جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

درسهای فلسفه اخلاق، این مقالات پرطمطراق که توسط دانشجویان کانت در طول سخنرانی های او در زمینه اخلاق در کنیگسبرگ در سالهای 1775-1780 رونویسی شده است ، نه تنها به دلیل بینش خود در مورد شیوه سخنرانی بی نقص و غالبا کنایه آمیز کانت، بلکه به عنوان کلید فهم پیشرفت اندیشه اخلاقی وی شهرت یافته اند. همانطور که لوئیس وایت بک در مورد این اثر اشاره می کند ، کسانی که کانت را فقط با نقدهای دقیق و انتزاعی و روشنفکرانه وی می شناسند ، ممکن است با انتشار این مقالات شگفت زده شوند چرا که این مقالات مبانی و جزئیات مباحث اخلاق کانت را بطور جزئی روشن مینماید و در عین حال او را به عنوان شخصی که یک اخلاق گرای عملی است و کسی که در قید جزئیات ظریف رفتار انسان و تأثیرات اجتماعی تعالیم اخلاقی او است، معرفی میکند. بحث ها و تعاریف کاملا متمرکز ، تفسیری از آثار نظری و پخته تر کانت را تقویت می کنند و همچنان سند قدرتمندی برای درک تاریخ نظریه اخلاقی برجسته دوران مدرن هستند.

«زندگی پدیده‌ای روانشناختی یا فیزیولوژیک نیست که شاخه‌های مقتضی علم بتوانند مطالعه و کنترل‌اش کنند. با وجود این، ما همچنان تمایل داریم زندگی را «یک معما، مسئله‌ای مربوط به شناخت» تلقی کنیم که یک‌بار برای همیشه باید حل شود. امروز، در دورانی که به نظر می‌رسد زندگی، حتا بیشتر از طبیعت، در کانون اندیشه قرار گرفته است، در دورانی که چنان به‌نظر می‌رسد که گویی تلاش برای کنترل طبیعت به تلاشی جدید برای کنترل زندگی تبدیل شده است، به‌خاطر آوردن این اظهار نظر ویتگنشتاین اهمیتی تعیین‌کننده دارد: «ما احساس می‌کنیم که حتا هنگامی‌که به همه‌ی پرسش‌های علمیِ ممکن پاسخ داده شود بازهم مسائل زندگی دست‌نخورده باقی می‌ماند.» بنابراین، اگر ما عادت‌مان در خواندن کتاب طبیعت را تغییر دهیم، آیا واقعا می‌توانیم آن‌چه را هرگز در کتاب زندگی نوشته نشده است تغییر دهیم؟ ولی اگر زندگی مفهومی علمی نباشد، آیا می‌تواند به‌منزله‌ی مفهومی فلسفی احیا شود؟» «در اخلاق نمی‌توانیم بگوییم چه‌چیزی بخشی از زندگی است یا باید باشد و چه‌چیزی بخشی از زندگی‌های ما نیست یا نباید باشد. نمی‌توانیم برخی از امکان‌ها را از زیستن کنار بگذاریم. انجام چنین کاری مستلزم این است که بیرون زندگی بایستیم و جدا از شکل‌اش به آن فکر کنیم، چنان‌که گویی داریم از بالا به آن نگاه می‌کنیم. اما البته این مهمل محض است.»

ترجمه ماشینی: شکل زندگی ویتگنشتاین رابطه پیچیده بین زبان و زندگی را در سراسر آثار لودویگ ویتگنشتاین آشکار می کند. دیوید کیشیک با تکیه بر کل مجموعه نوشته های خود، با در نظر گرفتن مفهوم شکل زندگی به عنوان مرکز محو آن، دیدگاهی تلفیقی از اندیشه در حال تکامل ویتگنشتاین ارائه می دهد. این کتاب از این ایده که "تصور زبان به معنای تصور شکلی از زندگی است" سرچشمه می گیرد تا اولین گزارش جامع از فلسفه ویتگنشتاین را در روح موج جدیدی از تفاسیر ارائه دهد که توسط استنلی کاول، کورا پیشگام بود. دیاموند و جیمز کنانت همچنین کمکی فریبنده به گفتمان رو به رشدی است که حول موضوع زندگی می چرخد، که توسط کار اخیر جورجیو آگامبن رهبری می شود. کیشیک با ایستادن در آستانه بین سنت‌های فلسفی تحلیلی و قاره‌ای نشان می‌دهد که چگونه فلسفه زبان ویتگنشتاین به فلسفه جدیدی از زندگی اشاره می‌کند و از این طریق سهمی بی‌نظیر در اندیشه اخلاقی و سیاسی ما دارد.

ترجمه ماشینی: این کتاب یکی از برجسته ترین دوره های اندیشه بشری را پوشش می دهد. در فاصله دو قرن و نیم، فلسفه از حدس و گمان شبه اسطوره‌شناختی به حالتی تبدیل شد که در آن بسیاری از اساسی‌ترین پرسش‌ها درباره جهان، ذهن و رفتار انسان به‌شدت دنبال می‌شد و برخی از ماندگارترین شاهکارهای غربی فکر نوشته شده بود هر فصل توسط یک مرجع شناخته شده نوشته شده است و کارهای با کیفیت انجام شده در چند دهه اخیر در مورد افلاطون و فلسفه ماقبل افلاطونی را در نظر می گیرد. این کتاب به سبکی در دسترس نوشته شده است تا نیازهای افراد غیرمتخصص را برآورده کند، بدون از دست دادن دقت علمی. این کتاب شامل واژه نامه اصطلاحات فنی و جدول زمانی رویدادهای مهم سیاسی است.

جلد اول تاریخ فلسفهٔ راتلیج یکی از مهم‌ترین دوره‌ها را در اندیشهٔ بشر در بر می‌گیرد. فلسفه در مدت این دو و نیم قرن، از تفکر نیمه-اسطوره‌ای به حالتی درآمد که در ضمن آن، بسیاری از بنیادی‌ترین پرسش‌های مربوط به جهان و ذهن و رفتار بشر با حدت و شدت مورد بررسی قرار گرفت و تعدادی از ماندگارترین شاهکارهای اندیشهٔ غربی به رشتهٔ تحریر کشیده شد. در مقالات این کتاب نگرش‌ها و متفکران اصلی فلسفهٔ یونان به ترتیب تاریخی معرفی شده‌اند. نگارش هر مقاله‌ای را یکی از صاحب‌نظران برجسته آن حوزه خاص برعهده گرفته، و در نگارش آنها از تعداد زیادی از آثار مهم چند دهه اخیر در این خصوص فلسفه افلاطونی و پیشاافلاطونی بهره برده است. همه آنها، بی آنکه دقت محققانه را از دست بدهد، به شیوه‌ای قابل فهم به نگارش پرداخته‌اند، و نیازهای افراد غیرمتخصص را مد نظر داشته‌اند. موضوعات مطح در این مجلد از تفکر نظری اولیه یونان و بستر فرهنگی و اجتماعی آن تا سوفسطاییان و سقراط را شامل می‌شود و با سه فصل مربوط به سهم ماندگار افلاطون در همه حوزه‌های اصلی فلسفه به پایان می‌رسد.

این مقدمه بسیار کوتاه، خوانندگان را با مفاهیم کلیدی فلسفه سیاسی آشنا می کند: اقتدار، دموکراسی، آزادی و حدود آن، عدالت، فمینیسم، چندفرهنگی و ملیت. این کتاب که به صورت قابل دسترس نوشته شده است و با فرض عدم آگاهی قبلی از موضوع، خواننده را تشویق می کند تا به روشنی و انتقادی درباره سوالات سیاسی پیشرو زمان ما فکر کند. میلر ابتدا بررسی می‌کند که فلسفه سیاسی چگونه به مسائل اخلاقی اساسی مانند "چگونه باید در جامعه با هم زندگی کنیم؟" میپردازد. او علاوه بر این به اقتدار سیاسی نگاه می‌کند، دلایلی را که جامعه در وهله اول به سیاست نیاز دارد، مورد بحث قرار می‌دهد، محدودیت‌های سیاست را بررسی می‌کند، و می‌پرسد آیا حوزه‌هایی از زندگی وجود دارد که نباید توسط سیاست اداره شود؟ علاوه بر این، او پیوندهای بین اقتدار سیاسی و عدالت را که موضوعی ثابت در فلسفه سیاسی است، و راه هایی را که در آن عدالت اجتماعی می تواند برای تنظیم به جای تخریب اقتصاد بازار مورد استفاده قرار گیرد، بررسی می کند. میلر در سفرهای خود در این قلمرو به این موضوع می پردازد که چرا ملت ها واحدهای طبیعی حکومت هستند و متعجب است که آیا ظهور چندفرهنگی و همکاری فراملی همه اینها را تغییر خواهد داد یا خیر، و در پایان می پرسد که آیا ما هرگز شاهد تشکیل یک دولت جهانی خواهیم بود. . این کتاب مقدمه ای بر برخی از جالب ترین موضوعات زندگی ارائه می دهد. آنها که توسط کارشناسان برای تازه وارد نوشته شده اند، بهترین تفکر معاصر را در مورد مسائل و مسائل اصلی در صدها موضوع کلیدی، از فلسفه تا فروید، نظریه کوانتومی تا اسلام، نشان می دهند.

در سال 1600، تفتیش عقاید کاتولیک فیلسوف و کیهان شناس جووردانو برونو را به بدعت محکوم کرد و سپس او را در کامپو د فیوری در رم زنده زنده سوزاندند. مورخان و دانشمندان فلسفی به طور سنتی معتقدند که عقاید الهیاتی برونو منجر به اعدام او شد، و هر گونه ارتباط بین مطالعه او در مورد ماهیت جهان و محاکمه او را انکار کردند. اما در کتاب «زنده در آتش» ، آلبرتو آ. مارتینز از شواهد جدیدی استفاده می‌کند تا ادعا کند که باورهای کیهانی برونو در واقع عامل اصلی در محکومیت او بوده است. مارتینز با پیوند دادن محاکمه برونو به رویارویی‌های بعدی بین تفتیش عقاید و گالیله در سال‌های 1616 و 1633، نشان می‌دهد که چگونه برخی از همان تفتیش‌گرانی که برونو را قضاوت کردند، گالیله را به چالش کشیدند. به طور خاص، یکی از روحانیون که انتقادی ترین گزارش های مورد استفاده توسط تفتیش عقاید برای محکوم کردن گالیله را در سال 1633 نوشت بلافاصله پس از آن، دست نوشته ای منتشر نشده نوشت که در آن گالیله و سایر پیروان کوپرنیک را به دلیل اعتقاداتشان در مورد جهان محکوم کرد: اینکه جهان های بسیاری وجود دارند و اینکه زمین حرکت می کند زیرا روح دارد. این کتاب با به چالش کشیدن تاریخ پذیرفته شده نجوم برای نشان دادن برونو به عنوان یک مبتکر واقعی که مشارکت هایش در علم پیش از گالیله است، نشان می دهد که کیهان شناسی بود، نه الهیات، که برونو را به مرگ او رساند.

جلد ششم از مجموعۀ تاریخ فلسفۀ غرب دوره ای حدوداً دویست ساله از میانۀ قرن هجدهم تا میانۀ قرن بیستم در بر می گیرد. ابتدا آراء دو نماینده از «روشنگری اسکاتلندی» یعنی تامس رید و دیوید هیوم را بررسی می کنیم. سپس، به دیدگاه های جرمی بنتام و نیز ساموئل کالریج که از نقادی های کانت متأثر است، می پردازیم. اندیشۀ علم گراء و لیبرال در دوره نیم قرن نوزدهم با آراء جان استوارت میل اوج می گیرد. پس از بررسی دیدگاه های میل و مساهمت های برخی فلاسفۀ امریکایی، به تحولات بنیادین در کمبریج در آغاز قرن بیستم می پردازیم که می توان آن را سرآغاز فلسفۀ تحلیلی دانست. آراء مور، راسل و ویتگنشتاین و همچنین، تأثیرات ماخ و فرگه را در این خصوص بررسی می کنیم. در نهایت، آراء فلاسفه ای چون شلیک و کارناب را از نظر می گذرانیم که اگر چه انگلیسی زبان نیستند اما بر فلسفه ای تحلیلی تأثیر گذار بوده اند.

بین اکنون و گذشته، دیدارپذیری و نادیدارپذیری، احساس و ایده، ارتعاشی در کار است—مرلو-پونتی فیلسوف چنین می‌اندیشد. شعر مالارمه، نقاشی سزان، نثر پروست و موسیقی دبوسی در معرض پدیده‌شناسی مرلو-پونتی، چشم‌انداز تازه‌ای از تلقی ما از هنر را رقم می‌زنند. آثار این هنرمندان—به‌مصداق سکوت در شعر، عمق در نقاشی، خاطره در ادبیات و ریتم در موسیقی—با دو مضمون عمده مرلو-پونتی متاخر، یعنی «رابطه بدن و جهان» و «فرایند بیان» محک می‌خورند. ریتم تفکر نه درباره فلسفه است و نه درباره هنر، بلکه به بحث از قلمرویی می‌پردازد که این دو در آن به ارتعاش درمی‌آیند.