر جامعه، این مقالات همچنین بر جنبه‌های دیگر فلسفه او، به عنوان مثال، ایده‌آل تحقیق علمی و فلسفه زبان او، نور تازه‌ای می‌افکند.

ترجمه ماشینی : نیچه، نظریه های دانش، و نظریه انتقادی، جلد اول مجموعه کتاب دو جلدی در مورد نیچه و علوم، از بررسی های نیچه و طیف گسترده ای از سنت های معرفتی - نه تنها پیش از سقراط، بلکه دکارتی، لایبنیتس، کانتی و پساکانتی - از طریق مقالاتی در مورد نقد نیچه از دانش از طریق نقد او از دستور زبان و فرهنگ مدرن، و در بخش گسترده ای در مورد پویایی فلسفه انتقادی نیچه از دیدگاه هابرماس و نظریه انتقادی به اوج خود می رسد. این مجلد دارای اولین ترجمه انگلیسی از پس‌گفتار هابرماس به مجموعه آلمانی‌زبان نوشته‌های معرفت‌شناختی نیچه است.