جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : برتراند راسل (۱۹۷۰-۱۸۷۲) فیلسوف، ریاضی‌دان، برنده جایزه نوبل ادبیات، فعال صلح‌جوی خستگی‌ناپذیر می‌دانست که چگونه در طول زندگی خود بازتاب منطق‌دان و عمل قرن را با هم ترکیب کند. این حجم کوچک از مقالات فلسفی (عرفان و منطق، عقل و شهود، وحدت و کثرت، زمان، خیر و شر) که در آغاز جنگ جهانی اول نوشته شده است، یکی از اولین آثار مهم نویسنده آینده دانش بشری است. .

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی قطعات شعر «درباره طبیعت» پارمنیدس می پردازد. من تلاش می‌کنم مرجع «آنچه هست» یا هستی در قطعات موجود را مشخص کنم و اختلاف بین متفکرانی که پارمنیدس را ماتریالیست می‌دانند و کسانی که او را ایده‌آلیست می‌دانند حل کنم. موضع من این است که وجود پارمنیدس یک کلیت واحد انتزاعی است که وقتی به درستی درباره آن فکر می‌شود، را نشان می‌دهد. تنها راه برای درک درست هستی، اندیشیدن یکپارچه و انکار اعتبار خصوصیات مادی هستی است. هستی را نمی توان مجموعه ای از موجودات جسمانی دانست و همچنین نمی توان آن را به شیوه فیثاغورثی به وجود آورد. اعتقاد من این است که پارمنیدس را باید در پس زمینه فیثاغورسیسم دید و نه فلسفه میلزی. هنگامی که ما این واقعیت مهم تاریخی را درک می کنیم، برخی از تصاویر به کار رفته توسط پارمنیدس، و همچنین پروژه او به عنوان یک متافیزیک، واضح تر می شود. در طول این پایان نامه، مروری بر ادبیات مهمی در این زمینه ارائه می‌دهم، جایگاه تاریخی پارمنیدس را مورد بحث قرار می‌دهم و سپس تفسیری ثابت از قطعات موجود از هر سه بخش شعر او ارائه می‌دهم.

یکی از مسائل مطرح در بحث هستی‌شناسی، نحوه ارتباط میان هستی و اندیشه است. در میان فیلسوفان پیش سقراطی، پارمنیدس به‌عنوان حکیمی برجسته، با نگاهی وجود شناسانه به بررسی چگونگی تعامل هستی و اندیشه پرداخته است. او هستی و اندیشه را یکی می‌داند و می‌گوید آنچه می‌تواند اندیشه شود هستی است و نیستی اندیشه کردنی نیست؛ یعنی اندیشه فقط به هستی تعلق می‌گیرد و آن را ادراک می‌کند. از سوی دیگر این ارتباط در اندیشۀ فیلسوف متجددی همچون دکارت نیز به چشم می‌خورد. وی پایه و اساس فلسفۀ خود، یعنی کوجیتو را بر مبنای این تعامل بنیان نهاده است. او نخست هستی خویش و سپس هستی امور خارجی را از طریق اندیشه و شک اثبات می‌کند. در نظر او وجود داشتن و هست بودن امری مسلم و آشکار است، اما در صورتی که اندیشه‌ای در میان باشد؛ زیرا اگر انسان به‌طور کامل از تفکر کردن منصرف شود، وجود نخواهد داشت، پس تفکر کردن همان وجود داشتن است. این نوشتار درصدد تبیین و تطبیق دیدگاه‌های این دو فیلسوف بر محور ارتباط هستی و اندیشه است.

در این مقاله دیدگاه سعدالدین تفتازانی به عنوان مخالف نظریه وحدت وجود و میر سید شریف جرجانی به عنوان موافق مطرح شده و در نهایت مولف نقد خود را بر آن عرضه کرده است.

در قالب پی دی اف

در کتاب حاضر ابتدا سه فیلسوف وحدت‌گرا معرفی، سپس استدلال‌ها و نظریات آنان ارزیابی می‌شود .فیلسوف اول((پارمیندس)) است .او((وحدت‌گرای هستی‌شناسی)) را راه حقیقت می‌خواند، راهی که با آنچه همگنان از طریق حواس‌شان به آن باور دارند، یعنی راه گمان، تفاوت‌های بنیادی دارد .((پارمیندس)) داده‌های حواس را در برابر اندیشه و تعقل به هیچ گرفته است .از مطالعه استدلال‌های زنون نیز همین نتیجه حاصل می‌شود .او سعی دارد براساس شیوه جدلی مردم را متقاعد کند که واقعیت واحد، تقسیم‌ناپذیر و بی‌حرکت است .((ملیسوس)) ـ شاگرد ((پارمیندس)) ـ نیز همانند((زنون)) نتایج منطقی آموزه‌های هستی‌شناسی استاد را در باب((حرکت))، ((مسئله تناهی))، ((مقدار و بعد و تقسیم‌پذیری آن‌ها)) و ((جسم و واقعیت)) تبیین می‌کند .

وجودشناسي و مسئله هستي اصيل و غيراصيل از يونان باستان تاکنون همواره مورد بحث و بررسي فلاسفه بوده است. در ميان فلاسفه يونان، هراکليتوس، پارمنيدس و افلاطون بجهت نظريات خاصشان از اهميت خاصي برخوردارند. هراکليتوس معتقد به سيلان و تغيير دائم اشياء بود و منکر ثبات در هستي، اما پارمنيدس برخلاف او، منکر تغيير و معتقد به ثبات و تغييرناپذيري هستي بود. اين دو نظريه متضاد در نظريه مُثُل افلاطون تبلور و ظهور پيدا کرد و او با بهره¬مندي از آن دو نظريه و بکارگيري سيلان دائم هراکليتوس در جهان محسوسات و ثبات هستي پارمنيدس در عالم مُثُل، نظريه اختصاصي خود را سامان داد. نوشتار حاضر مسئله وجود را از منظر اين سه فيلسوف، مورد بررسي تطبيقي قرار داده تا هم¬سويي افلاطون با دو فيلسوف سلف خود را روشن و تبيين سازد. با تطبيق وجودشناسي اين سه فيلسوف يوناني، روشن شد که ميتوان نظريه ثبات پارمنيدس (راه حقيقت) و نظريه وحدت هراکليتوس را با عالم مُثُل افلاطون تطبيق داد و نظريه سيلان هراکليتوس و راه گمان پارمنيدس با جهان محسوسات افلاطون، هم سويي و قرابت دارند.