جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در گفتگوهای علم و دین، زمان اغلب نادیده گرفته می شود. از آنجایی که این پایان نامه زمان و الهیات را در چارچوب الهیات ارائه شده توسط الهیات سیستماتیک پل تیلیش درگیر می کند، گامی در جهت پرداختن به این نظارت است. در این اثر من از روش همبستگی تیلیش به عنوان ساختار فراگیر خود استفاده می‌کنم، روش‌شناسی الهیاتی که به صراحت طراحی شده است تا تکامل مستمر الهیات را در گفتگو با پرسش‌های فوری از فرهنگی که آن الهیات باید در آن دریافت شود، تشویق کند. رویکرد من اساساً رویکردی سازنده است، به این معنی که من نگران اثبات یا رد هیچ ادعای کلامی، فلسفی یا علمی نیستم. بلکه این پایان نامه زمان و الهیات را با هدف پرورش گفت و گوی سازنده درگیر می کند. روش همبستگی شامل مکان یابی دغدغه های فرهنگی خاص، به اصطلاح پرسش فلسفی، و ارائه پاسخ الهیاتی است که به آن پاسخ الهیاتی می گویند. برای این منظور، این تز با فیزیک و متافیزیک زمان، به‌ویژه نظریه‌های نسبیت انیشتین آغاز می‌شود و استدلال می‌کند که این نظریه‌ها دلیل خوبی برای پذیرش نظریه B از زمان است که در آن زمان نمی‌گذرد و واقعیت از یک جهان بلوکی تشکیل شده است. سؤال فلسفی که مطرح می شود این است: چگونه می توان تغییر را در این متافیزیک زمانی ایستا درک کرد؟ این سؤال برای هر دکترین نجاتی که مستلزم تغییر در زمان است بسیار مهم است. سپس به بررسی الهیات سیستماتیک می پردازم، با تمرکز ویژه بر برخورد تیلیش از رستگاری، زمان و تاریخ، زیرا اینها پایه های پاسخ الهیات من هستند. در نهایت، این تز استدلال می‌کند که با توجه به نظریه B از زمان، تبدیل-رستگاری به بهترین شکل به‌عنوان شکلی از تغییر کیفی و پدیدارشناختی شناخته می‌شود تا یک تغییر هستی‌شناختی قوی. من از مفاهیمی از فلسفه تجربه زمانی برای ارائه این استدلال استفاده می‌کنم و در نهایت به این نتیجه می‌رسم که تبدیل فرد از سقوط به نجات تبدیل به تبدیل شدن به ذهن وابسته است.

ترجمه ماشینی : در مقابل حقیقت دین، فایده دین موضوعی است که از نظر تاریخی مورد توجه پژوهشگران فلسفی و گفتمان روزمره قرار نگرفته است و هدف این پایان نامه جلب توجه بیشتر به ثمرات دین در زندگی روزمره است. فایده دین مبحث گسترده ای است و به منظور ارائه یک برخورد معقول از آن، پایان نامه بر طرح کلی بینش های ارائه شده توسط سه فیلسوف قرن نوزدهمی متمرکز است، که فایده دین برای آنها موضوع مهمی بود: جان. استوارت میل (1806-1873)، فردریش نیچه (1844-1900)، و ویلیام جیمز (1842-1910)؛ این امر با اختصاص فصلی به متنی که توسط هر یک از این متفکران تألیف شده است، انجام می‌شود: 1) سودمندی دین (میل)، 2) ضد مسیح (نیچه)، و 3) انواع تجربیات دینی (جیمز). در این آثار، میل، نیچه و جیمز از مواضع مختلفی در مورد فایده دین دفاع می‌کنند و بررسی روشنگر بسیاری از موضوعات مرتبط (مانند رابطه بین دین و اخلاق و رابطه بین دین و شادی) ارائه می‌کنند. این پایان‌نامه با توجه به تحلیل‌های متنی ارائه‌شده، نتایجی را در مورد سودمندی دین به دست می‌آورد، و اهمیت -و چشم‌اندازی برای- پژوهشی که به موضوع در پرتو این نتیجه‌گیری‌ها اختصاص داده شده است را برجسته می‌کند. به طور خاص، پیشنهاد می‌کند که ما دلایل خوبی برای زیر سؤال بردن مزایای اخلاقی که اغلب به دین نسبت داده می‌شود، داریم، اما با این وجود، دین برای برخی - و شاید بسیاری - افرادی که در غیر این صورت هرگز نمی‌توانند خوشبختی پیدا کنند، بسیار مفید است. اگرچه ممکن است برخی بدون کمک دین شادی پایدار را تجربه کنند (برخلاف آنچه جیمز پیشنهاد می کند)، برخی دیگر برای یافتن آرامش خاطر به رستگاری مذهبی نیاز دارند (بر خلاف آنچه میل، تا حدی کمتر، و نیچه، تا حدی میزان بیشتر، پیشنهاد کنید).

ترجمه ماشینی: این نسخه تک جلدی نسخه پشت جلد کتاب الهیات سیستماتیک تیلیچ است که در سه جلد در طول دو دهه منتشر شد. تیلیش، در مجموعه‌ای از الهیات سیستماتیک، به مشکل کلی معنا و بی‌معنای در دوران مدرن می‌پردازد. الاهیات تیلیش که در اواسط قرن بیستم نوشته شده است، بسیار متاثر از تحولات فکری فلسفه های اواخر قرن نوزدهم/اوایل قرن بیستم، از جمله مکاتب فکری مانند پدیدارشناسی (هوسرل، هایدگر، و غیره) و همچنین اگزیستانسیالیسم و ​​در مسائل خاصی مانند "مرگ خدا" گمانه زنی های فلسفی/الهیاتی. الهیات تیلیش همچنین به طور قابل توجهی تحت تأثیر (همانطور تحولات فکری که او بخشی از آن بود) رویدادهای تاریخی بزرگتری مانند جنگ جهانی اول و دوم است. تیلیش، اهل آلمان، در جنگ خندق جنگ جهانی اول، که در آن به عنوان کشیش خدمت می کرد، بی معنی را از نزدیک دید. او همچنین مشکلاتی را در ظهور حزب نازی، نه فقط برای مسائل سیاسی و فرهنگی، بلکه در مسائل الهیاتی (مانند بت پرستی دولت نسبت به خدا) می دید. تیلیش که در طول ظهور قدرت نازی از آلمان خارج شده بود، باقیمانده دوران حرفه ای خود را به تدریس در دانشگاه ها و حوزه های علمیه در ایالات متحده گذراند. این جلد اول از کار اصلی او در الهیات سیستماتیک در سال 1950 تولید شد، زمانی که او در مدرسه الهیات اتحادیه در شهر نیویورک اقامت داشت، که توسط دوست و همکارش الهیات راینهولد نیبور به آنجا کشیده شد. در بخش اول، تیلیش منابع الهیات را همانطور که می بیند - کتاب مقدس (هم متن و هم وقایع پشت متن)، تاریخ کلیسا و سنت، و سنت ها و تاریخ دین در جهان گسترده تر، مورد بحث قرار می دهد. تیلیچ با دیدن تجربه به‌عنوان منبع مشکل دارد، اما ترجیح می‌دهد این موضوع به‌عنوان رسانه‌ای که از طریق آن منابع درک و تحلیل می‌شوند، به‌طور مناسب‌تر دیده شود. تیلیش هنجارها و ماهیت عقلانی الهیات سیستماتیک را معرفی می کند - تیلیش از بسیاری جهات برای فیلسوفانی نوشته می شود که اعتبار الهیات را در دنیای مدرن نادیده گرفته اند. او با تأکید بر جنبه های عقلی و منطقی در نظام خود، وزن بیشتری در آن جامعه دارد. تیلیش همچنین روش معروف خود را برای همبستگی توسعه می دهد، یک سیستم دیالکتیکی درگیر شدن بین موقعیت زمانی و ابدی در یک فرآیند مداوم. تیلیش جنبه‌های مختلف و رابطه عقل و وحی را بررسی می‌کند، از جمله روش‌های تلاش برای معنا بخشیدن به وحی‌ها به شیوه‌ای عقلانی، از جمله آنچه که وحی نهایی را تشکیل می‌دهد. از اینجا، تیلیچ به ساخت‌های هستی‌شناختی خود ادامه می‌دهد - یکی از کلیدهای الهیات کلی تیلیش در اینجا موجود است، که در آن خدا «زمینه وجود» است. برخی تیلیچ را به بی خدا بودن اگزیستانسیال متهم کرده اند، زیرا شنیده اند که تیلیش ادعا می کند که خدا وجود ندارد - در حالی که درست است که برای تیلیش، خدا وجود ندارد، درست نیست که خدا وجود ندارد. تیلیش اصطلاح «وجود» را «آنچه آفریده می‌شود» تعریف می‌کند، و چون خدا موجود مخلوق نیست، خدا نمی‌تواند وجود داشته باشد. بلکه خدا چیزی بزرگتر است، چیزی عمیقتر - زمینه وجودی. خدا همچنین تنها «نگرانی نهایی» مناسب (یکی دیگر از عناصر کلیدی در الهیات تیلیش) می شود - این مفهوم در این جلد نیز توسعه یافته است. بخش دوم در درجه اول مسیح شناسی تیلیش است. تیلیش بخش کوچکی دارد که جلد دوم را به جلد اول ربط می دهد و برخی نکات اصلی را از بخش اول بازگو می کند، اما خیلی سریع به مفاهیم هستی/اگزیستانسیالیسم و ​​الهیات مسیحی می پردازد و از آنجا مفاهیم گناه و بیگانگی انسان را توسعه می دهد. صحنه برای مسیح و نجات / رستگاری در وجود جدید مسیح). از نظر تیلیش، مسئله اصلی عصر، مسئله معناست، و مسیح، به عنوان موجودی جدید، معنادار است، که دارای یکتایی و جهانی بودن است، اما نه به روش های الهیاتی معمولی مسیحی. بخش سوم تیلیش به موضوعاتی از زندگی در روح می پردازد، اینکه چگونه ساختارهای کلامی او از خدا به عنوان نگرانی نهایی و زمینه وجود، که از طریق بیگانگی و رستگاری بشریت از طریق مسیح به عنوان موجود جدید ترجمه شده است، می تواند بر زندگی خود ما تأثیر بگذارد. تیلیش ایده های خودشکوفایی و خلاقیت خود، حضور معنوی در ایمان و عشق، حضور معنوی که در موقعیت های تاریخی متجلی می شود و ابهامات مختلف را توسعه می دهد. این یک نقطه عالی برای بحث در مورد موضوعات جزمی مانند تثلیث گرایی است، ساختاری مشکل ساز حتی برای عقلانی ترین و سنتی ترین الهیات. تیلیش با بحث در مورد آخرت‌شناسی، ایده «آخر زمان» (که با رمان‌های «چپ پشت» اشتباه گرفته نشود) و اینکه چگونه ملکوت خدا در واقعیت گذشته و حال حاضر است، به پایان می‌رسد. این همچنین به موضوعاتی مانند جاودانگی و ابدیت می‌پردازد - تیلیش بیان می‌کند که مسیحیت به طور سنتی مشارکت فردی در زندگی ابدی را بر حسب جاودانگی و رستاخیز می‌دید، اما در واقع جاودانگی یک اصطلاح کتاب مقدسی نیست - این یک ایده افلاطونی است که توسط مسیحیان مورد توجه قرار گرفته است. کلیسا الاهیات تیلیش در مجلدات نوشته شده بود: جلد اول در سال 1950، جلد دوم در 1957 و جلد سوم در سال 1963، چند سال قبل از مرگ تیلیش در 1965. روی هم رفته، این الهیات نشان دهنده یک نیروی الهیات عمده در قرن بیستم است، و یکی که موظف است همچنان برای نسل‌های بعدی تأثیر بگذارد

ترجمه ماشینی: اگرچه «نسخه تجدیدنظر شده یک نظریه عدالت» که در سال 1999 منتشر شد، بیانیه قطعی دیدگاه رالز است، بسیاری از ادبیات گسترده در مورد نظریه رالز به چاپ اول اشاره دارد. این چاپ مجدد، اولین نسخه را بار دیگر در دسترس محققان و دانشجویان جدی آثار رالز قرار می دهد.

ترجمه ماشینی: این کتاب به مفهوم پسااسلامیسم از منظری عمدتاً فلسفی می پردازد و با استفاده از لیبرالیسم سیاسی که توسط جان رالز به عنوان ابزار اصلی تفسیری شرح داده شده است. وجه تمایز این کتاب از بسیاری از پژوهش های ایران شناسی این است که در درجه اول به پروژه های روشنفکران ایرانی از منظری هنجاری می پردازد، زیرا این مفهوم توسط فیلسوفان تحلیلی درک می شود. این جلد شامل تجزیه و تحلیل نقاط قوت و ضعف استدلال‌های زیربنای ایده‌های هر متفکر است، به جای جستجوی ریشه‌های تاریخی و جامعه‌شناختی، تبارشناسی و غیره آنها. اگرچه استدلال‌های ارائه‌شده از منابع مختلف اسلامی، به‌ویژه شیعیان استفاده می‌کنند. بنابراین، در حالی که شبستری و سروش اساساً از منظر کلامی یا کلامی نوگرایانه استدلال می‌کنند، استدلال‌های م.ح.طباطبایی و مهدی حائری یزدی عمدتاً مبتنی بر فلسفه سنتی اسلامی و تفسیر قرآن است. در حالی که کدیور، النعیم و فنایی به معنای دقیق کلمه پساسلام گرا هستند، ملکیان با ارائه نظریه ای برای معنویت که دین را در محدوده اندیشه روشنگری محدود می کند، فراتر از پساسلامیسم معمولی است. در سراسر کتاب، توجه ویژه ای به خوانش های فرارا و مارس از لیبرالیسم سیاسی شده است. اگرچه فصل‌های کتاب یک کل را تشکیل می‌دهند، اما اگر خواننده فقط در مورد روشنفکران خاصی که نظریه‌های سیاسی آنها مورد بحث قرار می‌گیرد کنجکاو باشد، می‌توان آن‌ها را به‌طور مستقل خواند.