جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیدهمعجزه کار ویژه وخارق العاده ای است که تنها فرستادگان الهی توان انجام آن را دارند وبشر عادی ، حتی اگر همه ی قوای خود را به کار گیرد ، از آوردن مثل آن عاجز وناتوان است.معجزه دلیل عقلی وبرهانی بر صحت ادعای نبوت است وانسان تا به ماورای طبیعت وجهان غیب مرتبط نباشد واز قدرت الهی مدد نگیرد توان انجام آن را ندارد.پیامبر اسلام (ص) برای اثبات ادعای نبوت خود، معجزات فروانی را به مردم نشان دادند تا دیگر جای هیچ شبهه وتردیدی در حقانیت رسالت ایان وجود نداشته باشد. مهم ترین معجزه رسول مکّرم اسلام ، معجزه ختمیه قرآن است وچنانکه گذشت، معجزات اموری خارق العاده اند وانسان های عادی نمی توانند مثل آن را بیاورند به همین دلیل خدای سبحان برای اثبات معجزه بودن قرآن کریم ونبوت فرستاده ی خویش ،همگان را به مثل آوری برای قرآن دعوت کرده است. قرآن کریم به هیچ عصر و،نسل وگروهی اختصاص ندارد ،هم اکنون نیز برای اثبات معجزه بودن وحقانیت رسالت رسول اکرم(ص) همگان را به هماوردی ومبارزه می طلبد.این کتاب آسمانی در ابعاد گوناگون معجزه است وتنها به فصاحت وبلاغت اختصاصی ندارد ، انسجام وهماهنگی آیات ،اخبار غیبی،معارفومحتوای حقوقی و... همگی جنبه های مختلف اعجاز قرآن کریم است.گروهی از دانشمندان در جواب به اینکه چگونه اعراب ،که در حد اعلای فصاحت وبلاغت بوده اند نتوانسته اند به این هماوردی ومبارزه طلبی پاسخ دهند ،نظریه صرفه را به عنوان یکی از وجوه اعجاز قرآن کریم معرفی کرده اند. این افراد بر این باورند که آوردن کتابی فصیح وبلیغ مانند قرآن ویا سوره ای مانند سوره های قرآن عادتاٌ امری محال نیست ، وبشر می تواند آن را بیاورد ، ولی خدای سبحان در مقام اعجاز ،دیگران را از آوردن مثل آن منصرف می سازد وبرای آنان مانعی ایجاد می کند تا توانایی مثل آوری را نداشته باشد.مخالفان این نظریه با ادله های مختلفی چون مخالفت این نظریه با آیه ی شریفه 88 سوره اسراء ،مناسبت صرفه با رکاکت کلام ،عدم وجود مشابه قرآن در کلام عرب جاهلی وتعظیم شأن قرآن از سوی مخالفان به رد آن پرداخته اند واعجاز ذاتی قرآن را ثابت کرده اند.روش این تحقیق ،تحلیلی –توصیفی است ومطالب آن با مطالعه ی کتابخانه ای فراهم شده است.کلید واژه: قرآن،اعجاز،تحدی،صرفه.

موضوع صحت و تواتر قرائات قرآن، ازمباحث مطرح در حوزه? علم القراءات می باشد. سیر تکوین وپیدایی دانش قرائات سابقه‌ای کهنتر از علم تفسیر و تدوین صحاح و اُصول معتبر حدیثی را می‌پیماید. مدار اصلی بحث در این پایان‌نامه ضوابط پذیرش یک قرائت و نیز تواتر و میزان اعتبار و حجّیت آن بوده و ضمن اشاره به مراحل پیدایش قرائات و سیر تدوین و تطوّر آن، معیارهای صحت قرائت با بحث در آراء صاحبنظران، سه ملاک: 1) صحت سند 2) موافقت با وجهی از وجوه زبان عرب 3) موافقت احتمالی با رسمُ الخط عثمانی تشخیص داده شده است. سپس تأثیر کتابت در پیدایش قرائات مورد بحث قرارگرفته، و این نظر که قرائات مختلف بواسطه? عاری بودن مصاحف عثمانی از إعراب و إعجام شکل گرفته، عاری از صحت می باشد. و اگر در مواردی رسمُ الخطِ غیر متکامل و ابتدایی دوره? توحید مصاحف، عامل پیدایش قرائات مختلف بوده باشد، تنها زمانی آن قرائت تلقّی به قبول می‌گردد که مستند به نقل از پیامبر? باشد. پذیرش این فرض که هیأت جمع عثمانی، مصاحف را عمداً عاری از نقطه و إعراب نگاشتند تا کتابت قرآن، تحمّل قرائات منقول از پیامبر? را داشته باشد، ناقض آرای گُلدزیهر مجاری است که بخش عمده ای از اختلاف قرائات را در پیکره? نوشتاری مصاحف عثمانی می بیند. استتابه? "ابن شنبوذ" و بازگشت او از رأی خود که در قرائت به نقل اعتنایی نمی‌کرد و عدم پذیرش قرائت "حَمّاد راوِیه" در آیه 144 سوره توبه، این رأی گُلدزیهر را مخدو ش می‌سازد. تواتر قرائات از پیامبر? ثابت نمی‌باشد، هر چند می‌توان در طبقات متأخِّرتر به تواتر سندی قرائات ملتزم گشت. امّا اینکه برخی تواتر قرآن را اثباتگر متواتر بودن قرائات پنداشته‌اند، اثباتگر مدّعا نیست و اساساً دو مقوله? قرآن و قرائات از ماهیّت متمایز برخوردارند. تواتر حدیث "أحرُف سبعه" نیز نه صراحتاً و نه تلویحاً إشعاری بر تواتر قرائات ندارد، زیرا مراد از حروف هفتگانه، قرائات هفتگانه نمی‌باشد و منطبق دانستن این دو بر یک معنی بلا دلیل است. در پایان با اتّکا به حُجّیت خبر واحد، اعتبار قرائات صحیح الصدورـ‌ولو آنکه در زمره? اخبار آحاد باشدـ و احتجاج برآن در استنباط احکام شرعیّه و صحت قرائت قرآن و خواندن نماز با آن نتیجه داده می شود. ولی قرائات شاذّ نه در قرائت قرآن و نه در استنباط أحکام هیچگونه مدخلیّتی ندارد.

این پژوهش درصدد تبیین جایگاه معنایی واژه حکمت است و نگاه معناشناختی به این واژه، یک راه دست‌یابی به دقایق معنایی و پی بردن به مقصود خداوند متعال است. تعیین جایگاه معنایی دقیق حکمت با این روش، در گرو بررسی معانی قریب‌المعنی (مانند واژه‌های تفکر، حلم، حجر، لب، فطرت، فقه...)، واژه‌هایی که با واژه حکمت تقابل معنایی دارند (مانند واژه-های جهل، خطا، هوی، خشم، تعصب و..) و نیز سایر واژه‌های هم‌حوزه هم‌چون واژه هم‌نیشن (مانند واژه‌های کتاب، ملک، فصل الخطاب، آیات الله، موعظه‌الحسنه و ...) و یا واژه جانشین (مانند بصیرت، علم، عقل، فهم، معرفت، حکم) است. حکمت یک مفهوم قرآنی است که در روایات اسلامی نیز فراوان به کار رفته، با نگاهی به کتب تفسیری و نیز به کتاب‌هایی در موضوع، وجوه و نظایر و کتب لغت دانسته می‌شود که حکمت در معنایی مختلفی به کار رفته است. هم‌چنین حکمت در حوزه‌های دیگر جنبه اصطلاحی پیدا می‌کند و در آن حوزه‌ها براساس موقعیت خود مورد توجه و استفاده قرار گرفته است. در این پژوهش ابتدا معنای حکمت در لغت، قرآن و تفاسیر، حدیث و اصطلاح حکماء و عرفاء بررسی می‌کنیم. اهل لغت حکمت را چیزی می‌داند که از جهل جلوگیری می‌کند و مفسران نیز معانی هم‌چون قرآن، نبوت، سنت، رسیدن به واقع، معرفت خدا و ترس از خداوند ذکر کرده‌اند. در روایات نیز حکمت به قرآن، اطاعت از خداوند، شناخت امام و دوری از گناهان تفسیر شده است. البته حکما شناخت حق، استکمال نفس، تبحر بسیار در صناعت، تعقل برترین موجودات از طریق برترین علم و علم به احوال موجودات را حکمت می‌دانند و عرفاء معرفت، قوه‌ای نفسانی، مواعظ بصیرت‌آمیز را حکمت معرفی می‌کنند و علماء علم اخلاق، حد اعتدال قوه فکریه را حکمت می‌دانند. با بررسی این دیدگاه‌ها به این نکته پی می‌بریم که حکمت همان علم و دانشی است که فایده و منفعت آن زیاد است.

واژه صحابی در متون دینی زیاد به کار رفته است اما دیدگاه شیعه و اهل سنت در تفسیر صحابه مورد اختلاف است. بیشتر اهل سنت بر این باورند که همه صحابه عادل‌اند وهیچ نوع نقدی نسبت به عملکرد آنان را روا نمی‌دارند، اما شیعه چنین دیدگاهی ندارد. هدف این تحقیق ارائه‌ی تصویری شفاف از صحابه پیامبر (ص) در آئینه‌ قرآن است تا زمینه بیداری و وحدت مسلمانان فراهم شود.ابتدا دو تعریف عمده برای واژه صحابه با توجه به جهت گیری اهل سنت و شیعه ارائه شده است. سپس آیات متعدد در باب ستایش و فضائل برخی صحابه و همچنین آیات در باب سرزنش و بیان رذائل برخی دیگر از آنان به تفصیل بیان گردیده و بدین صورت سیمای صحابه واقعی رویش یافته در مکتب الهی پیامبر (ص)، از سیمای افراد منافق که فقط بخاطر منافع دنیوی در ظاهر مسلمان شده بودند و حتی در زمان خود پیامبر (ص) و بعد از ایشان از مقام صحابه واقعی دور شده و ریزش یافتند، آشکار و تبیین گردید. در نهایت پس از بیان علل تاریخی پیدایش بحث عدالت صحابه، به بیان کامل ادله اهل سنت و شیعه در زمینه بحث عدالت صحابه پرداخته شد. نتیجه شد که مسلما همه‌ی صحابه پیامبر (ص) به هیچ وجه عادل نبوده‌اند، بلکه هر کدام از صحابه با توجه به سعی و تلاش واقعی که در رفتار و سلوک معنوی خود داشته‌اند، از دین اسلام به همان نسبت اخلاص خود بهره برده و مشمول الطاف خداوند در قرآن گردیده‌اند.

مساله صبر در فرهنگ اسلامی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. در این پژوهش پس از بررسی مفهوم صبر از نظر لغوی واصطلاحی و رابطه آن با مولفه هایی چون ایمان، استقامت وحلم وهمچنین جایگاه آن از منظر آیات وروایات در زندگی پیامبران:، تلاش شده تا ضمن بررسی آیات امر به صبر پیامبر اکرم(ص)، به مواطن صبر ایشان به عنوان بهترین الگوی انسانهاپرداخته شود.این مواطن را می‌توان به صبر برای پروردگار، صبر به خاطر تحقق وعده الهی، صبر پیامبران اولواالعزم:، صبر جمیل و صبر برحکم خدا (که خود شامل: صبر برعبادات، صبر برهمنشینی با مومنان، صبر بر اذیت و آزار کفار و منافقان و صبر بر حکم نهایی خداوند می‌شود)، تقسیم نمود. اما آنچه در این پایان نامه به آن رسیده‌ایم این است که اکثر این آیات، دستور به صبر پیامبر گرامی اسلام(ص) از نظر تأویلی در راستای یک هدف و به منظور صبر در راه ولایت حضرت علی(ع) به‌ ایشان نازل شده است که ‌این وجه مشترک همه‌ آیات می‌باشد.کلید واژه: صبر، مواطن، پیامبر اکرم(ص)، ولایت، علی(ع).

پس از بیان معنای لغوی و اصطلاحی تناقض و بیاناسباب اختلافوشرایط آن، آگاه شدیم که خاورشناسانی که قرآن را به تناقض گویی متهم کرده اند،معنای تناقض را درست درک نکرده و آنان به کتاب خدا هم چون کتاب بشری نگریسته، و به آن دید غیر وحیانی داشته اند، در حالی که علمای اسلام به عدم تناقض در قرآن اجماع دارند و حتی برخی از آن ها یکی از وجوه اعجاز قرآن را عدم تناقض در آن می دانند. برخی از ادعاهای خاورشناسان مبنی بر تناقض و تعارض در آیات قرآن درزمینه‌ی اعتقادات، احکام و خلقت می باشد و با بررسی نمونه های آن ها، روشن است که آن ها به دلایل متعددی دچار این توهم شده اند از جمله این دلایل: سطح کم اطلاعات، آگاه نبودن بهقواعد و اسالیب زبان عربی، رجوع به منابع اهل سنت، سوء فهم، آگاه نبودن از شرایط تناقض، تفسیر نادرست آیات، مراجعه به آیات متشابه، ناسخ و منسوخ ، مطلق ومقید و عام و خاص، بدون آگاهی از آن ها و کینه و حقدشان نسبت به اسلام می باشد. با بررسی این نظراتبا تکیه به منابع اصیل اسلامی این نتیجه حاصل می شود که آیات قرآن نه تنها با هم متناقض نیستند بلکه موید و مصدق یکدیگر نیز می باشند.

چکیده ندارد.

این پروژه با عنوان «آداب گفتاری در آموزه های قرآنی و علوی» در سه فصل نگارش یافته است. قبل از فصول، کلیّات و روش تحقیق آورده شده که شامل بیان مسأله، پیشینه تحقیق، سوالات و فرضیات تحقیق و ... می باشد.یکی از اهداف مهم اسلام، سامان‌دهی به روابطگفتاری است. در این راستا گذاره هایی در متون دینی (آیات و روایات) وارد شده که به اصلاح شیوه ی صحیح گفتاری پرداخته است. این پژوهش به شیوه توصیفی – تحلیلی سامان یافته و در صدد است تا آداب گفتاری در آموزه های قرآنی و علوی را به خوبی تبیین نماید. در حقیقت گفتار یکی از فرآیند های معنادار در ارتباطات انسانى است، آنچه به واسطه گفتار بین انسان ها مبادله مى گردد، بر اساس انتقال معانى شکل مى گیرد. در آداب گفتارى مطرح شده در قرآن و روایات علوی اینطور آمده که معانى قاعده مند و نیکو به دیگران به خوبی انتقال یافته و از طرف دیگر، از انتقال معانى زشت و نا صحیح جلوگیری شده است. برخی ازمعیار های تاثیر گذارکه در آداب گفتاری از دید قرآنی و روایات علوی باید همواره مد نظر قرار گیرد عبارتند از: بیان باعلم و دانش، بیان متناسب با زبان مخاطب، رسایی و شیوایی در بیان، ثبات در بیان، رعایت صداقت در بیان، امر به معروف ونهی از منکر در بیان، توجه به نظارت الهی بر بیان و جلب دل دوست با بیان، تأمل و اندیشیدن در بیان، مسئول بودن در قبال بیان، اظهار شادی در بیان، تمرین و تکرار در بیان و... از طرفی با ید توجه داشت که شناخت آسیبها و آفات در آداب گفتاری و دوری از آنها باعث اصلاح بهتر رفتار و گفتار خواهد شد، لذا برخی از این آسیبها که در دومنبع فوق بدانها اشاره شده بدین قرار است: پرگویی، زشت گویی، ناز گویی، جدالگری، نفاق در بیان، غیبت، تهمت، دروغ و... امید است کوشش حاضر، هر چند کوتاه به علاقه‌مندان آگاهی‌بخشیده و با به کارگیری دستورهای حیات‌بخش اسلام، روابط گفتاریدل نشین و نیکویی را تجربه کنند.

رجعت عبارتست ازرجوع وبازگشت عده ای ازمردگان به این دنیا درآخرالزمان قبل ازقیام قیامت، رجعت یک مساله اعتقادی وتقریباً ناشناخته است تاآگاهی عمیق ازاین مساله بدست آید ضروت این تحقیق اجتناب ناپذیراست.بابررسی عمیق رجعت درطول تاریخ شیعه درمی یابیم که این مساله درهمان آغازطرح وگسترده آن توسط ائمه (علیه السلام) دو نوع عکس العمل متفاوت را درجامعه اسلامی درپی داشته است،ازطرفی شیعیان واصحاب خاص ائمه (علیه السلام) به واسطه پیروی ازآن بزرگواران درصدد اثبات آن وردّ ادّله مخالفان برمی آمدند ، ازطرفی دیگر بعضی ازمخالفان شیعه این مساله را نوعی بدعت دانسته وبه شدت با معتقدین به آن برخورد می کردند، وشاید به علت همین تاکید ونیز مخالفت مخالفان بود که رجعت نگاری درزمان ائمه(علیه السلام) وازسوی اصحاب خاص آغاز گردید.مساله رجعت را دردومقام باید اثبات کرد. مقام امکان ومقام وقوع، مقام اول ازراه عقل وآیات وروایات ومقام دوم ازراه آیات ورویات قابل اثبات است. آن چیزی که ازادله رجعت برمی آید وموجب علم ویقین است این است که عده ای ازمردگان به این جهان درآخرالزمان قبل ازقیامت برمی گردند. اماکیفیت رجعت کنندگان ، تعدادآنها،و...... چیزهای اند که موجب علم ویقین نیستند.این عقیده نه مخالفت سنت الهیه است نه مستلزم قول به تناسخ است،نه منافات باتکلیف داردنه منجر به لغو بودن معاداست، بلکه عقیده رجعت یک عقیده مسلم وشفاف است که مستند به آیات وروایات می باشد.

این پژوهش با بیان اهداف رسالت انبیاء به دو گونه اهداف مشترک و اختصاصی می پردازد ، سپس با بررسی اهداف اختصاصی پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله این قسمت پایان می پذیرد و بعد به بررسی معنای تلاوت و آداب تلاوت قرآن که یک تالی و قاری باید رعایت کند را شرح می دهد و در قسمت بعدی به شرح و توضیح تعلیم و تزکیه و رابطه این دو با یکدیگر پرداخته و در قسمت آخر آدابی را که رسول عظیم الشأن اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و اله ، در تلاوت قرآن رعایت می کردند را بیان کرده و با بیان محتوای تعلیم وشیوه های تعلیم و تزکیه ایشان پایان می پذیرد . که با رجوع به آیات قرآن و ترجمه ی آن توسط آیت الله مکارم شیرازی صورت گرفته است .