جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : مارتین هایدگر یکی از تاثیرگذارترین فیلسوفان قرن بیستم بود. تحلیل او از وجود انسان، زمینه‌ای تمام نشدنی را برای متفکرانی از هر پیشینه‌ای ثابت می‌کند که به دنبال پاسخی برای پرسش‌های خاص خود هستند که در زمان ما باز یا گشوده شده است. این کتاب ارتباط درونی بین دو ویژگی اساسی انسان، زبان و مرگ را بررسی می کند. هایدگر به هر یک از این ویژگی‌ها عمیقاً می‌پردازد، بدون اینکه هرگز به صراحت رابطه آنها را در یک نظریه جداگانه بیان کند. با این حال، یواخیم ال. اوبرست در بررسی دقیق کار بزرگ هایدگر، هستی و زمان، ارتباطی را در سه مرحله اساسی آشکار می کند. در نهایت نویسنده استدلال می کند که اختراع زبان بشری با انگیزه حرکت به سمت جاودانگی است - زبان از تجربه فناپذیری به عنوان پاسخی به آن پدیدار می شود. این نگاهی تازه به یکی از چالش برانگیزترین و تأثیرگذارترین فیلسوفان عصر ماست.

ترجمه ماشینی : هایدگر و پرسش روانشناسی نوشته مارک لتری، روانشناسان و روان درمانگران را با تعدادی از ایده های کلیدی ارائه شده توسط مارتین هایدگر - تاثیرگذارترین و بحث برانگیزترین فیلسوف قرن بیستم آشنا می کند. کتاب لتری در عین حال جذاب و آموزنده است. دامنه استدلال آن به خوانندگان زمینه روشن و قابل دسترس برای نگرانی هایدگر و پیامدهای آنها برای روش هایی که ممکن است در مورد روانشناسی فکر کنند و انجام دهند، در اختیار خوانندگان قرار می دهد. روانشناسی: برای بازتفسیر تصویر دوگانه و تقلیل‌دهنده‌اش از انسان. این کتابی است که من بی‌پرده به همه متخصصان و کارآموزانی که روان‌شناسی را چیزی فراتر از یک ابزار تکنولوژیکی می‌دانند توصیه می‌کنم. -پروفسور ارنستو اسپینلی، دکترا. مدیر ES Associates Philosophy and Psychology (PAP) آثار فلسفی در زمینه های انسانی و ارزشی روانشناسی، از جمله روان درمانی، روانپزشکی، روانکاوی، مشاوره، انسان شناسی آگاهی، و زندگی ناخودآگاه منتشر می کند. مجموعه کتاب‌های تحقیق ارزش (VIBS) یک برنامه علمی بین‌المللی است که در سال 1992 توسط رابرت گینزبرگ تأسیس شد و کتاب‌های فلسفی را در همه زمینه‌های تحقیق ارزش، از جمله اندیشه اجتماعی و سیاسی، اخلاق، فلسفه کاربردی، زیبایی‌شناسی، فمینیسم، عمل‌گرایی، شخصی‌گرایی منتشر می‌کند. ارزش‌های دینی، ارزش‌های پزشکی و بهداشتی، ارزش‌های آموزشی، ارزش‌های علم و فناوری، روان‌شناسی انسان‌گرا، علوم شناختی، ارزش‌شناسی رسمی، تاریخ فلسفه، اندیشه پساکمونیستی، نظریه صلح، قانون و جامعه، و نظریه از فرهنگ

ترجمه ماشینی : کتاب مشارکت در فلسفه پس از مرگش در سال 1989 منتشر شد. این کتاب، فلسفه هایدگر را در نمایی کاملاً جدید در برابر عقیده دریافت شده درباره هستی و زمان قرار می دهد، و همچنین پل مهمی را بین آثار قبلی و بعدی هایدگر تشکیل می دهد. بررسی دقیق و آموزنده جیسون پاول از این اثر بزرگ بسیار به موقع است. پاول مشارکت در فلسفه را در چارچوب کل مجموعه هایدگر و به ویژه در کنار سایر آثاری که در دهه 1930 می نوشت، قرار می دهد. او نشان می‌دهد که چگونه این کتاب مهم به تعریف اصطلاح «Sein» («هستی») ادامه می‌دهد و «زندگی» (در اینجا به معنای دینی) را به‌عنوان یک موضوع اصلی در کار هایدگر توسعه می‌دهد. پاول مروری کلی از اهمیت مشارکت، پیدایش و تولید آن، و همچنین تفاسیر کنونی و موقعیت آن در مجموعه آثار دریافتی درباره هایدگر در اختیار خواننده قرار می دهد. او به طور خاص چگونگی ارتباط این اثر با کارهای بزرگ هایدگر، هستی و زمان را بررسی می‌کند و استدلال می‌کند که مشارکت‌ها در واقع گام بعدی در پروژه اصلی فلسفی هایدگر است که در اولین اثر اصلی او آمده است.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی راه‌هایی می‌پردازد که هایدگر، لاکو-لابارت و نانسی درک کانتی از «ارائه زیبایی‌شناختی» را اتخاذ کرده و پیکربندی مجدد می‌کنند. در کانت، «ارائه زیبایی‌شناختی» به معنای فنی به‌عنوان شیوه‌ای خاص از تجربه در یک گونه‌شناسی از حوزه‌های مختلف تجربه درک می‌شود. این مطالعه استدلال می‌کند که هایدگر، لاکو-لابارث و نانسی عناصر این شیوه خاص تجربه را تعمیم می‌دهند تا نگرش زیبایی‌شناختی و واژگانی که کانت برای توصیف آن به کار می‌برد، به طور کلی بر چیزها تأثیر بگذارد. با این حال، این کتاب فراتر از مستندسازی تأثیر شناخته شده نقد داوری کانت است، اما راهی جدید برای نزدیک شدن به برخی از مسائل اصلی در اندیشه پساکانتی - از جمله اینکه چرا هنر، اثر هنری، و زیبایی شناسی هنوز به عنوان وسیله ای برای نقد حتی، یا به ویژه، پس از آشویتس در دسترس هستند. این نشان می‌دهد که تبارشناسی نظریه معاصر نیاز به بررسی مسئله ارائه دارد، که مسلماً سؤالی بوده است که از همان آغاز فلسفه را نگران کرده است.

هنر و تکنولوژی ازجمله انبوه مقولاتی هستند که مارتین هایدگر به آنها پرداخته است. هنرهای صناعی دو وجه دارند: وجه هنری و وجه صنعتی که به تکنولوژی مربوط است. از طرفی، آنچه امروز به‌عنوان هنر و رشته‌های هنری شناخته می‌شود نزد یونانیان باستان جزئی از یک مفهومی کلی‌تر با عنوان «تخنه» (techne) تلقی می‌شد. از سویی دیگر تکنولوژی نیز هم به لحاظ ریشه لغوی و هم به لحاظ جایگاه مفهومی آن ریشه در تخنه یونانیان دارد. بنابراین هایدگر در تحلیل هر دو مفهوم مورد بحث (هنر و تکنولوژی)، از جایگاه مفهوم تخنه نزد متفکران پیشافلسفی یونان باستان بهره برده و نتایج کلی او در این دو حوزه با استعانت از همین خوانش او بوده است. در این مقاله روش تحلیل هایدگر که پدیدارشناسی هرمنوتیک است و همچنین نقدهای او به تاریخ فلسفه و متافیزیک ـ به‌ویژه در تحلیل مفهوم تخنه ـ راهگشا بوده و مواضعش در باب هنر و تکنولوژی با تکیه بر مفهوم تخنه در پرتو حقیقت روشن می‌شود. روش تحقیق در این مقاله بنیادی است که به صورت تحلیل محتوا انجام گرفته و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای صورت گرفته است. در این مقاله پرسش‌هایی که مورد پژوهش قرار می‌گیرند از این قرارند: 1. خوانش هایدگر از مفهوم تخنه در نزد متفکران یونان باستان چیست؟ 2. نسبت بین هنر و تکنولوژی با تخنه در دوران پیشافلسفی یونان باستان و نیز دوران معاصر چگونه است؟ هدف انجام این پژوهش تبیین جایگاه نگاه نقادانه به تاریخ فلسفه، خصوصاً در حوزه هنر و تکنولوژی معاصر است.

ترجمه ماشینی : ظرفیت مفهومی ما چه نقشی در تشکیل و بیان معنا دارد؟ کتاب این پرسش را با وارد کردن گفتگو با هگل و هایدگر دنبال می کند. برای چارچوب دادن به این بحث، نظریه‌ای از منفی‌گرایی را بیان می‌کند که هم هگل و هم هایدگر به اشتراک گذاشته‌اند و بر اساس آن مفاهیم هم‌زمان آشکار و پنهان هستند. به عبارت دیگر، مفاهیم موجودات را با انتزاع منبع درک آنها قابل فهم می کنند. اما در حالی که هگل معتقد است که معنا تنها از طریق مفاهیم آشکار می شود، هایدگر مدعی است که مفاهیم در یک پارادایم تاریخی به دام افتاده اند و نمی توانند منبع معنا را بازیابی کنند. این کتاب با تمایز بین ظرفیت مفهومی ما و یک دستگاه مفهومی به طور انتقادی با این ادعا درگیر می شود. با تکیه بر هگل، توضیح می دهد که در حالی که یک دستگاه مفهومی معین از منابع خود غافل است، مفروضات آن را می توان با بیان مفهومی آشکار کرد و بر آن غلبه کرد. ظرفیت مفهومی ما، حتی اگر وابسته به یک دستگاه محلی باشد، ما را قادر می‌سازد تا مفاهیمی را که به ارث می‌بریم زیر سوال ببریم. این کتاب استدلال می‌کند که معانی تشکیل‌دهنده جهان ما تنها از طریق بیان مفهومی تجربه بشری می‌توانند به فعلیت برسند و غنی شوند.