آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: الهیات سیاسی که در هیاهوی شدید سیاسی و فکری سال های اولیه جمهوری وایمار نوشته شده است، نظریه متمایز حاکمیت را توسعه می دهد که کارل اشمیت را به یکی از مهم ترین و بحث برانگیزترین نظریه پردازان سیاسی قرن بیستم تبدیل کرد. تمرکز بر روابط بین رهبری سیاسی. اشمیت در کتاب الهیات سیاسی، هنجارهای نظم قانونی و وضعیت اضطراری سیاسی استدلال می کند که نظم حقوقی در نهایت بر تصمیمات حاکم استوار است. به عقیده اشمیت، تنها حاکمیت می تواند نیازهای یک زمان «استثنایی» را برآورده کند و از نظم قانونی فراتر رود تا نظم دوباره برقرار شود. اشمیت با متقاعد شدن به اینکه دولت توسط امکان همیشگی درگیری اداره می شود، نظریه می دهد که دولت فقط برای حفظ یکپارچگی خود به منظور تضمین نظم و ثبات وجود دارد. اشمیت با پیشنهاد این که همه مفاهیم اندیشه سیاسی مدرن، مفاهیم الهیاتی سکولار شده هستند، الهیات سیاسی را با نقد لیبرالیسم و ​​تلاش آن برای سیاست زدایی اندیشه سیاسی با اجتناب از تصمیم گیری های اساسی سیاسی به پایان می رساند.

ترجمه ماشینی : در میان شخصیت‌های ضدانقلابی که پس از انقلاب فرانسه ظهور کردند، شخصیت و آثار لویی دو بونالد (1754-1840)، بر خلاف آثار ژوزف دو ماستر، در هاله‌ای از ابهام باقی مانده است. با این حال، او در زمان خودش به عنوان اصلی ترین منتقد افراط و تفریط دوران انقلاب شناخته می شد. تلاش او برای بیان یک فلسفه سنت‌گرایانه از جامعه و اقتدار، شایستگی آن را دارد که در میان محققان بیشتر شناخته شود، اگر چه تنها به دلیل اصالت آموزه او درباره وحی بدوی، که می‌کوشد شرحی از دانش بشری بر اساس درک خاصی از عقل انسانی ارائه دهد. و از ماهیت و کارکرد زبان. آثار او همچنین حاوی بسیاری از بینش‌های ارزشمند در مورد روش‌هایی است که جوامع از طریق درک سه‌کارکردی و سه‌فردی از ساختار سلسله‌مراتب اجتماعی تشکیل می‌شوند. آثار لوئی دو بونالد از توجه به مسائل مربوط به روابط دینی و سیاسی، برای ارائه دیدگاهی تازه به مطالعه الهیات سیاسی به نظر می رسد. تعهد پذیرفته شده برخی از حامیان مدرن الهیات سیاسی، مانند کارل اشمیت، انگیزه کافی برای تلاش برای ترسیم ویژگی های اصلی آموزه های سیاسی، اجتماعی و معرفت شناختی بونالد در پرتو قیاسی از اشکال اجتماعی است. با این حال، تأیید بونالد از نهادهای سنتی اجتماعی و عرفی نیز باید با تعهدی برای درک فطری گرایانه از حیثیت، آزادی و حقوق انسان ها که توسط مشاهیر مکتب ارسطویی-تومیست، یعنی ژاک ماریتن و ارائه شده است، تکمیل شود. چارلز ژورنت تلاش حاضر برای بازتعریف الهیات سیاسی، در پرتو اندیشه بونالد، امر اجتماعی را مقوله ای اساسی از هستی می داند. از منظر ماندگاری جامعه در ساختار تغییرناپذیر و منطق صیانت از خود است که می توان ماهیت اجتماعی انسان را به درستی درک کرد.

عصر مدرن اروپا را مقارن با رنسانس دانسته اند که از مفاهیم بنیادین آن، مساله جدایی دین از سیاست است. این گسست زمینه را برای ظهور اندیشه مدرنیسم با محور عقل خود بنیاد انسان و طرح سیاست زمینی مهیا ساخت که به زایش اندیشه هایی مبتنی بر جدایی دین و سیاست انجامید. اما در قرن بیستم شاهد بازگشت دین به عرصه سیاست و نظریه پردازی سیاسی در این زمینه هستیم. سرآغاز نظریه پردازی در باب الهیات سیاسی را می توان در آرای متفکر آلمانی «کارل اشمیت» مشاهده کرد. او با خوانش جدیدی از الهیات مسیحی، به طرد تز جدایی دین و سیاست پرداخت. مساله نوشتار حاضر این است که اشمیت بر مبنای گزاره های الهیاتی چه خوانش جدیدی از امر سیاسی ارائه می دهد و چه فهم تازه ای از دین و نسبت آن با امر سیاسی مطرح می کند؟ اشمیت، بنیاد حیات اجتماعی را دین دانسته و امر سیاسی را در پیوند با سیاست معنا می کند. از نگاه او، مفاهیم سیاسی صورت عرفی شده مفاهیم الهیاتی هستند.