جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این کتاب پرسش‌های فلسفی خاصی را در مورد ساختار زیربنایی اندیشه‌های کانت، شوپنهاور و نیچه درباره الحاد و آگنوستیک مطرح می‌کند. افکاری که یکی از هماهنگ ترین حملات به دین توحیدی در فلسفه مدرن را نشان می دهد. با این حال، مفسرانی که به الحاد فلسفی علاقه مند هستند، اغلب این سنت را نادیده گرفته اند. متیو ری نتیجه می گیرد که الهیات اخلاقی کانت تا حد زیادی مورد حمایت قرار نمی گیرد. الحاد متافیزیکی و اخلاقی شوپنهاور در چندین زمینه ناقص است. و حمله طبیعت گرایانه نیچه به مسیحیت تنها تا حدی موفقیت آمیز است. ری با اتخاذ موضعی انتقادی نسبت به ارتدکس الحادی در فلسفه مدرن، استدلال می کند که مسئله وجود خدا در فلسفه پساکانتی مشخصاً حل نشده باقی می ماند.

ترجمه ماشینی : فردریش نیچه یکی از گریزان ترین متفکران سنت فلسفی است. سبک بسیار غیرمعمول و اصرار او بر آنچه در نوشته‌هایش پنهان یا ناگفته می‌ماند، چسباندن او به موقعیتی خاص را دشوار می‌کند. با این وجود، خوانش های خاصی از آثار او استاندارد و تأثیرگذار شده است. رابرت بی پیپین در این تفسیر جدید عمده از آثار نیچه، دیدگاه‌های سنتی مختلف از نیچه را به چالش می‌کشد و او را به قول خود می‌پذیرد که می‌گوید نوشته‌هایش را می‌توان به بهترین نحو به عنوان نوعی روان‌شناسی درک کرد. پیپین این ایده نیچه را به عنوان یک روان‌شناس دنبال می‌کند. به تحسین او برای اخلاق گرایان فرانسوی: لاروشفوکو، پاسکال، استاندال، و به ویژه مونتن. پیپین نشان می‌دهد که بر خلاف فیلسوفان، این نویسندگان از تئوری‌های متافیزیکی بزرگ اجتناب می‌کنند و به نفع تأمل در زندگی آن‌گونه که زیسته و تجربه می‌شوند، هستند. نیچه با همسویی خود با این پروژه تلاش کرد تا روانشناسی را «ملکه علوم» و «مسیری به سوی مشکلات اساسی» قرار دهد. پیپن ادعا می کند که نثر منفرد نیچه بخش اساسی این هدف بوده است، و بنابراین او کتاب را حول چهار تصویر و استعاره مهم نیچه تنظیم می کند: اینکه حقیقت می تواند یک زن باشد، اینکه یک علم می تواند همجنس گرا باشد، که خدا می تواند بمیرد، و اینکه یک عامل به اندازه رعد و برق با عمل خود یکی است. برگرفته از یک سری سخنرانی که پیپین در کالج فرانسه، نیچه، روانشناسی و فلسفه اول ایراد کرد، خواندنی درخشان، بدیع و قابل دسترس ارائه می کند.

ترجمه ماشینی : دایره آنتروپیک نیچه تحلیلی درونی و تفسیری است از کشف انتقادی نیچه از «حقیقت انسان‌سازی» در زبان و علم، و همچنین استفاده بعدی او از قیاس‌ها و انتقال‌های انسان‌گرایانه در تفسیر چشم‌انداز تخیلی‌اش «ترکیبی از هنر و علم» از یک جهان‌شمول. ، "اراده به قدرت" درونی در طبیعت. هم رابطه نیچه با تحلیل کانت از معرفت در نقد عقل محض و هم جذب او از نظریه پویای طبیعت با جزئیات مورد بررسی قرار گرفته است. تمایز اساسی بین مفهوم دیدگاهی نیچه از دانش و تفسیر دیدگاهی به طور کامل در پس زمینه تحلیل های مکرر نقد او از دانش و حقیقت مورد بحث قرار می گیرد. نشان داده می شود که داستان گرایی ابزاری توسط نیچه اتخاذ شد تا عینیت گرایی ناب علم را زیر سوال ببرد. این امر جنبه ای از اندیشه او را به حوزه فلسفه علم اخیر آمریکا پیوند می دهد. رابطه پیش بینی بین تحلیل پیش ساختارگرایانه نیچه از زبان و ساختارگرایی زبانی اخیر، و همچنین وابستگی او به معرفت شناسی تکاملی مورد بررسی قرار می گیرد. در بخش پایانی این تحقیق ادعا می‌شود که روان‌شناسی نیچه در مورد اراده به قدرت در انگیزه‌ها، اندیشه و رفتار انسانی حداقل به لحاظ نظری قابل دفاع است. با این حال، باید از گسترش اراده به قدرت به کیهان جدا شود. یک استدلال نهایی قوی ارائه شده است که به دنبال نشان دادن این است که به اصطلاح «متافیزیک» اراده به قدرت، افسانه ای هنرمندانه ساخته شده و بیرونی است که برای بازیابی حسی از انسان سازی جهان در مواجهه با جهانی غیرانسانی طراحی شده است.

ترجمه ماشینی : این پژوهش به بررسی مضمون آزادی در فلسفه هگل و نیچه می پردازد. نخست، ویل دادلی، فلسفه حق هگل را در یک گزارش نظام مند بزرگتر قرار می دهد و منطق را برای تفسیر آن به کار می گیرد. او نشان می دهد که آزادی نه تنها مستلزم ایجاد نهادهای اجتماعی و سیاسی معین، بلکه شامل تمرین خود فلسفه نیز می شود. سپس، او آشکار می‌کند که چگونه بحث‌های نیچه درباره انحطاط، اشراف و تراژدی به تحلیلی از آزادی منجر می‌شود که انتخاب ناهمسان و خودمختاری کانتی را نقد می‌کند و در نهایت مفهومی مثبت از رهایی را مطرح می‌کند.

ترجمه ماشینی : فریدریش نیچه دنیای مدرن را آزار می دهد. نوشته های دست نیافتنی او با ترکیب مشخصی از تجزیه و تحلیل سخت از وضعیت مخمصه مدرن و پیشنهادهای پیشنهادی اما مبهم برای پرداختن به آن، نسل های هنرمندان، محققان، منتقدان، فیلسوفان و خوانندگان عادی را مجذوب خود کرده است. مطالعه بسیار اصیل مودماری کلارک گزارش تحلیلی شفاف و نافذی از تمام موضوعات محوری معرفت شناسی و متافیزیک نیچه، از جمله دیدگاه های او در مورد حقیقت و زبان، دیدگاه گرایی او، و آموزه هایش درباره اراده به قدرت و عود ابدی ارائه می دهد. نیچه ای که از این صفحات بیرون می آید فیلسوفی ظریف و پیچیده است که دیدگاه های بسیار مفصل او به عنوان مشارکتی در طیف وسیعی از مسائل فلسفی مورد توجه مستمر است. این خوانش قابل توجه از نیچه نه تنها فیلسوفان، بلکه خوانندگان رشته های همسایه مانند ادبیات و تاریخ روشنفکری را نیز مورد توجه قرار خواهد داد.

ترجمه ماشینی: فراسوی خیر و شر یکی از کوبنده ترین و قوی ترین نقدهایی است که در مورد فلسفه، دین، علم، سیاست و اخلاق نوشته شده است. نیچه در آن مجموعه ای از مسائل، انتقادات و چالش های فلسفی را ارائه می کند که هم الهام بخش و هم به دردسر اندیشه معاصر ادامه می دهد. علاوه بر این، او ظریف‌ترین، مفصل‌ترین و پیچیده‌ترین شرح خود را از فضایل، ایده‌ها و اعمالی که ویژگی‌های فلسفه و فیلسوفان آینده است، ارائه می‌کند. نیچه با سبک بی‌وقفه‌ی پرانرژی و شیوه‌های کاوش‌گر خستگی‌ناپذیر خود، نوع تفکری را که می‌خواهد پرورش دهد، تجسم می‌دهد، در حالی که نقش تاریخی آن را تعریف می‌کند و دستور کار آن را تعیین می‌کند. این نسخه ترجمه ای جدید و خواندنی توسط جودیت نورمن از یکی از تأثیرگذارترین متون تاریخ فلسفه را همراه با مقدمه ای از رولف-پیتر هورستمن ارائه می دهد که آن را در زمینه تاریخی و فلسفی خود قرار می دهد.

ترجمه ماشینی : قرابت انتقادی اولین کتابی است که به بررسی رابطه چند وجهی بین فلسفه فردریش نیچه و ابعاد مختلف تفکر آفریقایی آمریکایی پرداخته است. با کاوش در ارتباط بین این دو گفت‌وگو بعید، مشارکت‌کنندگان بر افشای نقاب و درک علل ریشه‌ای و نشانه‌های نژادی تظاهرات مختلف ضعف فرهنگی تمرکز می‌کنند. آن‌ها حکم عملیاتی برای برداشت‌های بازسازی‌شده از هویت نژادی را در نظر می‌گیرند و پتانسیل بازیابی وجودی و اجتماعی اراده به قدرت را تشخیص می‌دهند. با انجام این کار، آنها به طور همزمان درک دقیقی از آنچه هر دو سنت به عنوان «هنر پزشک فرهنگی» می‌دانند، پرورش می‌دهند و نمونه آن را نشان می‌دهند. مشارکت‌کنندگان به تلاش‌های علمی متهورانه برای توضیح راه‌هایی اشاره می‌کنند که از طریق آن، روشن کردن قرابت‌های انتقادی بین نیچه و بیان‌های مختلف تفکر آمریکایی آفریقایی‌تبار، نه تنها درک ما از هر یک را غنی‌تر می‌کند، بلکه توانایی ما را برای درک اهداف گسترده‌تر پیشبرد چشم‌اندازهای اجتماعی و اجتماعی افزایش می‌دهد. شکوفایی روانی