جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : ارزش تعهد عمومی کانت در نوشته هایش در مورد دین تردید ناپذیر است. در اینجا او را می‌بینیم که تلاش شایسته‌ای برای جدا کردن صورت دین از جوهر آن، عنصر گذرا در آن از موجود انجام می‌دهد. اگرچه امروز راه حل او برای این مشکل را باید بسیار رضایت بخش ارزیابی کرد، و اگرچه او اغلب آنچه را که به نظر می رسد در اصل دین است غیرضروری یا مضر می داند، کانت در همراهی با دئیست های انگلیسی، حداقل بر این نکته تاکید می کند که مهم است. ایده ای که می توان در یک دین بین عناصر ضروری و غیر ضروری تمایز قائل شد. تحلیل او از شکل کلیسایی مسیحیت، آن گونه که او می بیند، علاوه بر این، با تأکیدی که به طور قابل توجهی با مواضع دین پرستانه هماهنگ است، بر دیدگاه های مذهبی خاصی که ارزش بی شک دارند، نتیجه می دهد. کانت در اعتراض به تمام اقتدارات بیرونی در قلمرو اعتقادات دینی، تقبیح هر گونه لب گویی به عنوان جایگزینی برای اطاعت درونی، و تأکید بر جنبه عملی دین، «دین زندگی خوب» را نه تنها ثابت می کند. اخلاص کامل خود را - او همچنین از این طریق خود را با صف طولانی اصلاح طلبان که برای سلامت معنوی هر جامعه دینی ضروری است، شناسایی می کند.

ترجمه ماشینی : من استدلال می کنم که نقد یک استعاره کانتی معرفت شناختی مهم برای خودآگاهی متعالی است. این ادعا پیچیده است و شامل دو گزاره پیشین است: (1) نظریه کانتی در مورد استعاره وجود دارد. (2) نقد چنین استعاره ای است. در فصل 1، من استدلال می‌کنم که نظریه‌پردازی در مورد استعاره بسیار متنوع است و نمی‌تواند چیزی جز پذیرش دلبخواه یک نظریه واحد را که می‌تواند در نقد به کار برد، اجازه دهد. اگر من چنین حرکتی انجام می‌دادم، می‌توانستم کانت را نادرست معرفی کنم. بنابراین، در فصل 2، من مستقیماً به نقد سوم کانت، به ویژه §49، روی می‌آورم و استدلال می‌کنم که نظریه ایده‌های زیبایی‌شناختی کانت، نظریه‌ای قابل قبول از استعاره است - معقول‌تر از نظریه او درباره ایده‌های نمادین به نمایش گذاشته شده، که به نظر من قیاس هستند. . دو ویژگی اصلی استعاره کانتی این است که به فرد اجازه می‌دهد تا دیدگاه‌های گوناگونی را اتخاذ کند که از آن‌ها می‌توان به ایده‌های عقلانی تأمل کرد یا فکر کرد، و آن چیزی که در ظرفیت پذیرش دیدگاه‌هایی برای این منظور گنجانده شده است، توانایی تفکر از هر دو جنبه خاص و جهانی است. دیدگاه ها – به عنوان مثال، ادعاهای ذهنی که اعتبار جهانی دارند. فصل سوم شامل این استدلال است که نقد یک استعاره کانتی است. این استدلال متکی بر موفقیت استدلال اصلی در فصل 2، همراه با تحلیل‌های ریشه‌شناختی و تاریخی-اجتماعی نقد به عنوان اتخاذ موضع است. این استدلال منجر به این ادعا می شود که نقد استعاره ای از خودآگاهی متعالی است. از آنجایی که نقد به مثابه استعاره کانتی نشان دهنده ظرفیت پذیرش دیدگاه های گوناگون برای تعمق در ماهیت و دامنه معرفت است، بلکه برای تلاش برای فشردن مرزهای معرفتی گذشته، باید ویژگی ذهنی را پیدا کنیم که منشأ آن است. آن ظرفیت در مورد تفسیر خودآگاهی متعالی به عنوان تنها ویژگی ذهن، نتیجه می‌گیرم که منبع نقد به عنوان یک استعاره کانتی است. از اینجا نتیجه می گیرد که نقد به عنوان یک استعاره کانتی دارای اهمیت معرفت شناختی است. به این دلیل که خودآگاهی متعالی باید در همه قضاوت ها پیش فرض باشد.

چکیده ماشینی : دیوانگی گناه است افراد دارای ناتوانی های عاطفی دوری می شوند. بیماری روانی مشکل کلیسا نیست. هر سه ادعا اشتباه است. در جنون، هدر اچ. vacek تاریخچه واکنش های معترضان به بیماری روانی در آمریکا را دنبال می کند. او نشان می دهد که چگونه دو نیروی متمایز برای خنثی کردن مراقبت مسیحی از کل شخص ترکیب شده اند. حرفه ای شدن پزشکی برای محدود کردن حوزه اقتدار مسیحی به قلمروهای خصوصی و معنوی کار کرد و شفا و مراقبت - اعم از جسمی و روانی - را به متخصصان سکولار و پزشکی واگذار کرد. میراث الهیاتی که بیماری را با گناه مرتبط می‌کرد، به همان اندازه تأثیرگذار بود، انگ اجتماعی اطراف افراد مبتلا به یک بیماری روانی را عمیق‌تر کرد. کلیسای معترض که تمایلی به درگیر کردن مبتلایان نداشت تا مبادا آن را نیز آلوده به معاشرت کند، به میل خود مراقبت از افراد مبتلا به بیماری روانی را به متخصصان سکولار واگذار کرد. در حالی که بی توجهی قاعده کلی را تشکیل می داد، پنج استثناء تاریخی از الگوی بی توجهی خوش خیم نمونه ای از تلاش های معترضان برای ادعای پاسخی کاملاً مسیحی است. بررسی دقیق زندگی و کار روحانی استعماری، بنجامین راش، پزشک دوران انقلابی، دوروتیا دیکس فعال قرن نوزدهم، کشیش و بیمار آنتون بویزن، و روانپزشک کارل منینگر، هم محدوده و هم پیشرفت مراقبت معترضان را ترسیم می کند. vacek وقایع نگاری تلاش های معترضان برای ایجاد حس الهیاتی از بیماری (مادر)، ساختن مراقبت به عنوان شغل مسیحی (عجله)، حمایت از درمانده ها (dix)، بازپس گیری اقتدار مذهبی (boisen)، و درخواست برای افراد مبتلا به بیماری روانی است. (منینگر). روایت تاریخی واچک مبنایی برای تأمل الهیات او در مورد مراقبت مسیحیان معاصر از افراد مبتلا به بیماری روانی و درک مسیحی از بیماری روانی است. با نشان دادن گرانش آنچه در برنامه‌های روحانی و جماعت ظاهر شد – و ناکام ماند – بررسی می‌کند که چگونه مسیحیان باید در خطوط همیشه در حال تغییر اقتدار فرهنگی حرکت کنند و از کسانی که رنج می‌برند مراقبت کنند.

ایمانوئل کانت با محدودساختن تمامیت دین در حوزه اخلاق، قرائتی عرفی شده از دین ارائه کرده و معتقد است که نیاز انسان ها به داشتن سلوک اخلاقی، آنان را متوجه دین و خدا کرده است. ایشان با نگاهی تک بعدی، ابعاد شریعتی، کلامی، مناسکی و... را در بعد اخلاقی دین جمع کرده و قلمروی دین را به شکل چشم گیری محدود کرده است. در دین اخلاقی کانت، پرستش، الهیات، مناسک و کلیسا جایی ندارد و این، به معنای فروکاهی جایگاه دین یا به تعبیری، «عرفی شدن دین» است. در این مقاله ضمن تبیین اندیشه های اخلاقی کانت، عناصری را بررسی می کنیم که در نظام فکری او به عرفی شدن دین یا افول دین از جایگاه حقیقی خود منجر شده است.

ترجمه ماشینی : ظهور عقل محض: نظام مندی در فلسفه انتقادی کانت - فلسفه انتقادی کانت به صراحت می خواهد نظام مند باشد. اینکه آیا به این آرزو دست می یابد یا نه، سوال دیگری است. کانت در مقایسه عقل محض با بدن سازمان یافته، نقد عقل محض را کاملاً تا حداقل عناصر کامل می‌طلبد و این کامل بودن یا نظام‌مندی را امری از همه یا هیچ می‌داند. او حتی از نقد به عنوان نظامی از ظهور عقل محض صحبت می کند، یعنی یک کل ارگانیک یا سیستمی از غایات ممکن که عقل ناب کاملاً خارج از خود تولید و سازمان می دهد. با این وجود، مدل اپی ژنتیکی سیستماتیک، که زیربنای فلسفه انتقادی است، در پیکره کانت مدفون باقی مانده است. نه کانت و نه هیچ یک از مفسران فلسفه انتقادی روشن نمی‌کنند که چرا و چگونه عقل ناب خود را به‌عنوان یک سیستم عامل مستقل یا کل اهداف ممکن تولید و سازمان‌دهی می‌کند. آنها همچنین توضیح نمی دهند که این مفهوم اپی ژنتیکی از سیستماتیک چه چیزی را برای عملکرد عقل نظری، عقل عملی و قدرت قضاوت به همراه دارد. این پایان نامه با ارائه تفسیری اپی ژنتیکی از نقد عقل محض از دریچه آموزه استعلایی روش، به بررسی سیستماتیک بودن عقل محض در فلسفه انتقادی کانت می پردازد. استدلال می‌کند که در معنای اولیه‌اش، نقد عقل محض، اپی‌زایی روش‌شناختی، یعنی خودسازی و خودسازمان‌دهی، عقل ناب به‌عنوان یک سیستم ارگانیک یا کلیت جنینی از غایات ممکن است. پایان نامه با بحث در مورد موارد زیر ادامه می یابد: 1) چه چیزی عقل محض را برمی انگیزد تا خود را به عنوان یک سیستم یا کل اهداف ممکن ایجاد کند. 2) چگونه عقل ناب خود را به عنوان یک کل از اهداف ممکن تولید می کند. 3) چگونه عقل ناب این کل را به اجزای ارگانیک می سازد. و 4) چگونه خودسازی و خودسازمانی عقل ناب، جدول احکام را به نحوی متعالی نظام مند می کند.

درود به روح بزرگ و جاویدان جناب کانت. شما جاودانگی و بقای نفس را اصل موضوع گرفتید تا اخلاق و مناسبات اخلاقی آدمیان معنا داشته باشد، من نیز جاودانگی نام و اندیشه بلند شما را مسلم می‌گیرم تا تعلق خاطر به اصل فلسفه و اصالت فلسفه ورزی معنا داشته باشد و این که با نادیده گرفتن فلسفه کانت، هر گونه فلسفه ورزی بعد از او بی عمق و عقیم خواهد بود. جناب کانت! پیش از هرچیز، یک مژده! در سرزمین ما، تقریباً همه شما و فلسفه‌ات را می‌شناسند. علاوه بر ترجمه آثارت و تفسیر آنها، و غیر از تألیف کتابها و مقاله‌هایی درباره فلسفه‌ات، شاید نصف پایان نامه‌های دکترا و ارشدمان فقط در رشته مستطاب فلسفه درباره آرا و اندیشه‌های فلسفی توست. کاش حدس می‌زدی که چرا؟ از جمله به این سبب که فلسفه تو “بهداشتی” است و طبیعی است که ما غذای فلسفی”بهداشتی” را زودتر اخذ می‌کنیم و بهتر هضم و جذب می‌کنیم.

چکیده ماشینی : کانت فعالانه با این مسئله مبارزه می کند که چگونه می توان کنش خلاق خدا را در رابطه با آزادی انسان تصور کرد. او به این دیدگاه می رسد که آزادی انسان تنها در صورتی می تواند محفوظ بماند که خداوند به طرق خاصی از جهان خلقت کناره گیری کند. دو رکن فلسفه بالغ کانت - ایده آلیسم استعلایی و آزادی - تا حدی به دلیل نیاز کانت به ارائه راه حلی برای مشکل الهیات خود شکل گرفته و انگیزه یافته است. سنت الهیات قرون وسطایی و اوایل مدرن، فعل الهی را بر خلاف عمل هیچ موجود مخلوقی تصور می کند. وقتی مخلوق عمل می کند، خداوند مستقیماً باعث این عمل می شود، اما بدون اینکه از آزادی مخلوق کاسته شود. کانت صراحتاً این گزارش از توافق الهی و انسانی را مورد بحث قرار می دهد و آن را رد می کند. این رد پیامدهای قابل توجه و شگفت‌انگیزی برای فلسفه گسترده‌تر کانت دارد و ادعاهای غیرقابل درک در فلسفه انتقادی او را توضیح می‌دهد. کریستوفر جی. اینسول با درگیر شدن با طیف وسیعی از متون کانت از سال 1749 تا اوایل دهه 1800، مطالعه ای قطعی در تاریخ ایده ها ارائه می دهد. بسیاری از این متون تا به امروز در مطالعات کانت مورد توجه اندکی بوده یا اصلاً مورد توجه قرار نگرفته اند. Insole اندیشه کانت را در ارتباط با مواضع تاریخی و سنتی متعدد قرار می دهد و این مواضع را با درگیری نزدیک با بحث های اخیر در فلسفه تحلیلی و الهیات سیستماتیک روشن می کند. کانت وقتی با دشواری ارتباط آزادی الهی و انسانی دست و پنجه نرم می کند، بی وقفه صادق است. این مطالعه، مبارزه و میراث الهیات کانت، به قلب مشکل در دریافت مدرن آنچه سنت مسیحی در مورد آزادی انسان تأیید کرده است، می رود. به این ترتیب، کتاب یکی از خطوط گسل تعریف کننده در الهیات و فلسفه مدرن را روشن می کند.

ترجمه ماشینی: در این کتاب، سخنرانی های امانوئل کانت از W. V. Quine با عنوان Science and Sensibilia برای اولین بار به زبان انگلیسی منتشر شده است. این سخنرانی‌ها نشان‌دهنده مرحله مهمی در توسعه تفکر بعدی کواین است، جایی که او در شرح خود از مراحل از تحریک حسی تا نظریه علمی، و در استفاده بیشتر از آنها برای ارزیابی میزان ذهنی، صریح‌تر در مورد اهمیت محدودیت‌های فیزیکی واژگان قابل دفاع است این سخنرانی‌ها که به‌عنوان یک واحد در نظر گرفته می‌شوند، شکاف مهمی را در درک ما از پیشرفت فلسفی او از اثر او در سال 1973 با نام «ریشه‌های مرجع» تا آثار بعدی‌اش پر می‌کنند. این جلد همچنین حاوی مقدمه ای است که محتوای و اهمیت فلسفی سخنرانی ها را بیان می کند. علاوه بر این، چندین مقاله نوشته شده توسط محققان برجسته فلسفه کواین بینش بیشتری در مورد مسائل مهم مطرح شده در سخنرانی ها ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: این جلد اولین جلدی است که نوشته‌هایی را که کانت منتشر کرده است برای عمومیت بخشیدن، خلاصه کردن، تقویت و دفاع از آموزه‌های شاهکار خود، یعنی نقد عقل محض در سال 1781، گردآوری می‌کند. Prolegomena اغلب به دانش آموزان توصیه می شود، اما متون دیگر نیز نمایندگان مهم رشد فکری کانت هستند. این مجموعه شامل یادداشت های زبانی فراوان و واژه نامه ای از اصطلاحات کلیدی است. مقدمه‌های سرمقاله و یادداشت‌های توضیحی، چیزهای زیادی را در مورد استقبال انتقادی متافیزیک‌دانان زمان خود از کانت و همچنین تلاش‌های او برای منحرف کردن مخالفانش آشکار می‌کند.