جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نویسنده در این رساله درصدد پاسخ به این سوال است که وجوه افتراق و اشتراک مبانی فلسفی دو متکلم بزرگ امامیه و اشاعره در قرن هشتم یعنی فاضل مقداد و سعدالدین تفتازانی تا چه حد است. توضیح اینکه آراء کلامی دانشمندان علم کلام بر یک سری اصول و مبانی فلسفی استوار است. از اینرو، هراندازه این اصول و مبانی به هم نزدیکتر باشد، آراء کلامی متکلمان نیز به هم نزدیکتراست. کما اینکه هرچه این آراء فاصله بیشتری از هم داشته باشند، نشان از تفاوت مبناییِ بیشترآنها دارد. این رساله با ارزیابی تحلیلی- انتقادیِ مبانی این دو متکلم به این نتیجه رسیده که در بعد معرفت شناسی، فاضل مقداد عقل را نسبت به وحی پایه و اساس؛ و شریعت را فرع بر آن می داند و بالطبع حسن و قبح امور از نظر او عقلی است نه شرعی؛ در حالی که تفتازانی عقل را فقط به مثابه ابزاری برای درک وحی تلقی می کند و همین امر باعث شده که حسن و قبح را شرعی بداند و در نتیجه علیرغم قرابت های فراوانی که از منظر هستی شناسی شامل امور عامه، جهانشناسی و انسان شناسی بین این دو متکلم وجود دارد یکی آنها (تفتازانی) اصل موجبیت علی و معلولی را انکار می کند و دیگری(فاضل مقداد) آن را می پذیرد. یکی(تفتازانی) تمایل به جبر پیدا می کند و دیگری(فاضل مقداد) به اختیار. همینطور با این که هر دو متکلم، علم، قدرت، اراده، حیات و ... را مانند هم معنی کرده اند و در مورد صفات خبریِ ذات خداوند، قول به مجاز و کنایه را پذیرفته و به تأویل آنها می پردازند؛ اما در معنیِ کلام و امکان رویت خداوند، اختلاف نظر پیدا می کنند. تفتازانی با قول به کلام نفسی، آن را از صفات ذات و قدیم می داند و فاضل با انکار آن، کلام را صفت فعل و حادث تلقی می نماید. تفتازانی با دلایل عقلی و نقلی متعدد امکان رویت خداوند را اثبات می نماید و فاضل با همان سنخ دلایل، امتناع آن را.

کتابی مفید و مختصر درباره منطق و ذکر کلیات مباحث آن توسط مولف محترم عبدالهادی فضلی که یک کلیات مختصر و مفیدی از منطق را با قلمی روان به رشته تالیف درآورده است.

ترجمه و شرح مغنى الأديب با تجديد نظر و اضافات كلى، اثر غلامعلى صفايى بوشهرى، ترجمه و شرح غير مزجى كتاب «مغنى الأديب» اثر ابن هشام مى‌باشد كه به فارسى تحت‌اللفظى، برگردان شده است. شارح، به سفارش تعدادى از اساتيد و طلاب، جهت ارائه خدمتى به ايشان، اقدام به شرح و ترجمه كتاب «مغنى الأديب» كرده است. خود ايشان در مقدمه، به اين نكته اشاره دارند كه علاوه بر اين سفارش، موج شرح‌نويسى بر كتب حوزه به سبک توضيحى و ترجمه‌اى، بدون تدقيق و تحقيق، علت مضاعفى شده است تا اين پيشنهاد، پذيرفته شود. در اين شرح، تعليل‌هاى فنى نحوى درباره احكام مذكور در متن آورده شده است. تحليل دستورى اشعار و شأن نزول آيات و ابيات، قبل و بعد از اشعار مذكور در متن، تا آنجا كه مربوط به فهم مطالب مورد بحث مى‌باشد، ذكر گرديده است. نظر علماى نحو و تفسير در ذيل مطالب بيان شده و براى تحقيق درباره اشعار مذكور در متن، مشخصات بسيارى از كتبى كه درباره اين اشعار بحث كرده‌اند، در پاورقى آورده شده و بعد از اختتام هر بحث، آدرس‌هاى تحقيقى درباره آن كلمه مورد بحث، ذكر گرديده است. سبک بيان مطالب، طورى است كه هم داراى ترجمه تحت‌اللفظى عبارات و هم داراى توضيحات فنى مباحث مى‌باشد؛ به همين جهت، در بعضى از عبارات، به علت دقيق بودن عبارت كتاب، مراعات ترجمه تحت‌اللفظى شده كه با دستور زبان فارسى، سازگار نمى‌باشد. در هر جلد، فهرست مطالب همان جلد در ابتدا و فهرست منابع و مآخذ مورد استفاده شارح، در انتهاى كتاب آمده است.

ترجمه و شرح مغنى الأديب با تجديد نظر و اضافات كلى، اثر غلامعلى صفايى بوشهرى، ترجمه و شرح غير مزجى كتاب «مغنى الأديب» اثر ابن هشام مى‌باشد كه به فارسى تحت‌اللفظى، برگردان شده است. شارح، به سفارش تعدادى از اساتيد و طلاب، جهت ارائه خدمتى به ايشان، اقدام به شرح و ترجمه كتاب «مغنى الأديب» كرده است. خود ايشان در مقدمه، به اين نكته اشاره دارند كه علاوه بر اين سفارش، موج شرح‌نويسى بر كتب حوزه به سبک توضيحى و ترجمه‌اى، بدون تدقيق و تحقيق، علت مضاعفى شده است تا اين پيشنهاد، پذيرفته شود. در اين شرح، تعليل‌هاى فنى نحوى درباره احكام مذكور در متن آورده شده است. تحليل دستورى اشعار و شأن نزول آيات و ابيات، قبل و بعد از اشعار مذكور در متن، تا آنجا كه مربوط به فهم مطالب مورد بحث مى‌باشد، ذكر گرديده است. نظر علماى نحو و تفسير در ذيل مطالب بيان شده و براى تحقيق درباره اشعار مذكور در متن، مشخصات بسيارى از كتبى كه درباره اين اشعار بحث كرده‌اند، در پاورقى آورده شده و بعد از اختتام هر بحث، آدرس‌هاى تحقيقى درباره آن كلمه مورد بحث، ذكر گرديده است. سبک بيان مطالب، طورى است كه هم داراى ترجمه تحت‌اللفظى عبارات و هم داراى توضيحات فنى مباحث مى‌باشد؛ به همين جهت، در بعضى از عبارات، به علت دقيق بودن عبارت كتاب، مراعات ترجمه تحت‌اللفظى شده كه با دستور زبان فارسى، سازگار نمى‌باشد. در هر جلد، فهرست مطالب همان جلد در ابتدا و فهرست منابع و مآخذ مورد استفاده شارح، در انتهاى كتاب آمده است.

ترجمه و شرح مغنى الأديب با تجديد نظر و اضافات كلى، اثر غلامعلى صفايى بوشهرى، ترجمه و شرح غير مزجى كتاب «مغنى الأديب» اثر ابن هشام مى‌باشد كه به فارسى تحت‌اللفظى، برگردان شده است. شارح، به سفارش تعدادى از اساتيد و طلاب، جهت ارائه خدمتى به ايشان، اقدام به شرح و ترجمه كتاب «مغنى الأديب» كرده است. خود ايشان در مقدمه، به اين نكته اشاره دارند كه علاوه بر اين سفارش، موج شرح‌نويسى بر كتب حوزه به سبک توضيحى و ترجمه‌اى، بدون تدقيق و تحقيق، علت مضاعفى شده است تا اين پيشنهاد، پذيرفته شود. در اين شرح، تعليل‌هاى فنى نحوى درباره احكام مذكور در متن آورده شده است. تحليل دستورى اشعار و شأن نزول آيات و ابيات، قبل و بعد از اشعار مذكور در متن، تا آنجا كه مربوط به فهم مطالب مورد بحث مى‌باشد، ذكر گرديده است. نظر علماى نحو و تفسير در ذيل مطالب بيان شده و براى تحقيق درباره اشعار مذكور در متن، مشخصات بسيارى از كتبى كه درباره اين اشعار بحث كرده‌اند، در پاورقى آورده شده و بعد از اختتام هر بحث، آدرس‌هاى تحقيقى درباره آن كلمه مورد بحث، ذكر گرديده است. سبک بيان مطالب، طورى است كه هم داراى ترجمه تحت‌اللفظى عبارات و هم داراى توضيحات فنى مباحث مى‌باشد؛ به همين جهت، در بعضى از عبارات، به علت دقيق بودن عبارت كتاب، مراعات ترجمه تحت‌اللفظى شده كه با دستور زبان فارسى، سازگار نمى‌باشد. در هر جلد، فهرست مطالب همان جلد در ابتدا و فهرست منابع و مآخذ مورد استفاده شارح، در انتهاى كتاب آمده است.

کتاب "كسر أنف العنید المدافع عن الطاغیة یزید" در رد یزید و دفاع از امام مظلوم حسین (ع) می باشد. محتوای کتاب و انگیزه تالیف این کتار مختصر ولی ارزشمند این بوده است که مصنف کتاب مطلع می شوند که برخی ارسال راس مبارک امام حسین (ع) به یزید را منکر شده اند، به همین خاطر ایشان این کتاب را تالیف کرده اند.

شرح العقائد النسفية، اولين اثر كلامى تفتازانى است، و شرحى بر كتاب موجز عمر بن محمد نسفى (متوفى 537ق) مى‌باشد. اين اثر از بهترين كتب درسى كلام اهل سنت محسوب مى‌شود كه علما شروح و حواشى متعددى بر آن نوشته‌اند. شرح‌هاى ابوالحسن بن ابوالفضل شاهد و رمضان افندى از اين قبيل‌اند. در اين ميان مى‌توان شرح خيالى را نام برد كه خود مورد توجه بوده و افراد متعددى نظير قره‌خليل، سيالكوتى، پرهاردى و...بر آن حاشيه نوشته‌اند.

شرح العقائد النسفية، اولين اثر كلامى تفتازانى است، و شرحى بر كتاب موجز عمر بن محمد نسفى (متوفى 537ق) مى‌باشد./ اين اثر از بهترين كتب درسى كلام اهل سنت محسوب مى‌شود كه علما شروح و حواشى متعددى بر آن نوشته‌اند./ شرح‌هاى ابوالحسن بن ابوالفضل شاهد و رمضان افندى از اين قبيل‌اند. در اين ميان مى‌توان شرح خيالى را نام برد كه خود مورد توجه بوده و افراد متعددى نظير قره‌خليل، سيالكوتى، پرهاردى و...بر آن حاشيه نوشته‌اند./ ساختار و گزارش محتوا: هر چند كتاب تدوين منظمى ندارد؛ اما مى‌توان مباحثش را با چشم‌پوشى از مقدمات كه به حقيقت اشياء و راه علم به آنها پرداخته است، به 6 بخش تقسيم كرد: توحيد: الف) اثبات وجود خداوند از طريق برهان حدوث. ب) شرح اسماء الهى؛ نظير: واحد، قديم، حى، قادر، عليم، سميع، بصير و شافى و اثبات آنها براى خداوند. ج) توضيح صفات الهى و اثبات قدماى ثمانيه (صفات علم، قدرت، حيات، قوت، سمع و بصر، فعل، تخليق و كلام). د) اثبات اين كه قرآن كلام الهى و قديم است. ه‍) اثبات امكان رؤيت خداوند با ادلۀ عقليه و سمعيه. عدالت: مانند ساير اشاعره، عدل خداوند لازم دانسته شده، قائل شده‌اند كه مراعات اصلح در حق بندگان واجب نيست و اگر چه انسان‌ها در بعضى افعال مختارند؛ اما همۀ افعال آنها مخلوق خداست. معاد: طرح مباحثى؛ نظير: عذاب قبر، ثواب قبر، ميزان، كتاب، حساب، سؤال، صراط، حوض، بهشت و جهنم در اين بخش صورت يافته است. انبياء: الف) نبوت اولين و آخرين پيامبر و اثبات نبوت حضرت خاتم(ص). ب) تعداد انبياء و توضيح بعضى از خصائص آنها. ج) افضليت انبياء از ملائكه و افضليت ملائك از ساير انسان‌ها. د) معراج حضرت رسول‌اللّه(ص). امامت: الف) تعيين افضل انسان‌ها بعد از رسول اكرم(ص). ب) ترتيب خلفا به ترتيب افضليت و اختصاص خلافت به 30 سال. ج) خليفه ندانستن حكام بعد از اميرالمؤمنين. د) وجوب نصب امام و شرايط امامت. ه‍) لزوم به نيكى ياد كردن صحابه. مباحثى متفرقه در علوم فقه، اخلاق و فلسفه؛ نظير: وجوب مسح بر خفين در سفر و حضر، حرام نبودن نبيذ، تمر، كفر بودن يأس از خداوند، شيئيت نداشتن معدوم مطلق و.... از ويژگى‌هاى كتاب مى‌توان به؛ اختصار كتاب: با آن كه به اكثر مباحث كلامى پرداخته و نظر اشاعره بيان شده، ولى حجم آن خيلى كم است. همين موضوع سبب شده، اين كتاب سال‌هاى زيادى كتاب درسى مراكز دينى اهل سنت باشد. شيوا بودن مباحث: هر چند نوشته‌هاى او بر عقايد نفسيه شرح مزجى است؛ اما مباحث به طور ساده و قابل فهم ارائه شده‌اند و به بحث‌هاى پيچيدۀ كلامى كمتر پرداخته شده است. اعتبار و قوت علمى: با وجود اين كه تفتازانى اولين اثر كلامى خود را مى‌نويسد؛ اما از قوت و اتقان خاصى برخوردار است./ نسخه شناسى: با توجه به اين كه اين كتاب، از منابع درسى بوده است، داراى نسخه‌هاى خطى و چاپ شدۀ، متعددى است كه شرح نسخ چاپى عبارتند از: - در كلكته، سال 1244ق. - در دهلى، سال 1870م و تجديد چاپ در سال 1904م. - در لكنهو، سال 1876م و تجديد چاپ در سال‌هاى 1888م،1890م و 1894م. - در قسطنطنيه، سال 1297ق، همراه با شرح الكستلى، الخيالى و البهشتى. - در قاهره، سال 1297ق، همراه با شرح خيالى و حواشى كره خليل بر اين شرح. - در چاپخانۀ سعادت تركيه، سال 1320ق، همراه با حاشيۀ مصطفى كتلى و حاشيۀ خيالى در 107 صفحه. - توسط وزارت فرهنگ دمشق، سال 1974م، با تلاش خانم سلامه كلود. - در نيويورك، سال 1950م، با ترجمۀ انگليسى الدار 1010)redl..(. - توسط مطبعۀ مورافتلى قاهره، در سال 1407ق، با تحقيق دكتر احمد حجازى سقا در 118 صفحه. - نسخه حاضر