جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اعتقاد به ظهور منجی که در هندسه معرفتی مسلمانان از آن به «مهدی» یاد می شود از باورهای مشترک میان ادیان آسمانی است. پیشوایان حقیقی دین مبین اسلام از زمان صدر اسلام به تبیین مسئله مهدویت پرداخته و بدین ترتیب، کمک شایانی به شیعیان در دوران غیبت امام عصر علیه السلام کرده اند. این نوشتار بر آن است تا مسئله مهدویت را با روش نقلی و تا تمرکز بر سخنان امام صادق علیه السلام واکاوی کرده، در اختیار شیعیان و رهروان مکتب تشیع قرار دهد. بر اساس مهم ترین یافته های این تحقیق، دوران امام صادق علیه السلام به دلیل ویژگی های خاص تاریخی مجال بیشتری برای تبیین این مسئله فراهم نموده است، تا آنجا که جزئی ترین مسائل مربوط به مهدویت در این دوران بیان شده، وظایف منتظران در عصر غیبت، حوادث آخرالزمان، اتفاقات قیام تا استقرار حکومت و... نیز از تبیین آن حضرت دور نمانده است.

یکی از مهم‌ترین موضوعات در زمینه مهدویت، نشانه‌های ظهور است. شاعران بسیای در این زمینه شعر سروده‌ و هر یک به‌گونه‌ای به‌این علائم پرداخته‌اند و همه نشانه‌هایی که از پیامبر اسلام و ائمه معصومین –‌ صلوات الله علیهم – به‌ما رسیده، را به‌نظم درآورده‌اند. برخی از شاعران تقریباً تمام علائم ظهور و برخی دیگر به‌گوشه‌ای از این علائم اشاره کرده‌اند. در این میان سید حسن میرجهانی از شاعران ایرانی است که علاوه بر اینکه اشعار فراوانی به‌فارسی در مدح اهل بیت – علیهم السلام- سروده، سروده‌های جالبی هم در این خصوص به‌زبان ‌عربی دارد. از جمله این اشعار می‌توان به-منظومه‌های ایشان در رابطه با نشانه‌های ظهور اشاره کرد. وی از جمله کسانی است که تقریباً همه نشانه‌های ظهورِ امام مهدی(ع) را در چهار مبحثِ علائم عام، علائم حتمی، علائم مشروط و علائم مخصوص در اشعار خویش به‌کار برده است. این پژوهش بر آن است تا ضمن معرفی شخصیت سید حسن میرجهانی و ظهور در میان ادیان و ملل دیگربه‌بررسی و تحلیل علائم محتوم ظهور از ورای سروده‌های وی بپردازد.