جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این کتاب مهم جدید به مقایسه آثار مربوط به دو متفکر برجسته قرن بیستم، امانوئل لویناس و آلبر کامو می پردازد. تال سسلر میراث ماندگار آنها را در چارچوب خاص مقاومت فکری در برابر تمامیت خواهی و خشونت سیاسی، با تمرکز ویژه بر رویکردهای مربوط به هولوکاست و نسل کشی در قرن بیستم و به تبع آن، مسئله تئودیسه و ایمان مذهبی مقایسه می کند. لویناس و کامو به بررسی منطق متافیزیکی و سیاسی متافیزیکی و سیاسی همسو و مکمل هر متفکر در مخالفت با استبداد می پردازند. سسلر بر مؤلفه مذهبی در تصویر لویناس از هیتلریسم به عنوان بت پرستی (درکی که کامو در آن سهیم است) و همبستگی بین لیبرالیسم و یکتاپرستی تأکید می کند. این کتاب به بررسی تأملات لویناس و کامو در مورد هولوکاست و مسئله تئودیسه می پردازد و به نقدهای متناظر آنها از استالینیسم و فلسفه تاریخ هگل می پردازد. سسلر در ادامه به این می‌پردازد که لویناس و کامو چگونه می‌توانستند با موضوع سیاسی اصلی عصر خودمان، یعنی بنیادگرایی مذهبی مقابله کنند، و ماهیت دوگانه اسرائیل و الجزایر را در نوشته‌های لویناس و کامو توضیح می‌دهد. >

ترجمه ماشینی : فکر کردن به فاجعه اولین دستور فکری در مواجهه با فاجعه ای است که یهودیان اروپایی را در جریان شوعه رخ داد. فکر کردن به فاجعه به معنای درک این است که چرا شوآ توانست در اروپای متمدن رخ دهد که توسط عقل انسانی و ارزش های پیشرفت و روشنگری شکل گرفته بود. یعنی فکر کردن به امکانی برای آینده فلسفه. والتر بنجامین که پیش از موعد با این مشکلات دست و پنجه نرم می کرد، تئودور آدورنو، ماکس هورکهایمر و امانوئل لویناس شجاعت، قدرت و درک - و گاهی اوقات به سادگی ناامیدی - داشتند تا به آنچه اتفاق افتاده بود فکر کنند. آنها که از خشم و میل به شهادت برانگیخته شده بودند، احساس کردند که نیاز فوری به فریادهای عذاب قربانیان آشویتس در تفکر خود دارند.

ترجمه ماشینی : می توان به مردم بی احترامی کرد. اما این آسیب پذیری نمادین از کجا می آید؟ و چه پیامدهایی برای همزیستی اجتماعی ما دارد؟ استفن هرمان با تئوری های بازشناسی و تئوری های دگرگونی شروع به بررسی این دو سوال می کند. او به دنبال G.W.F. هگل استدلال می کند که وابستگی نامتقارن به شناخت دیگران علت آسیب پذیری نمادین است. او سپس به پیروی از E. Levinas نشان می دهد که پیامد این گشودگی به آسیب، قرار گرفتن نامتقارن در برابر مسئولیت دیگران است. تز اصلی پژوهش حاضر برگرفته از آثار هگل و لویناس است: رویارویی خود و دیگری بر اساس عدم تقارن مضاعف امر اجتماعی ساخته شده است.