جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این مقدمه جامع بر اندیشه یورگن هابرماس طیف کاملی از ایده های او را از کارهای اولیه او در زمینه سیاست دانشجویی تا کار اخیر او در مورد کنش ارتباطی، اخلاق و قانون را پوشش می دهد. اندرو ادگار متون کلیدی هابرماس را به ترتیب زمانی بررسی می کند، تحولات، تغییرات و چرخش ها در تفکر هابرماس را در حالی که بینش های اساسی خود را اصلاح می کند و منابع و ایده های جدید را ترکیب می کند، آشکار می کند. برخی از موضوعات مورد بحث عبارتند از تغییر شکل اولیه تئوری و عمل مارکسیستی توسط هابرماس، توصیف او از نظریه انتقادی، برداشت او از عمل شناسی جهانی، نظریه های کنش ارتباطی و اخلاق گفتمانی، و دفاع او از پروژه مدرنیته. ادگار خیلی بیشتر از یک بررسی شماتیک از ایده های بزرگ هابرماس ارائه می دهد. او به تفصیل به استدلال‌های هابرماس می‌پردازد تا نشان دهد چگونه چندین رشته فکری را به هم می‌پیوندد، و ایده‌های هابرماس را به‌طور مفید در زمینه‌های تاریخ فلسفه آلمان، تاریخ جامعه‌شناسی، و در بحث‌های معاصر در هر دو قاره قرار می‌دهد. و فلسفه تحلیلی ادگار با تعامل با برخی از منتقدان کلیدی هابرماس و تضاد دیدگاه‌های او با ایده‌های معاصران، می‌تواند درک روشنی از جایگاه و اهمیت هابرماس در فلسفه و نظریه اجتماعی معاصر ارائه دهد.

ترجمه ماشینی : هابرماس در نوشته های اخیر خود درباره دین و سکولاریزاسیون، عقل را به چالش کشیده است تا رابطه آن با تجربه دینی را روشن کند و ادیان را در گفتگوی سازنده مشارکت دهد. با توجه به چالش‌های جهانی پیش روی بشر، هیچ چیز خطرناک‌تر از امتناع از برقراری ارتباط نیست که امروزه در اشکال مختلف بنیادگرایی مذهبی و ایدئولوژیک با آن مواجه هستیم. هابرماس استدلال می‌کند که برای شرکت در این گفتگو، دو شرط باید رعایت شود: دین باید این را بپذیرد. اقتدار عقل سکولار به عنوان نتایج خطاپذیر علوم و برابری گرایی جهانی در حقوق و اخلاق؛ و برعکس، عقل سکولار نباید خود را قاضی در مورد حقایق ایمان قرار دهد. این استدلال تا حدی به عنوان واکنشی به مفهوم رابطه بین ایمان و عقل که توسط پاپ بندیکت شانزدهم در سخنرانی سال 2006 خود در رگنسبورگ صورت‌بندی شد، توسعه یافت. در سال 2007 هابرماس مناظره‌ای را تحت عنوان "آگاهی از آنچه گم شده است" انجام داد. فیلسوفان مدرسه یسوعی برای فلسفه در مونیخ. این مجلد شامل مقاله هابرماس، مشارکت‌های طرفین او و پاسخ هابرماس به آنها است. خواندن آن برای هر کسی که می خواهد یکی از فوری ترین و غیر قابل حل ترین مسائل زمان ما را درک کند، ضروری خواهد بود.

ترجمه ماشینی : این مجلد مصاحبه‌های مختلفی از جمله آخرین مصاحبه‌های فیلسوف آلمانی هربرت مارکوزه قبل از مرگش در سال 1979 را گرد هم می‌آورد. گفت‌وگو با نویسندگان و روشنفکران اروپایی، با اعماق و ریشه‌های بسیار متفاوت، راه را برای شفاف‌سازی تاریخی، نظری و سیاسی باز می‌کند. آنها در مورد خط سیر فکری مارکوزه و سؤالات سوزان برای تمام افکار رهایی بخش صحبت می کنند: جستجو برای یک ذهنیت سیاسی جدید، تکامل چپ، معنای فمینیسم، آینده جامعه فراصنعتی، طبقات اجتماعی جدید، بحران انرژی. ، مشکل اکولوژیکی یا نقش خشونت در فرآیندهای دگرگونی اجتماعی. امروز، همانطور که پروفسور جوردی مایسو در مقدمه جدیدی که برای این نسخه نوشته است اشاره می کند، این کتاب به ما این توانایی را می دهد که خودمان را به چالش بکشیم.

ترجمه ماشینی : این کتاب ارزیابی جامعی از دو فیلسوف سیاسی برجسته پس از جنگ جهانی دوم، جان رالز و یورگن هابرماس ارائه می دهد. هر دو مرد می‌پرسند که چگونه می‌توانیم تحت قوانین اجباری آزاد و خودمختار باشیم و چگونه می‌توانیم مجموعاً از عقل خود برای توجیه اعمال قدرت سیاسی استفاده کنیم. در دموکراسی‌های مدرن کثرت‌گرا، نمی‌توان انتظار داشت که شهروندان بر اساس وفاداری مشترک به آموزه‌های متافیزیکی یا دینی جامع در مورد افراد یا جامعه، در مورد هنجارهای اجتماعی به توافق برسند، و بنابراین هر دو فیلسوف به پرسش‌های اساسی در مورد چگونگی یک چارچوب الزام‌آور هنجاری برای استفاده عمومی از عقل پرداختند. ممکن و قابل توجیه باشد هدریک مفهوم معقول بودن را بر اساس لیبرالیسم سیاسی رالز و نظریه عقلانیت ارتباطی که مفهوم رویه ای هابرماس از دولت قانون اساسی دموکراتیک را حفظ می کند، بررسی می کند. کتاب او راولسیانیسم رایج در دنیای انگلیسی-آمریکایی امروز را به چالش می کشد و در عین حال از نظریه هابرماس که اغلب ضعیف درک شده است به عنوان جایگزینی برتر دفاع می کند.

ترجمه ماشینی : یورگن هابرماس و نیکلاس لومان به طور قاطع هم توسعه نظریه عمومی علوم اجتماعی و هم بحث در مورد نظریه سیاسی را برای چندین دهه شکل داده اند. این کتاب نظریه های اجتماعی و سیاسی هر دو نویسنده را معرفی می کند و نشان می دهد که چگونه این دو به هم مرتبط هستند. بنابراین می توان گفتمان و نظریه سیستمی سیاست را در دستاوردها و محدودیت های مربوطه بهتر درک کرد