جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جرم انگاری جدی‌ترین تهدیدی است که همواره حق آزادی را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. لذا جرم انگاری تصمیم حکومت‌ها برای تحدید آزادی‌های انسان از راه الزام کیفری است و از همین روست که حکومت‌ها می‌بایستی توجیه بسیار مناسب و عاقلانه‌ای برای این گونه محدود کردن آزادی افراد داشته باشد. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، با هدف کشف مهمترین مبانی و معیارهای جرم انگاری جرایم مستوجب تعزیر؛ رابطه‌ی مفاهیم تجریم و تحریم در نظام حقوقی اسلام و نقش مصلحت در جرم انگاری رفتارهای مختلف مورد تحلیل قرار خواهد گرفت. اجمالاً می توان اذعان داشت: فقه اسلامی برای توجیه جرم انگاری یک رفتار به اصولی چون؛ اصل ضرر، اصل پدر سالاری قانون، اصل جریحه دار کردن احساسات عمومی و اصل مصلحت عمومی؛ و ایضاً، شیوه‌هایی مثل، روش تجربه و صافی؛ و مبانی مستحکمی از کتاب و سنت و عقل و قیاس و ...، استناد می نماید و نیز بر اساس ضروریات و الزامات موجود در جامعه، نسبت به اشخاص، اموال و نظم عمومی و حفظ حاکمیت و تمامیت ارضی، شاخص‌ها و معیارهای متعدد و متفاوتی برای مرزبندی این قبیل جرم انگاری‌ها در نظر می گیرد تا بتواند ضروریات جامعه را تحت کنترل و حمایت کامل خویش درآورد. همچنین آسیب های اجتماعی ناشی از اعمال مجازات های تعزیری و در راس آن «حبس» و «اعدام» به عنوان شدید ترین نوع تعزیر به عنوان رکنی از این پژوهش مورد تحلیل قرار گرفته است.