آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

دفتر حاضر قسمت اول فلسفه دین مایکل پترسون ، بروس رایشنباخ ، ویلیام هاسکر و دیوید بازینجر است که مجموعا در 13 جلد تدوین شده است. بنا به گفته نویسندگان این کتاب ما در روزگار هیجان انگیزی در عرصه فلسفه دین به سر می بریم. عصر اصل تحصلی تحقیق پذیری به سر آمده و فلسفه دین در آستانه نوسازی است . در این کتاب آراء کثیری از متفکرین غربی در باب دیدن مورد بحث و گفتگو قرار گرفته است.

ترجمه ماشینی: در کتاب خدا، زمان و دانش، ویلیام هاسکر به بررسی مسائل عمده مربوط به علم خداوند نسبت به آینده در رابطه با زمان و آزادی انسان می پردازد: پیش آگاهی الهی، دانش میانی و بی زمانی الهی. اگرچه هاسکر بر مباحثی تمرکز می کند که در سی سال اخیر در درون فلسفه تحلیلی صورت گرفته است، اما هاسکر نیز موضوعات را در چارچوب تاریخ تأملات فلسفی و کلامی در مورد این موضوعات قرار می دهد. هاسکر از دیدگاه آزادی خواهانه با ارائه یک سری استدلال ها علیه امکان دانش متوسط ​​شروع می کند. وی سپس تمام روش‌های عمده‌ای را که به وسیله آن‌ها از سازگاری پیش‌دانش و آزادی دفاع شده است، در نظر می‌گیرد و رد می‌کند: این ادعا که حقایق مربوط به باورهای گذشته خداوند، حقایق نرم (یا رابطه‌ای) در مورد گذشته است، این ادعا که ما قدرت خلاف واقع بر گذشته، و این باور که ما قدرت ایجاد یا حتی ایجاد وقایع گذشته را داریم. سپس هاسکر مفهوم خدا را به‌عنوان ابدی بی‌زمان بررسی می‌کند و آن را موقتاً قابل فهم می‌یابد. با این وجود، او ادعا می کند که آموزه بی زمانی الهی جدا از متافیزیک آگوستینی-نوافلاطونی که منبع تاریخی آن بود، انگیزه کافی ندارد. او با استدلال بر دیدگاهی که بر اساس آن آینده باز است و مشیت الهی مستلزم ریسک پذیری است، به پایان می رسد. خدا، زمان و دانش به طور شفاف و جذاب نوشته شده است سهم قابل توجهی در بحث معاصر در مورد آزادی و پیش آگاهی است. بحث و جدل در میان فیلسوفان دین، متافیزیکدانان، و متکلمان ایجاد خواهد کرد.

An argument is presented, based on a common-sense interpretation of an everyday experience, for emergent dualism as the best available account of the origin of the human mind/soul. Emergent dualism is superior to subjective idealism in that it honors the common-sense conviction that the things we encounter have a real, physical existence, separate from our mental perceptions of them. It is superior to materialism in that it allows for our mental states to have real, physical effects, distinct from the effects of the physical states that accompany the mental states. It is also superior to materialism in allowing for a real, unified self that is not merely a collection of physical particles. These features allow emergent dualism to provide a foundation for libertarian free will; belief in such free will is another deliverance of common sense that cannot readily be reconciled with materialism. Emergent dualism is superior to standard varieties of dualism in giving a plausible account of the minds of non-human animals. Perhaps surprisingly, emer­gent dualism is superior both to traditional dualism and to standard varieties of materialism in combining readily with theories of biological evolution, in which natural selection promotes both the physical and mental development of complex organisms.

ویلیام هاسکر یکی از چهره‌های مهم خداباوری گشوده است. شاخصۀ خداباوری گشوده انکار معرفت پیشین خداوند به افعال اختیاری آیندۀ انسان است. هاسکر تحلیل خاصی از اراده آزاد ناتعین‌گرایانه در ذهن دارد و برای دفاع از این مفهوم دست به تعدیل مفهوم علم مطلق الهی می‌زند و از این طریق استدلال تقدیرگرایی الهیاتی را به استدلالی به نفع ناسازگاری اختیار و معرفت پیشین تبدیل می‌کند. او با ارائۀ تحلیل خاص خودش دربارۀ تمایز واقعیات سخت/نرم، دفاع از اصول استلزام قدرت، و نفی قدرت عام نشان می‌دهد معرفت پیشین خدا مستلزم آن است که انسان نتواند قدرت ترک فعلی که خدا بدان علم دارد را داشته باشد. در این صورت یکی از لوازم اصلی اراده آزاد ناتعین‌گرایانه یعنی اصل امکان‌های بدیل (PAP) محقق نخواهد شد، و این مستلزم نقض اختیار انسان است. اما مثال‌ نقض هری فرانکفورت تقریری را که هاسکر از PAP ارائه کرده ابطال می‌کند، و به همین دلیل رویکرد گشوده هاسکر با مشکل مواجه است.

آگاهی یکی از چالش‌های اصلی فلسفة ذهن در دورة معاصر است. به عبارتی مسئلة بزرگ فلسفی در گفتمان معاصر این است که آگاهی چگونه ممکن است و مغز چگونه سبب آن می‌شود و این تحت عنوان «مسئلة سخت» و فقدان توضیح در خصوص آن «گسست تبیینی» نامیده شده است. هسکر برای پاسخ به مسائل حوزة آگاهی نظریة نوخاستگی جوهر ذهنی را ارائه کرده است. از نظر او آگاهی جوهری ذهنی است که از ماده طی فرایندی پیچیده، نوخاسته و ایجاد می‌شود. اما آیا این نظریه می‌تواند مشکلات نظریات پیشین در حوزة آگاهی را مرتفع کند؟ در این نوشتار ابتدا مبانی فکری پیروان نوخاسته‌گرایی جوهری مورد تدقیق و بررسی قرار می‌گیرد و سپس مبتنی بر تحلیل و بررسی ماهیت آگاهی چالش‌های آگاهی و پاسخ‌های ارائه‌شده مشخص می‌شود که هرچند هسکر و پیروان نظریة نوخاسته‌گرایی جوهری با قبول شهود «من» تلاش علمی مؤثری برای حل‌وفصل برخی چالش‌ها کرده‌اند، تعارض‌های ناشی از شهود «من» و فیزیکالیسم را کماکان نتوانسته‌اند مرتفع کنند. مسائلی همچون علت نوخاستگی، دوگانة تعین‌پذیری و تبیین‌ناپذیری، رابطة تحویل‌ناپذیری با تقلیل علّی و تعلیق قوانین، تعارض با اصل طرد و بستار و استقلال یا وابستگی جوهر ذهنی به ماده مسائلی است که نظریة جوهر ذهنی نوخاسته را با مشکلات و چالش‌های متعدد مواجه ساخته است.

دفتر حاضر قسمت اول فلسفه دین مایکل پترسون ، بروس رایشنباخ ، ویلیام هاسکر و دیوید بازینجر است که مجموعا در 13 جلد تدوین شده است. بنا به گفته نویسندگان این کتاب ما در روزگار هیجان انگیزی در عرصه فلسفه دین به سر می بریم. عصر اصل تحصلی تحقیق پذیری به سر آمده و فلسفه دین در آستانه نوسازی است . در این کتاب آراء کثیری از متفکرین غربی در باب دیدن مورد بحث و گفتگو قرار گرفته است

نظریة علم میانی یکی از راه حل های جبرگرایی الهیاتی است. بر مبنای جبرگرایی الهیاتی، اگر علم خداوند به رویدادهای آینده، ازجمله افعال انسان، خطاناپذیر باشد، انسان کاری جز آن چه خداوند از پیش می داند نمی تواند بکند، از این رو، در افعال خود مجبور است. این نظریه با اعتقاد به این که خداوند به تمام شرطی های خلاف واقع که در مورد موجودات مختار صادق است، علم ِ پیشاارادی دارد، به حل معضل یادشده می پردازد. در این مقاله پس از توضیح این نظریه، به دیدگاه ویلیام هاسکر، فیلسوف دین آمریکایی، می پردازیم. هاسکر بر این باور است که اصولاً شرطی خلاف واقع اختیار، که بنیان نظریة علم میانی است وجود ندارد، پس نظریة علم میانی باطل است. در این مقاله، با تکیه بر آرای توماس فلینت، نشان می دهیم که برخی از مبانی هاسکر در نفی علم میانی خداوند نادرست، و از این رو، دیدگاه او مخدوش است