آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه بحثی است درباره مفهوم «الحاقیه» تئودور آدورنو. در مقابل امانوئل کانت که مدعی بود کنش آزاد و اخلاقی تنها دلیل محض بودن عقل محض است، آدورنو معتقد است که برای انجام عمل یک انگیزه فیزیکی لازم است. این پایان نامه با بحث درباره فلسفه کانت در فصل اول آغاز می شود و در فصل دوم به بحث درباره الحاقیه می پردازد. در فصل سوم، جایگاه ضمیمه در فلسفه اخلاق آدورنو را مورد بحث قرار می دهم. از آنجایی که همیشه یک جزء فیزیکی در کنش دخیل است، آدورنو معتقد است که برخی از اقدامات با انگیزه مادی می توانند از نظر اخلاقی خوب باشند. به طور خاص، این پاسخ تکانشی به رنج و درد فیزیکی است که آدورنو معتقد است از نظر اخلاقی خوب است، زیرا، همانطور که پیشنهاد می‌کنم، تنها با چنین واکنشی است که می‌توان از تکرار هولوکاست جلوگیری کرد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه با بررسی نقدهای فلسفی تئودور آدورنو و اریک وگلین به بررسی مشکل کنار آمدن با گذشته در آلمان پس از جنگ جهانی دوم در پی هولوکاست می پردازد. سپس این نقدها را به بحث جاری فلسفه و الهیات پس از هولوکاست تعمیم می دهد، در حالی که فلسفه نظری آلفرد نورث وایتهد را به عنوان ابزاری مفید و مناسب برای ادامه تأمل متافیزیکی و درک تأثیر گذشته بر حال و آینده در پست معرفی می کند. -گفتمان هولوکاست این پایان نامه در کنار آدورنو و ووگلین نشان می دهد که در نهایت کنار آمدن با گذشته بسیار خطرناک تر از مفید است. در عوض، تمرکز باید بر یادآوری و تأمل انتقادی درباره گذشته زیانبار هولوکاست باقی بماند تا از فراموشی یا محو شدن گذشته جلوگیری شود. فلسفه وایتهد ابزاری متافیزیکی برای در نظر گرفتن اینکه چگونه گذشته با ما در حال و آینده باقی می ماند فراهم می کند. از این دستور به خاطر سپردن، الهیات خاطره بیرون می آید، که به شدت از نوشته والتر بنیامین درباره مسیحیت ضعیف و الهیات معکوس نشأت می گیرد. تمرکز نهایی پایان نامه توسعه یک الهیات مسیحی یادآوری است که مسیحیان را ملزم می کند که در مورد الهیات در پرتو هولوکاست تجدید نظر کنند.

ترجمه ماشینی: تئودور ویزنگروند آدورنو (1903-1969)، جامعه شناس و فیلسوف آلمانی یکی از رهبران فکری مکتب فرانکفورت پس از جنگ بود. این کتاب نوشته‌های آدورنو در زمینه الهیات و دین را به شیوه‌ای روشن و در دسترس ارائه و تحلیل می‌کند. این برنامه برای دانشجویان مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در سطح بالاتر هدف قرار می گیرد و هیچ گونه آشنایی با آدورنو را پیش فرض نخواهد داشت. این کتاب شامل مقدمه ای کلی بر اندیشه آدورنو است و رابطه او با آثار والتر بنیامین و الهیات یهودی، مواجهه او با پوزیتیویسم علمی (کارل پوپر) و انتقاد او از «صنعت فرهنگ» و ایدئولوژی را بررسی می کند. همه این موضوعات با توجه به نحوه درگیر شدن آنها با بحث های معاصر در الهیات بررسی می شود. این کار با گفتگوی کار آدورنو با دغدغه‌ها و نویسندگان اصلی انجام می‌شود. این جلد با برجسته کردن یک جنبه اغلب نادیده گرفته شده از نوشته آدورنو - فلسفه موسیقی او - و اینکه چگونه این درک زیبایی‌شناختی از امر متعالی به تأمل الهیات معاصر کمک می‌کند، به پایان می‌رسد.

ترجمه ماشینی: فیلسوف بزرگ آلمانی و نظریه پرداز زیبایی شناسی تئودور ویزنگروند آدورنو (1903-1969) یکی از فیلسوفان اصلی نسل اول مکتب نظریه انتقادی فرانکفورت بود. آدورنو به عنوان یک موسیقیدان ماهر، در اصل بر نظریه فرهنگ و هنر متمرکز بود. او بعداً به مسئله دیالکتیک خودباخته عقل و آزادی مدرن روی آورد. فهرست برجسته ای از متخصصان آدورنو در این مجموعه مقالات، طیف کاملی از مشارکت های او در فلسفه، تاریخ، تئوری موسیقی، زیبایی شناسی و جامعه شناسی را بررسی می کند.

باور "آدورنو" به نقش­هایی که هنر می­تواند در بسترهای مختلف زندگی انسان ایفا کند، متفاوت از جزم‌اندیشی­هایی است که فرهنگ و فلسفة سنتی تاکنون آن را به‌مثابه کارکردهایی برای هنر در نظر گرفته است. به اعتقاد آدورنو، مهم­ترین کارکرد و نقشی که هنر می­تواند داشته باشد، کارکرد «انتقادی» و نقش «رهایی­بخشی» آن در راستای تحلیل و نقد ساختارهای سلطه و سرکوب است. از همین‌رو، باور او به نظریة انتقادیِ هنر دربارة جامعه و نقش هنر در تغییر آگاهی اجتماعی به آن چیزی باز می­گردد که وی آن را «محتوای معطوف به حقیقت» هنر و اثر هنری می­نامد. مهم­ترین چالشی که آدورنو را برای این نقد و تفحص برمی­انگیزد، پرسش از رابطۀ «هنر» و «حقیقت» و نیز نقش اجتماعی و کارکرد معرفتی­ای است که هنر می­تواند داشته باشد. در این مقاله، برخی از مهم­ترین و اصلی­ترین ایده­ها و مفاهیم اندیشه‌ورزی آدورنو به‌منظور روشن­تر شدن موضوع «محتوای معطوف به حقیقت هنر»، در کتاب نظریة زیباشناختی وی، مورد بحث قرار می­گیرد.

موضوع این تحقیق و عنوان آن بررسی اندیشه های یورگن هابرماس درمورد عدالت می با شد که به بحث و بررسی اندیشه هابرماس در این مورد می پردازد و نیز به یک سری بحث های پیرامون کنش ارتباطی، آرمانی بیان دمکراسی از نظر هابرماس می پردازد. هابرماس سالها زیر نظر آدورنو به تحلیل و مطالعه پرداخت. معمولاً او را وارث اصلی میراث مکتب فرانکفورت، در حال حاضر، می دانند. اگر چه مضامین مشخصاً مشترکی بین آرای وی و آرای پیشینیان او هست ولی مسیری که او پیش می گیرد بسیار متفاوت با آنهاست ازاین نقطه نظر آشنایی با هابرماس و اندیشه های او و اکثر نظریه های مدرن در جامعه شناسی برای ما اهمیت پیدا می کند و این که آیا هابر ماس بحث هایی در مورد عدالت دارد و از نظر او عدالت در جامعه چگونه است و آیا تعریف خاصی از عدالت ارائه می دهد یا نه؟ در این پژوهش به بررسی ابعاد عدالت، مبانی اخلاق، نظریه دانشمندان دیگر، جامعه مدنی، عدالت، مفهوم عدالت اجتماعی و نظر افلاطون و سیاست پرداخته شده است