جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب مشهور مفضلیات قدیمترین جنگ شعر عرب است که به دست ما رسیده و نزد ادبای عرب از مقبولیت تامی برخوردار است. این مجموعه قصاید گزیده - چنانکه از نامش پیداست - به «مفضل ضب» یکی از شخصیتهای ادبی قرن دوم هجری منسوب است. استاد عبدالعزیز میمنی، با استناد به برخی روایات موجود در کتب معتبر ادبی و تاریخی، صحت این انتساب و به تبع آن نامگذاری این منتخبات را مورد خدشه قرار می‌دهد و معتقد است باید آن را به گزیننده اصلی‌اش یعنی ابراهیم‌بن‌عبدالله از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) نسبت داد. مقاله عربی استاد میمنی در این باره، به شکلی کامل‌تر توسط یکی از بهترین تلامذه او یعنی دکتر سیدمحمد یوسف تحت عنوان « the Original Compiler of al-Mufaddaliyyat » به زبان انگلیسی ترجمه شده و نگارنده این سطور آن را به فارسی برگردانده و ضمن مراجعه مجدد به ماخذ متن، پی‌نگاشته‌های بسیاری بر آن افزوده است.

رویکردهای بررسی زبان در زبان‌شناسی به چهار رویکرد عمده خلاصه می‌شود: رویکرد تطبیقی، رویکرد تاریخی، رویکرد مقابله‌ای و رویکرد توصیفی. در دستور سنتی، رویکرد غالب در بررسی زبان رویکرد تجویزی بده است، اما رویکرد غالب در زبان‌شناسی جدید، رویکرد توصیفی است. در رویکرد تجویزی باید، نباید، واجب، جواز و ... مطرح است، اما در رویکرد توصیفی این واژگان چندان از اعتبار برخوردار نیستند. در این مقال به دو مکتب مهم نحو عربی (کوفه و بصره) پرداخته می‌شود که یکی گرایش تجویز گرایانه دارد (مکتب نحو بصره) و دیگری گرایش توصیف ‌گرایانه (مکتب نحو کوفه).