جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از مسایل مهم در زندگی بشر، سلامت روان و شناخت شیوه دست یابی به آن است. جوامع بشری پس از پیشرفت در تکنولوژی مادی و جدا شدن از اندیشه های عمیق دینی، در زمینه مسایل روانی، مشکلات فراوانی را تجربه می کنند. سلامت روان، در روان شناسی از دیدگاه های مختلف این دانش مطرح شده است. این دیدگاه ها عموما انسان محور هستند و از سلامت روان در محدوده زندگی دنیا سخن گفته اند. در قرآن، اساس سلامت روان بر مبنای خدا محوری است و زندگی دنیا و آخرت انسان را پوشش می دهد و انسان های سالم در درجاتی متفاوت، با تعابیری چون، صالحان، شهیدان، صدیقان و انبیا مطرح شده اند. انبیا به عنوان مصداق انسان کامل، الگوی سلامت روان معرفی شده اند. در قرآن، اصطلاحاتی چون؛ رشد، قلب سلیم و نفس مطمئنه در مفهوم سلامت روان به کار رفته است.

نظریه پردازان مدیریت معتقدند که رهبری، عامل اصلی موفقیت سازمان و جامعه است. در خصوص رهبری رویکردهای گوناگونی وجود دارد. یکی از این رویکرد ها که به تازگی مورد توجه صاحب نظران حوزه مدیریت قرارگرفته «رهبری خدمتگزار» است. هدف این رویکرد ایجاد بهبود در رهبری سازمانها و جوامع می باشد. رهبران موثر مشتاق خدمتگزاری هستند. آنان دارای ویژگیهایی چون همدلی، دوراندیشی، گوش دادن موثر و ... می باشند. در بین همه رهبران بزرگ، شاید کمتر کسی مانند امام علی (ع) را بتوان نام بردکه نمونه عملی یک رهبر خدمتگزار باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین مولفه های رهبری خدمتگزار از دیدگاه اندیشمندان غربی، جستجوی این ویژگیها در گفتار و رفتار حضرت علی (ع) و طراحی مدل رهبری خدمتگزار بر اساس الگوی عملی رفتار و گفتار ایشان بوده است. این پژوهش از نوع تطبیقی بوده که در آن ویژگیهای رهبری خدمتگزار از دیدگاه اندیشمندان غربی با دیدگاه های حضرت علی (ع) مورد مقایسه قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که حضرت علی (ع) نه تنها ویژگی های چنین رویکرد رهبری را همواره به سایر مدیران و رهبران توصیه نموده اند بلکه خود دارای این ویژگیها بوده اند. سایر یافته های این پژوهش حاکی از آن است که آن حضرت به غیر از ویژگیهای رهبری خدمتگزار که از سوی اندیشمندان غربی مطرح شده است، دارای ویژگیهای دیگری چون ساده زیستی، اعتماد به نفس، صبر و استقامت، اشاعه معنویت، عدالت، نفوذ بر قلوب، خوش برخوردی، دوستی، برادری و ... می باشند. این رویکرد جدید در رهبری می تواند از زوایای مختلف، نقطه تبادل افکار و بررسی علمی محققان قرار گیرد.

مسله رویت اله در زمره مباحث مهم کلامی است که مکاتب مختلف نظریات متفاوتی در این باره مطرح می کنند. رویت خدا از زوایای مختلف قابل بررسی است، یکی از این امور، معناشناسی واژه رویت است. هم چنان که در مساله رویت شاهد اقوال گوناگونی هستیم، در معناشناسی این واژه هم، هیچ گونه وحدت نظری رادر میان مسلمانان نمی بینیم. در این مقاله بعد از بررسی معنای لغوی، اصطلاحی، مجازی، فلسفی و عرفانی واژه رویت باتوجه به آن چه که قرآن و عترت به ما در مفهوم این واژه آموخته اند به معنای اصیل این واژه خواهیم رسید.

یکی از مسایل مهمی که اندیشمندان مسلمان را ازآغاز نزول قرآن کریم به خود مشغول داشته است، موضوع تبیین وجوه اعجاز قرآن کریم است، زیرا قرآن از حیث اعجاز، وجوه متعددی دارد. وجوه آن، به دلیل عظمت قرآن و گستردگی آن برای انسان های اهل تدبر و بصیرت، در هر برهه ای از زمان،جنبه جدیدی از اعجاز قرآن را، آشکار می کند. پیرامون شناخت و احصای همه وجوه اعجاز قرآن، میان پژوهشگران حوزه علوم قرآنی و مفسرین، اختلاف نظر وجود دارد. می توان گفت که دلیل وجود تعدد وجوه اعجاز قرآن، از طرفی هم به انسان بر می گردد و هم به متن قرآن. به جهت ضعف دانش بشری و محدود بودن حوزه شناخت او نسبت به مسایل جهان هستی و نیز اعتماد کافی بر ابزار شناخت انسانی (علم تجربی) و هم به قرآن مربوط می شود که مشتمل بر محتوای عالی و نکات دقیق و اسرار و رموز لطیف آن از حکمت، امثال، قصص و استدلال می باشد.بی تردید هر چه زمان بگذرد، عظمت قرآن و برخی از وجوه اعجازعلمی قرآن و سری از اسرار و رازهای نهفته آن آشکار می شود، پیرامون این موضوع در بین محققان دیدگاه های متفاوتی وجود دارد که در این مقاله به تحلیل هریک از آن نظرات پرداخته شده و دیدگاه معتدل که همان برخورداری قرآن از اشارات علمی است، تایید شده است.

مقاله حاضر در جهت شناخت حیات طیبه و راه های کسب و وصول و بیان جلوه هایی در مصادیق آن تحریر یافته است. حقیقت آن است که حیات طیبه در دنیا و آخرت، در سایه معرفت حقیقی خدا و رسول (ص) و ائمه معصومین (علیهم السلام) به دست می آید که نتیجه آن حب و اطاعت از آن بزرگواران است. ملاک طیب و خبیث در اشیا، مطابق روایات، قبول یا عدم قبول ولایت معصومین (ع) بوده که طبق پیمان الهی در روز الست اعتراف و بدان اقرار نموده ایم.

شیخ طوسی از دانشمندان بزرگ شیعه در قرن پنجم هجری قمری و صاحب تالیفات گران قدری در حدیث بوده که از جمله آنها کتاب الامالی است.کتاب الامالی حاصل 46 مجلس از مجالس درسی شیخ طوسی است که در آن 1537 حدیث را بر شاگردان خود املا کرده است. بررسی تحلیلی کتاب بیانگر نشاط علمی شیعیان در تعلیم و تعلم حدیث در قرون نخستین، نحوه تحمل روایات در مبادله احادیث، وجود راویان و مشایخ اهل سنت در مجالس درسی ائمه و بزرگان حدیث و ... است که در این مقاله به آن پرداخته شده است.

نظر به اهمیت بشارات و انذارات در سیره انبیاء که یکی از راهکارهای عمده آنها برای هدایت و ممانعت از گمراهی انسانها بوده است، در این مقاله سعی شده تا با بررسی موارد برجسته بشارات و انذارات در قرآن کریم و مقایسه آن با نمونه های مطرح شده در عهد قدیم، به ویژه کتاب اشعیا که جایگاهی ویژه در این مجموعه دارد، در عین طرح نکات اشتراک و افتراق به زمینه های مشترک موجود در این روش انبیا پرداخته شود. با توجه به شرایط متفاوت فرهنگی، اجتماعی و سیاسی عصر حاضر و نیاز به ترویج معنویت و مباحث اخلاقی و دینی، مسلما طرح مجدد و بازنگری این گونه روشهای برآمده از سنت دینی، می تواند به نحوی کارآمد در حیطه های گوناگون تربیتی و روانشناختی مفید واقع شود.