آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

بشارت پیامبر عظیم الشأن اسلام(ص) مبنی بر ظهور رادمردی از خاندان پیامبر(ص) در آخر الزمان که جهان را پر از عدل و داد می کند همچنانکه از ظلم و جور پر گردیده است و اسلام را در سراسر زمین گسترش می دهد و نظیر این بشارت در ادیان ابراهیمی دیگر نیز یافت می شود و به دنبال آن انتظار مسلمانان برای ظهور مهدی(عج) باعث شد افراد و گروههای مختلف در جهت رسیدن به اهداف خویش و با انگیزه های مختلف سیاسی، فرقه ای، طایفه ای و غیر از آن با ساختن احادیث با تحریف احادیث نقل شده از پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) فرد خود خواسته را به عنوان مهدی موعود(عج) به جامعه مسلمانان معرفی کند و بدین جهت اخبار صادر شده از پیامبر(ص) و ائمه(ع) پیرامون نام و نسب، صفات و ویژگیهای مهدی(عج) و نشانه های ظهور او با احادیث ساختگی در آمیخته است. رساله پیش رو در صدد معرفی معیارهای قبول، رد، قوت و ضعف این روایات، علل و انگیزه های جعل و تحریف آنها به طور عام ارایه و بررسی اعتبار روایات سفیانی و نفس زکیه و تعیین وجوه اشتراک و افتراق این دو نشانه در منابع دو فرقه (اهل سنت و امامیه) به طور خاص می باشد. به طوری که سعی گردیده تقریبا تمام روایات مربوط به سفیانی و نفس زکیه در منابع روایتی معتبر فریقین بطور کامل ارائه شده و درجه اعتبار آنها بر اساس علم رجال و درایه و نقد متن مشخص گردد و به طوری که خواهیم دید جمع قابل ملاحظه از این روایات از اعتبار سندی قابل قبولی برخوردار نیستند یا متن آنها دارای اشکال است و این امر به ما گوشزد می کند در ارائه تصویری از عصر ظهور امام(عج) استناد بدون قید و شرط به این روایات تأمل نماییم. ضمن آنکه از روایات دارای اسناد معتبر که متن قابل قبولی نیز دارند به سادگی نمی توان گذشت. با توجه به مطالب گفته شده و ملاحظه چهار نکته اساسی شامل 1)بررسی اعتبار سندی و متن تک تک روایات 2)نگاه کلی به مجموع روایات 3)در نظر داشتن حوادث و تحولات تاریخی در دوران صدور و نقل احادیث مرتبط با دو موضوع فوق 4)در نظر داشتن انگیزه های فرقه ای و قومی و غیره در تحریف با جعل روایات مهدویت فرضیه های مختلفی در مورد روایات سفیانی و نفس زکیه مطرح گردیده است که مهمترین این فرضیه ها ارتباط داشتن دو حادثه مذکور یعنی خروج سفیانی و قتل نفس زکیه با ظهور قریب الوقوع مهدی(عج) خواهد بود در پایان فصل های مربوطه ما به بیان فرضیه های ارائه شده پیرامون روایات دو حادثه مذکور و نقاط ضعف و قوت هریک از این فرضیه ها خواهیم پرداخت.

رساله حاضر با ارائه مقدمه ای در مورد کلی بودن پیام اسلام و قدرت آن بر پاسخ گوئی بر آنچه جامعه در تمام زمانها به آن احتیاج دارد شروع می شود. و با به نمایش گذاشتن آمدن تدریجی حکومت رسول اعظم و آنچه بعد از رحلتش اتفاق افتاد، و خود نمائی انواع دولتهای اسلامی بعد از آن و نمایش دادن دولتها و بیان دلایشان و پاسخگوئی به آن و عرضه شکلی که پیامبر اکرم(ص)برای اداره حکومت تقدیم کرد و نقش شوری با استنباط از آیات قرآنی و متنهای روایتی و بیان نظر مکتب اهل بیت(ع) درباره آن و مقایسه آنها با نظام قراردادی و آزادی خواهی، ادامه می یابد. مهمترین مباحث مطرح شده در این رساله عبارتند از: 1- در ابتدا نشان می دهد که اسلام جامعه را از یاد نمی برد، بلکه قوانین و ارزشهائی برای دست یابی به سعادت و آرامش و ایجاد دولتی متمدن از تمام جوانب قرار داد و حتی از سنت نهادن قوانین کوتاهی نمی کند، اضافه بر آن راهها و روشهائی برای اجرا و تحقیق آن توضیح داد. 2- عرضه شکلهای مختلف حکومت که در طول تجربه اسلامی تا به امروز مطابقت داده شد، و بیان شکل حکومت الهی که متنهای قرآنی و احادیث نبوی به آن اشاره کرد و نقش اهل بیت در حفظ یاد بودهای این حکومت برای اجرایش. 3- تأکید بر آنکه پایه ولایت فقیه که امام خمینی(ره)آنرا طرح کرد. مثالی با ارزش تر و بهتر در زمان غیبت تا هنگام ظهور مولایمان صاحب الزمان که ارواحمان فدایش باد، می باشد. 4- یاد آوری شرط و بندهائی که بودنش در ولی فقیه واجب است و دفع اعتراضها و رفع اشکالاتی متصور و بیان وظایفی که بر دوش ولی فقیه نهاده شده و همانا این وظایف تکلیفی واجب است و قرار دادی نمی باشد. 5- بیان اهمیت پایه شوری و راه اندازی نقش امت در تمام مراتب حکومت اسلامی چه در قوه مجریه یا قضائیه یا مقننه. 6- ذکر شرطها و قوانین برنامه انتخاباتی چه رأی گیرنده کاندیدا باشد چه رأی دهنده. 7- اهمیت مشارکت نیروهای مؤمن و شخصیتهای برگزیده در اداره جامعه با ذکر و بیان اشکالات فقهی طرح شده در مشارکت مردم با ایمان در کشوری با فرمانروای ظالم. جایگاه شریعت شکوهمند چیست؟ 8- ذکر مشارکت زن در برنامه انتخاباتی، و نقش سازنده آن در جامه همراه با رفع اشکالات وایرادهائی که در مسیر مشارکت زن مسلمان مطرح می شود.

در منابع حدیثی شیعه و اهل سنت مصادیقی ذکرشده که متعلَّق خمس قرار می‌گیرند. یکی از این متعلقات، رِکاز است. پژوهش­ های صورت گرفته در این زمینه، بیشتر جنبۀ فقهی دارند و نگاه تاریخی و تطبیقی ندارند. در منابع شیعی و اهل سنت دو دسته روایت راجع به رکاز نقل‌شده است. یک دسته رکاز را به‌طور مطلق ذکر کرده‌اند. در این دسته از روایات قرینه‌ای که نشان‌دهندۀ مفهوم رکاز باشد، وجود ندارد. دستۀ دوم روایات متعددی از پیامبر(ص)، برخی صحابه و تابعان در اهل سنت و نیز از امامان شیعه(ع) نقل‌شده که دارای قرائن درون‌متنی است که به کمک آن‌ها می‌توان تا حدودی به فهم رکاز نزدیک شد. رکاز در شیعه به معانی معدن، هر چیز با ارزش پیداشده، هر نوع مال بلااستفاده، مسکوکات رایج و در اهل سنت به معانی معدن، گنج‌های قدیمی و دفینه‌ها آمده است. عمده اختلاف روایات در مفهوم رکاز، به نوع برداشت لغوی این واژه برمی‌گردد.