جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هایدگر، تاریخ و هولوکاست سهم مهمی در بحث طولانی مدت در مورد ارتباط مارتین هایدگر با ناسیونال سوسیالیسم است. این اثر جدید جاه طلبانه اگرچه موضوعی دشوار است، کل بحث در مورد بحث هایدگر را به جلو می برد. هایدگر به دنبال هستی و زمان، مفهوم خود از اصالت و مفاهیم مرتبط با آن مانند تاریخمندی را بسط می دهد و امکان وجود دازاین اصیل یک قوم را در امتداد خطوط ساختاری منسجم به روایت خود از اصالت در هستی و زمان مورد بحث قرار می دهد. اوبراین استدلال می‌کند که همان مشکلاتی که به نظر می‌رسد در تفسیر اولیه اصالت تأثیر می‌گذارد، بر مفهوم دازاین اصیل یک قوم تأثیر می‌گذارد. بنابراین، نزدیک بینی سیاسی هایدگر در دهه سی را می توان به ناتوانی اساسی در کنار آمدن با برخی از مشکلات مورد بحث در این مطالعه نسبت داد. اوبراین می پذیرد که فلسفه هایدگر متاثر از دوره و زمینه تاریخی آن است، اما استدلال می کند که لفاظی هایدگر، هرچند تحریک آمیز، نمی تواند به سادگی به جنگوئیسم خام نازی تقلیل یابد. این کتاب رویکردی واقعاً فلسفی به مناقشه هایدگر و بررسی مجدد نظریات و تأثیرات او است.

ترجمه ماشینی : کتاب «هستی و زمان» هایدگر همنشین کمبریج شامل هفده فصل از دانشمندان برجسته هایدگر است. این یک اثر مرجع مفید برای دانش آموزان مبتدی است، اما همچنین موضوعات اصلی هستی و زمان را با عمقی که مورد توجه محققان خواهد بود، بررسی می کند. The Companion با مروری بخش به بخش از هستی و زمان و فصلی به بررسی پیدایش این اثر مهم آغاز می‌کند. فصل پایانی هستی و زمان را در چارچوب آثار متأخر هایدگر قرار می دهد. فصل های باقی مانده به بررسی مسائل اصلی هستی و زمان می پردازد، از جمله مسئله هستی، پدیدارشناسی فضا، ماهیت انسان (رابطه ما با دیگران، اهمیت حالات، ماهیت درک انسان، زبان)، دیدگاه هایدگر. در مورد ایده آلیسم و واقع گرایی و موضع او در مورد شک گرایی و حقیقت، روایت هایدگر از اصالت (با تمرکز بر دیدگاه های او در مورد آزادی، بودن به سوی مرگ، و مصمم بودن) و ماهیت موقتی و تاریخی بودن انسان.

ترجمه ماشینی : مرگ یکی از معدود موضوعاتی است که توجه تقریباً همه متفکران برجسته تاریخ فلسفه غرب را به خود جلب می کند و این توجه، دیدگاه های متنوع و پیچیده ای را در مورد مرگ و آنچه پس از آن به وجود می آید، به همراه داشته است. آدام بوبن در «معنا و فناپذیری» با تمرکز بر دو سویه سنتی در بحث، یعنی افلاطونی و اپیکوری، چارچوب جدید بسیار مفیدی را برای درک شیوه‌هایی که در آن فلسفه مرگ را مورد بحث قرار داده است، ارائه می‌کند. پس از ارائه شرح کاملی از این دوگانگی باستانی، او توسعه یک ابزار جایگزین برای مدیریت مرگ را در سورن کی یر کگارد و مارتین هایدگر توصیف می کند، که کارشان در مورد مرگ، علیرغم تأثیر غیرقابل انکاری که توسط دانمارکی قرن نوزدهم بر او اعمال شد، تمایل دارد که آثار کی یرکگور را تحت الشعاع قرار دهد. بوبن استدلال می کند که کی یرکگور و هایدگر شیوه ای عجیب از زندگی با مرگ را تجویز می کنند که نوعی سازش را بین گونه های افلاطونی و اپیکوری ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی : در مورد تصاحب مجدد هایدگر از ارسطو مطالب زیادی نوشته شده است، اما در مورد اهمیت فلسفی و زمینه نظری این عنصر از آثار هایدگر کمتر گفته شده است. در این کتاب مهم جدید، مایکل بولر در آثار اولیه‌ی خود، نور جدیدی بر زمینه‌ی فلسفی بازگشت هایدگر به ارسطو می‌افکند و از این طریق تفسیری دوباره از پیش‌زمینه نقد قاطع هایدگر از تقدم عقل نظری و بازدریافت رادیکال او از ماهیت را پیش می‌برد. از تفکر فلسفی این کتاب تحلیل مفصلی از رشد اندیشه هایدگر از زمان درگیری اولیه او با نئوکانتییسم و پدیدارشناسی هوسرلی ارائه می دهد. از طریق این خوانش، نقدی بر مفهوم نظری فلسفه به عنوان علم ازلی، به ویژه در رابطه با زندگی و تجربه زیسته (ارلبنیس) پدیدار می شود. در این زمینه است که بولر تصاحب مجدد هایدگر از جنبه های کلیدی اندیشه ارسطو را بررسی می کند. در مفاهیم ارسطو از حرکت، زندگی و فعالیت خاص (پراکسیس)، هایدگر رویکرد جدیدی به معضلی که اکنون فلسفه با آن مواجه است، یعنی چگونگی قرار گرفتن فلسفه در زندگی و وجود انسان، درک می کند.

ترجمه ماشینی : مقالات گردآوری شده، نقاط وابستگی و اصطکاک بین والتر بنیامین و مارتین هایدگر را در نظر می گیرند. والتر بنیامین و مارتین هایدگر با وجود معاصر بودن، هرگز مستقیماً با یکدیگر درگیر نشدند. با این حال، هانا آرنت، که هر دو مرد را می‌شناخت، به نقاط مشترک بین آن دو اشاره کرد. هر دو به نابودی متافیزیک، توسعه روشی جدید برای خواندن و درک ادبیات و هنر و تدوین نظریه‌های رادیکال درباره زمان و تاریخ توجه داشتند. از سوی دیگر، مسیر زندگی و تعهدات سیاسی آنها کاملاً متفاوت بود. بنیامین در نامه ای در سال 1930 به یکی از دوستانش گفت که در حال خواندن هایدگر بوده و اگر قرار باشد آن دو با یکدیگر درگیر شوند، "جرقه ها به پرواز در خواهند آمد." این جلد با اذعان به قرابت‌ها و نقاط تضاد آن‌ها، این رویارویی را مرحله‌بندی می‌کند و به‌ویژه بر موقتی بودن، رمانتیسم و سیاست در آثارشان تمرکز می‌کند. اندرو بنجامین استاد فلسفه و اندیشه یهودی در دانشگاه موناش استرالیا و استاد برجسته فلسفه و علوم انسانی در دانشگاه کینگستون لندن است. او نویسنده چندین کتاب از جمله کار با والتر بنجامین: بازیابی یک فلسفه سیاسی است. دیمیتریس واردولاکیس، مدرس ارشد فلسفه در دانشگاه وسترن سیدنی، استرالیا است. او نویسنده کتاب حاکمیت و دیگر آن: به سوی توجیه‌زدایی از خشونت است.

ترجمه ماشینی : ویلیام مک نیل پدیده اوگنبلیک یا «نگاه چشم» را در اندیشه هایدگر و به ویژه رابطه آن با تقدم دیدن و درک نظری (نظریه) را هم در ارسطو و هم در سنت فلسفی و علمی غرب بررسی می کند. فکر. مک نیل استدلال می کند که خوانش اولیه هایدگر از ارسطو، که تجربه Augenblick را در قلب دانش اخلاقی و عملی (phronesis) مشخص می کند، ثابت می کند که رویارویی تعیین کننده ای برای درک و نقد بعدی هایدگر از تاریخ فلسفه، علم و فناوری است. . منبعی انتقادی برای پرداختن به تسلط مشکل‌ساز دانش نظری در تمدن غرب برای او فراهم می‌کند. نویسنده نشان می‌دهد که چنین دانشی همیشه در تنشی خاص (که خود از نظر تاریخی تعیین شده و در حال تغییر است) با دانش اخلاقی یا «پیش‌اخلاقی» که به زمانمندی متناهی و «خلسه‌آمیز» لحظه‌ی زیسته و زنده وابسته است، باقی می‌ماند و ناگزیر در معرض آن قرار می‌گیرد.

ترجمه ماشینی : تعداد سؤالات باز و بحث برانگیز در پژوهش هایدگر معاصر همچنان منبع گفتگوی علمی است. پرسش‌های مهمی وجود دارد که به توسعه اندیشه او و تفاوت‌ها و شباهت‌ها بین اثر اصلی اولیه او «هستی و زمان» و به اصطلاح «اندیشه تاریخی هستی»، تفکر رویداد، یا تخصیص، مربوط می‌شود. بودن. پرسش هایی وجود دارد که بر ارتباط او با شخصیت های مهم تاریخ اندیشه ها مانند پیشاسقراطی ها، افلاطون، ارسطو، توماس آکویناس، دکارت، لایب نیتس، کانت، ایده آلیست های آلمانی و نیچه متمرکز است. پرسش‌های دیگر بر زندگی‌نامه‌ی او، ریاست‌جمهوری و رابطه‌اش با سیاست به‌طور عام و با ناسیونال سوسیالیسم به‌طور خاص یا تأثیر او بر فیلسوفان بعدی متمرکز است. مشارکت‌های این جلد که توسط محققان برجسته در زمینه تحقیقات هایدگر نوشته شده است، به بسیاری از این سؤالات در خوانش دقیق متون هایدگر می‌پردازد و بنابراین جهت‌گیری درستی در زمینه تحقیقات هایدگر معاصر ارائه می‌کند. آنها نشان می دهند که چگونه مسیرهای متفاوت اندیشه هایدگر – علاقه اولیه او به معنای هستی و دازاین، بحث و درگیری او با سیاست، درک او از هنر، شعر و فناوری، مفهوم حقیقت و ایده تاریخ هستی - همه در یک نقطه به هم می رسند: مسئله هستی. بنابراین روشن می‌شود که با وجود همه تفاوت‌ها، هایدگر یک مسیر بسیار منسجم از تفکر را دنبال می‌کند.