آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : سال 2016 شاهد شوک بی‌سابقه‌ای برای نخبگان سیاسی در اروپا و آمریکا بود. پوپولیسم در راهپیمایی بود که ناشی از ناآگاهی یا تحقیر شدید هنجارها، رویه ها و نهادهای لیبرال دموکراسی بود. تعجب آور نیست که ناظران چپ و راست خواستار تلاش های مجدد در آموزش مدنی شده اند. آنها استدلال می کنند که برای بقای لیبرال دموکراسی، نوعی آموزش سیاسی با هدف «مردم» به وضوح ضروری است. در معلمان مردم، دانا ویلا ما را به لحظه ای از تاریخ می برد که "مردم" برای اولین بار در صحنه سیاست مدرن اروپا ظاهر شدند. آن لحظه - دوران درست قبل و بعد از انقلاب فرانسه - بسیاری از متفکران بزرگ را بر آن داشت تا طلوع یک عصر جدید را جشن بگیرند. با این حال، همین متفکران نیز به شدت نگران کمبود به ظاهر آشکار مردم از دانش، تجربه و قضاوت سیاسی بودند. ویلا با تمرکز بر روسو، هگل، توکویل و میل، نشان می‌دهد که چگونه احساسات اصلاح‌طلبانه و مترقی غالباً با بدبینی نسبت به ظرفیت سیاسی مردم عادی تضعیف می‌شدند. بنابراین آنها احساس می کردند که «مردم» نیاز به مهار، آموزش و هدایت دارند – توسط قوانین و نهادها و نخبگان سیاسی ماهر. ویلا استدلال می‌کند که نتیجه، نه رام کردن انگیزه‌های وحشیانه‌تر دموکراسی بود تا یک پدرسالاری فراگیر که در اشکال جدید دولت آموزشی به اوج خود رسید. از قضا، تکیه بر تمایز «معلم» و «آموزش» در کار این نظریه پردازان است که باعث انفعال و جهل مدنی می شود. و این به نوبه خود شرایط مساعد برای ظهور یک پوپولیسم غیر دموکراتیک و غیر لیبرال را ایجاد می کند.