جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در ادبیات اقتصادی و خصوصا ادبیات اقتصاد صنعتی عوامل اصلی که ساختار هر صنعت را شکل می دهند از عمده ترین عواملی محسوب می شوند که بر رفتار بنگاه های اقتصادی و در نتیجه بر عملکرد آنها که می توان آن را با معیارهایی مانند سطح بهره وری نیروی کار اندازه گیری نمود، تاثیرگذار است. مقاله حاضر با هدف بررسی تاثیر عوامل شکل دهنده ساختار صنایع تولیدی ایران در برنامه دوم توسعه بر بهره وری نیروی کار بنگاه هایی که در آن صنایع فعالیت می نمایند، می کوشد تا اعتبار رویکردهای متفاوت این حوزه را مورد کنکاش و بررسی قرار دهد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که بین اندازه بهینه بنگاه و بهره وری نیروی کار رابطه ای مثبت و معنی دار وجود دارد. این موضوع نمایان گر آن است که با افزایش میزان تولید و استفاده از صرفه های ناشی از مقیاس موجود در صنایع تولیدی، می توان بهره وری بنگاه های صنعتی را افزایش داد. این موضوع، همچنین بیان گر آن است که بنگاه های صنعتی ایران در ظرفیتی کمتر از اندازه بهینه فعالیت نموده و از این رو امکان افزایش بهره وری بنگاه های صنایع تولیدی با استفاده بیشتر از ظرفیت موجود، و نه الزاما ایجاد بنگاه های جدید، وجود دارد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سازمان کشورهای تولیدکننده نفت (اوپک) در سال 1960 با پیشنهاد ونزوئلا تأسیس شد. دولتهای عضو اوپک در بدو تأسیس عبارت بودند از: ایران، عربستان، ونزوئلا، کویت و عراق. اوپک به هنگام تأسیس 67 درصد ذخایر نفت جهانی، 38 درصد تولید جهانی نفت و 90 درصد بازار جهانی را در اختیار داشت. اوپک به منظور تثبیت بازار نفت، از ابتدای دهه 1980، به طور متناوب بر روی دو استراتژی؛ حمایت از قیمت و حمایت از بازار، سیاستگذاری کرده است. استراتژی حمایت از قیمت؛ به معنای کنترل مدیریت تولید است. اتخاذ این استراتژی، سبب از دست رفتن سهم این کشورها در بازار نفت گردیده است. اتخاذ استراتژی حمایت از بازار، منجر به کاهش چشمگیر درآمد نفتی کشورهای تولیدکننده (کاهش قیمت) بالاخره، به دست آوردن سهم بیشتری از بازار می‌شود. اوپک در طی بیست سال گذشته از یک استراتژی میانه پیروی کرده است. اعمال این استراتژی ثبات نسبی درآمد کشورهای تولیدکننده عضو اوپک را دربرداشته است؛ اما از سویی بی‌ثباتی مداوم در بازار جهانی را تشدید کرده است. در این نوشتار سعی خواهیم کرد به چشم‌انداز کوتاه مدت و میان مدت اوپک و چالشهایی که این سازمان با آن مواجه است، بپردازیم؛ سپس جایگاه اوپک در بازار جهانی و نقش آن در امنیت عرضه نیز، مورد مطالعه قرار خواهد گرفت و در پی آن؛ راهبردهای بلندمدت ایران و سرانجام ایران و دبیر کلی اوپک مورد بحث قرار می‌گیرند.

سیستم مالیات بر ارزش افزوده در آفریقای جنوبی منبع اصلی درآمد برای بودجه ملی محسوب می شود. درآمد تخمینی این سیستم ملی؛ در سال مالی 2001-2000 حدود 52.858 میلیون زار در نظر گرفته شده بود که میزان آن حدود 24 درصد از مجموع در آمد مالیات ملی (تقریبا 21.3689 میلیون زار) را تشکیل می دهد.

نظام مندکردن مجدد تئوری رفتار مصرف کننده مبتنی بر تابع تولید خانوار، و ظرفیت این رهیافت نوین در ایجاد دامنه گسترده ای از فرضیه های محکم و قابل قبول؛ ابزارهای مناسبی را برای درک انواع متعدد رفتار انسانی در اختیار دانشمندان علوم اقتصادی و اجتماعی قرار می دهد. زیرا آنچه قبلا خارج از قلمرو مطالعه اقتصاد استاندارد تلقی می شد، امروزه قابل بررسی به نظر می رسد.

در این مقاله برای مهمترین متغیرهای کلان مؤثر بر در آمدهای مالیاتی، ابتدا تابع مالیاتی با چهار متغیر توضیحی و یک متغیر مجازی معرفی می شود و با بررسی ایستایی به روشهای متعدد ، درجه جمعی متغیرها در تابع بلند مدت و با بررسی ،تولید ناخالص ملی خالص ارزش افزوده نفت ، ارزش افزوده گروه نفت و نرخ ارز محاسبه می شود .آزمونهای ثبات ،بیانگر وجود ثبات در بلند مدت می باشد . تحلیل ارتباط بین مدل بلند مدت و کوتاه مدت بیانگر تصحیح 58درصدی خطای دوره قبل در دوره قبل در دوره جاری است .مهمترین متغییر کلان موثر بر درآمدهای مالیاتی ارزش افزوده، گروه نفت است که روند آن در مدت کوتاه مدت و بلند مدت مورد تایید قرار می گیرد .

این مقاله به بررسی اثر متغیرهای توسعه مالی بر رشد اقتصادی می پردازد. بحث اولیه در این مورد، در سال 1973 توسط «مک کینون» و «شاو» مطرح شد و سپس بوسیله محققان دیگر توسعه یافت. متغیرهای اثرگذار بر توسعه مالی متغیرهای مربوط به واسطه گری مالی و عمق مالی است. در این مقاله گروهی از کشورها انتخاب شده و با استفاده از روش «یوهانس و یوسیلیوس»، ابتدا وجود رابطه بلندمدت در الگو تایید شده و سپس با استفاده از رگرسیون داده های تابلویی (اثرات ثابت)، معادله تخمین زده شده و اثر متغیرهای مستقل بر رشد اقتصادی در ایران و گروه منتخب از کشورها آزمون شده است.

گزارش حاضر، کارایی وصول مالیات بر ارزش افزوده را در پنج اقتصاد در حال گذار اروپای شرقی و مرکزی، محاسبه می نماید. برای سنجش کارایی، درآمدهای قطعی مالیات بر ارزش افزوده در سال ۱۹۹۴، با درآمدهایی که با اعمال نرخهای قانونی مالیات بر ارزش افزوده، بدون ریزش درآمدی قابل حصول بودند، مقایسه می شود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

رقابت پذیری بین المللی ویژگی است که با توجه به آن یک بنگاه به دلیل برخورداری از کارایی (حداقل هزینه تولید) و فناوری پیشرفته، قادر به رقابت با سایر بنگاههای بین المللی است. رقابت پذیری بین المللی در بر گیرنده عوامل بسیاری است که بر عملکرد اقتصاد کلان کشور تاثیر گذار است. معیارهای رقابت پذیری بین المللی توسط بسیاری از کارشناسان؛ بویژه به عنوان وسیله ای برای تحلیل و پیش بینی خط مشی ها و روند تجارت بین المللی توسعه یافته است. در حقیقت همه عواملی که کارایی تجارت یک کشور را در بر می گیرند باید در معرفی چنین معیارهایی به حساب آیند. اما برخی از عوامل مربوطه (مانند خدمات پس از فروش) کیفی هستند؛ بنابراین در بیشتر مطالعات بر عوامل کمی مانند قیمت یا هزینه ها متمرکز می شوند.هدف این مطالعه اندازه گیری درجه رقابت پذیری صادرات شرکای تجاری منتخب ایران در فاصله سالهای 82-1374 است.