آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

این پایان نامه در چهار فصل تهیه و تدوین شده است ، در فصل اول ، به بررسی مثل در فلسفه افلاطون پرداخته شده است که اصل و اساس مثل را باید در آراآ فلسفی این فیلسوف عالی مقام جست . این فصل در دو بخش تنظیم گردیده است که بخش اول آن به بررسی نظریات افلاطون از جنبه معرفت شناسی پرداخته شده است . و در بخش دوم نظریه افلاطون ، از جنبه هستی شناسی آن مورد بررسی قرار گرفته است . در این بخش سعی شده که جنبه های مختلف مثل در فلسفه افلاطون مورد بررسی قرار گیرد. و با پیگیری تاثیراتی که افلاطون از دیگر فیلسوفان بزرگ تاریخ گرفته است ، این نظریه مورد ریشه یابی قرار گیرد. و اشکالاتی که ارسطو به عنوان یکی از منتقدان سرسخت نظریه مثل بر این نظریه وارد ساخته است مورد بررسی قرار گرفته شود در فصل دوم که مثل در فلسفه نو افلاطونیان میباشد، مطالب در قالب سه فصل ریخته شده است . در بخش اول نیک از دیدگاه فلوطین (به عنوان کسی که فلسفه نو افلاطونی از طریق آثار او منتشر گردیده است ) مورد بررسی قرار گرفته ، دراین بخش خصوصیات نیک که فلوطین در نظر داشته آورده شده ، طریق شناخت و رسیدن به نیک بیان گردیده است در بخش دوم این فصل ، پیرامون عقل و روح مطالبی آورده شده ، و چگونگی انتشاآ عقل از نیک و چگونگی پیدایش کثرات از عقل بیان گردیده است . و در بخش سوم به ایده ها پرداخته شده است . علت پرداختن به نیک و عقل دراین فصل بدین منظور است که فلوطین عقل را به عنوان جایگاه ایده ها آورده است . علت بوجود آمدن خود عقل را نیز به واسطه فیضان از نیک یا واحد می داند و واحد را به عنوان مرکز و منبع نور می انگارد. پرداختن به نیک و عقل برای شناخت ایده یا مثل در فلسفه نو افلاطونیان ضروری به نظر میرسد فصل سوم نیز در سه بخش تنظیم و تدوین گردیده است و در این ، فصل سعی شده نظریات فلاسفه بزرگ و مطرح اسلامی ، به عنوان نمایندگان فلسفه اسلامی مورد بررسی قرار گیرد در بخش اول نظریات فارابی و بوعلی مورد بررسی قرار گرفته است و وجوه بطلان نظریات این فلاسفه توضیح داده شده است در بخش دوم به نظریات شیخ اشرق به عنوان یکی از مدافعین سرسخت مثل در فلسفه اسلامی پرداخته شده است و دلایل ایشان دراین بخش مورد بررسی قرار گرفته و نظریات ایشان در باب مثل معلقه آورده شده است در بخش سوم نظریات ملاصدرا و دلایل ایشان در باب نظریه پرارح مثل آورده شده است و در پایان این بخش نگاهی اجمالی به نظریه مثل در عرفان گردیده است در فصل چهارم که نتیجه گیری است مقایسه ای اجمالی بین نظریات افلاطونیان و نوافلاطونیان و فلسفه اسلامی گردیده ست و پیشنهاد ما و کتابنامه در پایان این فصل آورده شده است

نسبی‌گرایی یکی از دیدگاه‌های مطرح در مباحث فلسفه، به‌ویژه فلسفة اخلاق است که در پرتو آن بسیاری از مباحث اخلاقی دستخوش تغییر و دگرگونی قرار می‌گیرند. تشخیص و بررسی و نقد ‌این موضوع از نگاه منطقی و عقلانی می‌تواند به تصمیمات اخلاقی صحیح و به تبع آن رفتار و عملکرد مناسب در شرایط متفاوت منجر شود. ریچارد مروین هیر نیز یکی از ‌اندیشمندان مطرح در فلسفة اخلاق است که با نظریة هدایت‌گرایی در فلسفة اخلاقی خود، ملاک‌ها و مناط‌هایی را در نسبیت احکام اخلاقی بیان و تلاش کرده است تا قضاوت‌های اخلاقی را با استفاده از متممِ قاعدة تعمیم پذیری توجیه کند. او سعی کرده است با نگاهی ممارست گونه در انجام اصول، وفق شرایط، فاعل اخلاقی را به مهارتی سوق دهد که بتواند به فعل صحیح اخلاقی بیانجامد. همچنین در تبیین نظریة خود، آگاهی نسبت به شرایط و آموزش در اصول اخلاقی را در احکام اخلاقی دخیل دانسته است و در نهایت برای انسجام و قوت دیدگاه خود مبانی آن را به تفکر شهودی و نقدی پیوند می‌دهد. در‌ این مقاله سعی شده است ‌این موضوع به صورت نظری، از منظر مروین هیر بررسی شود.

هدف پژوهش حاضر بررسی براهین تناهی ابعاد از دیدگاه فلاسفه اسلامی است. در این راستا، مسأله تناهی از دیدگاه اندیشمندان مختلف اسلامی از جمله ابو برکات بغدادی، فخررازی، سماکی، خواجه نصیر طوسی، ابن سینا و ملاصدرا بررسی شد. نتایج نشان داد که ابعاد تناهی درست است و عالم طبیعت یک مخلوق ممکن­الوجود می‌‌باشد، پس نمی‌‌تواند نامتناهی باشد. البته چه عالم طبیعت متناهی و یا نامتناهی باشد، محصور عوالم مجرد بالاتر از خود خواهد بود و عالم کیهانی مرز و کرانی ندارد، اما در عین حال متناهی است.

هدف پژوهش : شناخت علم هرمنوتیک و مبانی و معیارهای آن و بررسی قواعد فهم وتفسیر متن از دیدگاه هرمنوتیکی و نقش آن در فهم متن وحی (دین )است روش پژوهش : کتابخانه ای بااستفاده از روش فیش برداری است طرح پژوهش : این رساله مشتمل بریک مقدمه ، سه بخش و ده فصل است که بخش نخست آن با هر منوتیک عام مرتبط است و بخش دوم مربوط بههرمنوتیک خاص (دینی ) می شود و نهایتا بخش سوم که درآن نتیجه تحقیق مشخص است . دربخش نخست ضمن پرداختن به نحوه شکل گیری علم مورد بحث ، مبانی و معیارهای آن از نظر اندیشمندان هرمنوتیک مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد. دربخش دوم نیز تا حد امکان سعی شده است که با مطرح کردن زوایای فهم متون ، نوعی پیوند معنوی میان روش فهم متون عرفی و دینی از حیث هرمنوتیکی برقرار شود. و بالاخره در بخش آخر ضمن ارائه نمونه هایی از ارتباط مباحث هرمنوتیک با روش های رایج تفسیر قرآن ، ضرورت بکارگیری قواعد این علم در فهم متون دینی به عنوان شالوده تفکر فهم تنون و منطق فهم متن مورد تاکید قرار گرفته است نتیجه کلی : فهم متن به ویژه متن دین و صول به مراد گوینده آن ، مستلزم رعایت قواعدی است که هرمنوتیک با مبانی خود می تواند آن را فرا روی مخاطب قرار دهد و از تفسیر به رای مذموم جلوگیری کند

چکیده: ‫هدف تبیین برهان امکان فقری در حکمت متعالیه صدرا است که نتیجه قطعی اصول حکمت متعالیه است و بیشتر از هر چیز با اصالت وجود و تشکیک وجود رابطه دارد فهم فقر وجودی با قبول اصالت وجود تناسب دارد زیرا عالم به اصالت وجود سرتاسر جهان هستی و متن واقع را عین تعلق دانسته و جز وابستگی صرف نداند و آنچه هست وجود علت و وجود معلول است اما وجود معلول وابسته است و این وابستگی چیزی غیر از خود آن نیست و این همان اضافه اشراقی است و از این بیان دانسته می شود که اصالت وجود تا چه اندازه سرنوشت مساله ضرورت و امکان را تغییر می دهد. امکان اطلاقات و معانی متعددی داراست که در این تحقیق به آن پرداخته شده و به آثار با ارزش امکان فقری اشاره شده امکان ذاتی که از لوازم ماهیت می باشد از جمله موضوعاتی است که به آن اشاره شده و تفاوت آن با فقر وجودی بیان شده است روش پژوهش به صورت روش توصیفی و پژوهشی است و ابزار گردآورنده در تالیف این رساله فیش و اطلاعات کتابخانه ای است. نتایج نشان می دهد که ملاصدرا خداوند را قادر مطلق و حکیمی می داند که علت این جهان است و بین جواهر مخلوق رابطه ضروری علی و معلولی وجود دارد و این توقف بر نیاز و تعلق وجود است.

صفات خداوند و از جمله صفات سلبی او، از مسائل چالش‌برانگیز از گذشته تا حال بوده است؛ چنانکه برخی، تنها صفات خداوند را صفات صلبی او دانسته و علم ایجابی به صفات را نفی کرده‌اند؛ عده‌ای برای شناخت باری‌تعالی، او را به انسان یا سایر مخلوقات تشبیه کرده و برخی به جسمیت او قائل شده‌اند و در قبال آنها برخی دیگر برای فرار از تشبیه دچار تنزیه مطلق شده‌اند. آنگونه که در نهج‌البلاغه در میان خطبه‌های مختلف موجود است امام علی(ع) با ادلّه متعدد، تشبیه و تجسیم را رده کرده‌اند، متکلمین مسلمان (اعم از شیعه و سنی) با تکیه بر نظرات خود، بیانات امام علی(ع) را در این مورد شرح و توضیح داده‌اند. در این میان ابن ابی‌الحدید معتزلی، از شارحان نهج‌البلاغه، مهم‌ترین صفات سلبی باری‌تعالی را با توجه به خطبه‌های نهج‌البلاغه توضیح داده است. هدف: هدف از انجام این پژوهش، تبیین نظرات ابن ابی‌الحدید و اثبات قرابت دیدگاه وی با متکلمین امامیه بود. روش: پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. یافته‌ها و نتیجه: ابن ابی‌الحدید در توضیح صفات سلبی، از جمله نفی تشبیه و اعضا و جوارح و نفی جهت از خداوند و همچنین نفی حلول و عرض و... از باری‌تعالی، از نظرات متکلمین شیعه متأثر بوده است.

صدرالمتالهین بر اساس قاعده مهم اصالت وجود ، ادراک و علم را مرتبه ای از مراتب و شأنی از شئون وجود دانسته ، در این دیدگاه علم و ادراک مرتبه ای خاص از وجود است که نه تنها شامل شناخت عقلی بلکه ادراک خیالی و حسی را هم در بر می گیرد . از اینرو هر ادراکی که به هر نحوی حاصل شود امری وجودی است . از دیدگاه ملاصدرا، حقیقت نفس از سنخ ملکوت و نوری از انوار الهی است که مطلع آن رب اعلی و مغرب آن بدن ظلمانی انسان است . نفس که هویت وجودی هر فرد را تشکیل می دهد بنا بر اصل حرکت جوهری ، مطابق با عوالم سه گانه ( عالم طبیعت ، عالم مثال و عالم عقل ) ، تطورات سه گانه دارد . از نظر ملاصدرا چون وجودها با هم تفاضل دارند ، در نتیجه نفوس و فضایل آن ها نیز با هم متفاوتند ، به نظر ایشان تفاوت نفوس آدمی مربوط به کسب فطرت ثانی است وگرنه در فطرت اول تفاوتی میان آن ها وجود ندارد . بنا بر اصل تشکیک وجود ، هرچه وجود قویتر و به علت اولی نزدیکتر باشد از فضیلت بیشتری برخوردار است . ملاصدرا معیار و ضابطه کلی در برخوردار بودن انسان از فضیلت و شرافت را در امور کلی و کمالات عقلی می داند ، در واقع او چیزی را مایه فضیلت می داند که کلی و ثابت باشد مانند علم و معرفت . ایشان فضیلت علم را از کمالاتی می داند که مردگان نسبت به حیات عقلی را زنده و تاریکی های جهل و کوری را نور می گرداند ، البته ایشان برترین علم را علم محمود و مکاشفه می داند ، که علم توحید است و از احوال و صفات مبدأ و معاد ، فرشتگان ، پیامبران و کتب آسمانی گفتگو می کند . از نظر ملاصدرا ارتباط دو سویه حکمت و تهذیب نفس بدین صورت است که انسان وقتی نفس خود را با ریاضیات و تطهیر و عبادات و دفع وسواس زینت می دهد ، از قوه به سوی فعل به حرکت در می آید و در این صورت همچون آیینه ای می شود که صور موجودات را در خود نمایان می کند اینجاست که نفس با نورهای علوم منوّر گشته و حقایق در آن تجلّی پیدا می کند و در نتیجه عقل و معقول بالفعل می گردد و از آن طرف وقتی از راه تحصیل علم و حکمت نفس به کمال عقلی نائل می شود ، به سبب اتصال به عقل فعال و احاطه بر حقایق و علوم کلی به استکمال می رسد در این صورت هیچ یک از زیبایی ها و جلوات ظاهری نظر او را جلب نمی کند در این صورت از رذایل و شهوات حیوانی فاصله می گیرد که همین نقطه عطفی برای تزکیه نفس و کسب فضایل است و در نهایت ملاصدرا غایت سعادت انسان را رسیدن به مرجع فضایل یعنی حکمت و حرّیت می داند . راه وصول به این مقام ، تطابق معرفت و فضیلت و ارتقاء در بُعد علم و عمل است ، چنان که در ذات و صفات و افعال مثال خداوند شود ، همان طوری که خداوند خلق می کند ، انسان هم می تواند انشاء صور کند لکن در مملکت خودش .