آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب حاضر، سیر تحول فکری «آنتونی فلو»،‌ فیلسوف ملحدی که در دهه پایانی عمرش به خدا معتقد شد را به تصویر می‌کشد. این اثر دارای دو بخش است : بخش نخست به نقد و بررسی نظریات فلسفی «فلو» درباره الحاد و استدلال‌های او برای اثبات الحاد می‌پردازد. «فلو» تا سال ۲۰۰۴ ملحد بود و آثار بسیاری در اثبات الحاد نگاشت، اما او در این سال به خدا معتقد شد و آخرین کتابش با عنوان «خدا هست» شامل دیدگاه‌های خداباورانه را به رشته تحریر درآورد که بخش دوم این اثر، ترجمه همین کتاب را شامل می‌شود.

هدف از این پژوهش، شناسایی رابطه بین خوش بینی اسلامی، خوش بینی آموخته شدة سلیگمن و امنیت روانی است. در این پژوهش، از روش همبستگی استفاده شده است. 300 نفر از طلبه ها و دانش پژوهان مؤسسه آموزش عالی علوم انسانی جامعةالمصطفی(ص) به صورت تصادفی انتخاب شدند که به سه پرسش نامه خوش بینی اسلامی نوری، خوش بینی ـ بدبینی سلیگمن و ایمنی ـ ناایمنی مازلو پاسخ دادند. نتایج به دست آمده نشان میدهد که بین این سه متغیر رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. سطح دو نوع خوش بینی و امنیت روانی بر اساس متغیرهای جمعیت شناختی تفاوت معنادار پیدا میکند؛ مردان نسبت به زنان، دانش پژوهان نسبت به طلبه ها، افراد متأهل نسبت به افراد مجرد، از خوش بینی و امنیت روانی بالاتری برخوردارند. در بین چهار گروه سنّی (20ـ40)، گروه سنّی (20ـ25) از خوش بینی و امنیت روانی پایین تری برخوردارند.

ترجمه ماشینی: در این کتاب کلاسیک فلسفه دین، آنتونی فلو طیف وسیعی از استدلال های فلسفی را برای وجود خدای مسیحی مورد بررسی انتقادی شدید قرار می دهد.

ترجمه ماشینی: در سال 2004، فیلسوف آنتونی فلو، یکی از برجسته ترین ملحدان جهان، علناً اذعان کرد که به وجود خدا متقاعد شده است. اندکی قبل از آن، در سال 2003، فلو و فیلسوف مسیحی گری هابرماس در انجمن Veritas در دانشگاه ایالتی پلی تکنیک کالیفرنیا، سن لوئیس اوبیسپو، بحث کردند. هابرماس، شاید کارشناس برجسته جهان در زمینه تاریخی بودن رستاخیز عیسی، بر اساس قابل اعتماد بودن شواهد، باور عقلانی را مطرح کرد. فلو برای درک جایگزین از شواهد ارائه شده استدلال کرد. برای دو دهه و نیم فلو و هابرماس دوستانه در مورد معقول بودن معاد و وجود خدا گفتگو می کردند. این کتاب محتوای کامل سومین و آخرین مناظره آنها و همچنین متن جلسه پرسش و پاسخ با حضار را ارائه می دهد. همچنین مکالمه سال 2004 بین هابرماس و فلو، مدت کوتاهی پس از تغییر موضع فلو که بسیار تبلیغ شده بود، و همچنین ارزیابی و تحلیل سردبیر دیوید باگت از تاریخچه کامل تعاملات هابرماس و فلو گنجانده شده است. در اینجا فرصت شما برای گوش دادن به گفتگو با دو تن از بزرگترین متفکران عصر ما در مورد یکی از محوری ترین رویدادهای تاریخ بشر است. شواهد را به هر کجا که منجر می شود دنبال کنید. و خودتان تصمیم بگیرید که آیا باور کردنی است که یک مرد بتواند از مردگان برخیزد.

از زمانه روشنگری تا به امروز انسان مدرن به دنبال واکاوی باورهای دینی، به شیوه­های نوین معرفت­شناختی بوده­است. بر همین بنیاد، بررسی باور به خداوند به‌عنوان مهم‌ترین باور دینی، با بررسی قرائن و ادله خداباوری، در میان اندیشمندان غربی نمود و بروز ویژه­ای داشته ­است. آنتونی­ فلو، فیلسوف قرینه­گرای امروزین، از دسته متفکرینی است که توجه ویژه­ای به واکاوی خداباوری و رد آن بر پایه قرائن داشته؛ تا جایی که او را پدر آتئیسم نو نامیدند. بررسی و واکاوی دیدگاه ابشان در روزگار نخست زندگی علمی او که به‌عنوان یک خداناباور نمود و بروز داشت، موضوع این نوشتار است. آنتونی فلو در آثار خداناباورانه خود چند مطلب ریشه‌ای در رد خداباوری بیان می­کند که برگزیده‌های بنیادی‌تر آن‌ها در این نوشتار مورد واکاوی قرار می­گیرد. برای همین خواسته، دیدگاه­های برجسته آنتونی فلو درزمینه خداناباوری، یعنی بی‌معنایی زبان دین، ناسازگاری مفهوم خدا و اصل خداناباوری مورد بررسی قرارگرفته و سپس قوت و ضعف‌های هر یک از آن­ها مورد واکاوی قرار می‌گیرد. بنابراین آشکار خواهد شد که اگرچه فلو، اشکالات جدی و قابل تاملی درزمینه­ خداباوری ارائه داده است ولی بسیاری از این موارد درگذشته نیز به گونه دیگری پیشنهادشده و البته قابل نقد و دارای اشکالات و سستی‌هایی است که مورد توجه قرار می­گیرند.