جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کودک از طریق مطالعه کتابهای داستانی دامنه لغات خود را گسترش می دهد و روابط اجتماعی را فرا می گیرد. بنابراین نحوه معرفی نقشهای زن و مرد در این کتابها از اهمیت خاصی برخوردار است، چرا که کودک از طریق مطالعه این کتب می آموزد که چه اعمالی مردانه و چه اعمالی زنانه هستند و چگونه باید نقش خود را به عنوان یک زن یا مرد در جامعه ایفا کند. پژوهش حاضر سعی دارد روشن سازد نویسندگان کتابهای کودکان چه الگوهایی از نقش های زنان و مردان در جامعه فعلی ارائه می دهند و به علاوه در پی آنست که این نحوه معرفی و تاثیراتی را که بر زندگی آینده کودکان دارد را تحلیل کند. هدف اصلی تدوین این مقاله، شناسایی نقشهای زنان در کتابهای داستانی کودکان است. به این سبب سعی شده با توجه به تئوری پارسونز در زمینه نقش های چهارگانه، نقش زن در کتابهای داستانی کودکان (فولکوریک و معاصر ایرانی) بررسی شود. برای گردآوری داده های این تحقیق از دو شیوه اسنادی- کتابخانه ای و تحلیل محتوا استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که گرچه آمارهای شغلی نشان می دهد که نقش های زنان در جامعه فعلی محدود به نقشهای خانگی نیست و برخی از زنان دارای نقشهای اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی هم هستند، اما در کتابهای داستانی کودکان، زنان غالبا در نقشهای عادی اجتماعی از نوع کلیشه ای و سنتی ظاهر می شوند. ویژگیهای شخصیتی این نقشها عبارتند از: مادری، کدبانوگری، معلمی، پرستاری و ...

موضوع این مقاله، حضور زن در جامعه اسلامی است. زن در سه حوزه علمی،‌ اجتماعی و اقتصادی مورد بحث قرار گرفته و رابطه بین نگاه حاکمیت اسلامی بر مبنای عمل به سیره نبوی و علوی و حضور اجتماعی زن و بر عکس فاصله حاکمان از سیره مورد توجه این مقاله بوده است. نویسنده سعی داشته که بین آنچه در میراث و تمدن اسلامی که حاصل عملکرد حاکمان است،‌ با آنچه اصل اسلام و بر مبنای عمل به سیره نبوی و علوی است،‌ فرق نهد. در نتیجه، حاصل پژوهش مبین عدم منع برای حضور اجتماعی زنان است و با استناد به سیره، می توان گفت،‌ حضور زن در جامعه اسلامی مورد تایید و تاکید بوده است.

زبان به‌عنوان یکی از مولفه‌های فرهنگی، همان
گونه که می‌تواند بازتابی از مسایل فرهنگی باشد شکل‌دهنده فرهنگ نیز هست. جنسیت نیز یکی از مشخصه‌های طبیعی و اجتماعی انسان است که توجه به آن در بررسی‌های فرهنگی و زبانی ضروری می‌نماید. ازاین
رو پژوهشگر در این مقاله با استفاده از روش پیمایشی و کتابخانه‌ای می‌کوشد وضعیت زبان فارسی را با توجه به بعد جنسیت، بررسی کند و به این وسیله موقعیت زن ایرانی را در محدوده زبان فارسی تشریح ‌نماید. نظریه زیربنایی این پژوهش که با نام «نظریه جبرگرایی زبانی» بر مبنای دیدگاه تسلط یا ستمگری در زبان‌شناسی اجتماعی مطرح‌شده‌است تاکید فراوانی بر عوامل فرهنگی و اجتماعی در بروز نابرابری‌های جنسیتی دارد. این پژوهش نشان می‌دهد،‌ نسل جوان کشور با به‌کارگیری شیوه‌هایی نوین به‌تدریج نابرابری
های جنسیتی در زبان را از بین می‌برد. این روند و شیوه‌های به‌کاررفته در آن نیز تحت‌تاثیر متغیرهای متنوعی از قبیل جنسیت، سن و تحصیلات است.

موضوع بدن مبحثی است که در ادبیات پیشامدرن در قالب هایی مختلف و خصوصا در مباحث دینی و الهیات مسیحی بدان پرداخته شده است. در این ادبیات غالبا بدن به عنوان عنصری منفی با قابلیت گناه و کجروی و مانع تعالی روح دانسته می شود. پس از آن نیز این نگرش در اندیشه غربی در قالب تقابل های دوتایی ذهن/ بدن دنبال شد و این تقابل نیز به نوبه خود تقابل های مرد/ زن، بدن مردانه، بدن زنانه، لذت متعالی، لذت پست را در پی داشت و طرفداران و مخالفانی یافت. این مقاله می کوشد تا پیدایش شاخه ای از جامعه شناسی تحت عنوان جامعه شناسی بدن را تعقیب کرده و به طرح مناقشات نظری حول محورهای هستی شناسی بدن، تقابل ذهن/ بدن، مقوله نظارت بر بدن و ادبیات فمینیستی و موضوع بدن زنانه بپردازد.