آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب نور بی‌سابقه‌ای را بر سومین شاهکار ویتگنشتاین، در باب یقین، روشن می‌کند و افکار او را در مورد باورهای اساسی و رد بدبینی روشن می‌کند. کتاب مویال-شاروک به عنوان مقدمه و تفسیری بر آخرین اثر اصلی فلسفی ویتگنشتاین، راهنمای ضروری برای دانش‌آموزان، محققین و عمومی خواهد بود.

ترجمه ماشینی: این پایان نامه درباره رابطه فلسفه متأخر ویتگنشتاین با فلسفه هستی و زمان است. پس از بحث مختصری در مورد فلسفه هستی و زمان، آنچه را که به نظرم دیدگاهی متعارف از این رابطه است، ارائه می‌دهم که بر اساس آن، هستی و زمان با نقد ویتگنشتاین‌های متأخر از فلسفه سنتی - به ویژه با درک نادرست از ماهیت فعل بودن که منجر به بررسی معنای هستی می شود. سپس فلسفه بعدی ویتگنشتاین را با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار می‌دهم - ابتدا اظهارات او درباره شاخه طلایی فریزر و سپس تحقیقات فلسفی - تا اهداف و مفروضات آن را واضح‌تر درک کنم. با توجه به این موضوع، من تفسیر دقیق‌تری از هستی و زمان - و به‌ویژه مفهوم کلیدی آن - هستی - ارائه می‌دهم تا نشان دهم که فلسفه آن نه تنها با نقد ویتگنشتاین‌های بعدی از فلسفه سنتی مغایرت ندارد، بلکه همچنین که با فلسفه متأخر ویتگنشتاین پیوند خویشاوندی عمیقی دارد، به طوری که برای طرفداران فلسفه متأخر ویتگنشتاین، گام بعدی منطقی در فلسفه است.

ترجمه ماشینی: هدف این پایان نامه ارائه گزارش روشنی از دیدگاه های بعدی ویتگنشتاین در مورد احساسات، ضرورت و اخلاق است و تعیین جایگاه آنها در رابطه با بحث رئالیسم/ضد واقع گرایی. بررسی برخورد ویتگنشتاین با این سه حوزه گفتمان، دیدگاه ارزشمندی را در اختیار ما قرار می‌دهد که از آن طریق می‌توانیم جایگاه فلسفه متأخر او را در مجموع در بحث بین رئالیست‌ها و ضدواقع‌گرایان بررسی کنیم. در مقدمه، من دو نوع اصلی تفسیری را که در حال حاضر از جایگاه ویتگنشتاین در بحث ارائه شده است، شرح می‌دهم: تفسیر رئالیستی درونی و تفسیر شبه واقع‌گرا. من همچنین به اختصار دیدگاه بوقوسیان را در نظر می‌گیرم که غیرواقع‌گرایی درباره معنا مستلزم غیرواقع‌گرایی جهانی درباره حقیقت است و توضیح می‌دهم که چرا باید آن را رد کرد. در فصل 1، من با توصیف مفاهیم سنتی رئالیسم و ​​ضد واقع گرایی در مورد احساسات شروع می کنم. سپس اندیشه‌های ویتگنشتاین را در مورد خود انتساب و دیگر نسبت دادن به احساسات بررسی و توضیح می‌دهم و به این نتیجه موقت می‌رسم که با توجه به درک سنتی بحث، موضع ویتگنشتاین در مورد احساسات ضد واقع‌گرایی را نشان می‌دهد. در فصل دوم، به تشریح مختصری از مفاهیم سنتی رئالیسم و ​​ضد رئالیسم در مورد ضرورت (افلاطونی و قراردادگرایی) می پردازم. سپس تفسیر قراردادگرایانه از افکار ویتگنشتاین در مورد ضرورت و درک جایگزین رایت از آنها را بررسی می کنم و زمینه را برای رد هر دوی آنها فراهم می کنم. در نهایت، من تفسیر خود را از «راه میانه» ویتگنشتاین بین افلاطونیسم و ​​قراردادگرایی ارائه کردم. در فصل سوم، هدف من تبیین دیدگاه‌های بعدی ویتگنشتاین در مورد اخلاق است. برای انجام این کار، من دو رویکرد متفاوت را برای این موضوع در نظر می‌گیرم. اولی بر اظهارات بعدی ویتگنشتاین در مورد معنا متمرکز است و به این نتیجه می رسد که می توان از آنها دیدگاهی واقع گرایانه از اخلاق استخراج کرد. دومی با بررسی مفهوم قبلی ویتگنشتاین (یعنی تراکتاریایی) از اخلاق استعلایی آغاز می‌شود و ادعا می‌کند که اخلاق بعدی او به همان اندازه متعالی باقی می‌ماند. در پایان فصل، من این دو رویکرد را کنار هم می‌آورم و آنچه را که معتقدم دقیق‌ترین برداشت از مفهوم اخلاقی بعدی ویتگنشتاین است، مطرح می‌کنم. فصل 4 چارچوب رایت را برای ارزیابی واقع گرایی یک گفتمان معرفی می کند. رایت چهار نوع بحث مختلف را بین واقع‌گرایان و ضدواقع‌گرایان جدا می‌کند (مناظره در مورد همگرایی، بحث در مورد واقعیت، بحث دومتی در مورد حقیقت آشکارا نامحدود، و بحث در مورد عدم تقارن توضیحی بین حقیقت و ابراثبات‌پذیری - یعنی تقابل Euthyphro). سپس چهار معیار رایت را برای ارزیابی جایگاه یک گفتمان در هر یک از این بحث ها ترسیم می کنم. در نهایت، در فصل 5، من این چارچوب را برای دیدگاه های بعدی ویتگنشتاین در مورد احساسات، ضرورت و اخلاق اعمال می کنم. نتیجه می‌گیرم که بازی زبانی احساسات، واقع‌گرایی درونی در مورد واقعیت‌ها، واقع‌گرایی به معنای فرمان شناختی، ضد رئالیسم دامتی، و نه واقع‌گرایی و نه ضد رئالیسم به معنای اوتیفرو را نشان می‌دهد. از سوی دیگر، گفتمان در باب ضرورت، واقع‌گرایی را به تمام معناها نشان می‌دهد، جز در مورد دومتی. موضوع اخلاق در مورد حقایق ضد واقع گرایی را نشان می دهد و به این معنا که فرمان شناختی را به نمایش نمی گذارد، بلکه دو بحث دیگر را دور می زند.

ترجمه ماشینی: هالت (رئیس کالج فلسفه و ادبیات، سنت لوئیس یو.) پس از ردیابی نزول اخیر در نظریه‌های ذات‌گرایی صریح، به بررسی انتقادی ذات‌گرایی که هنوز در بسیاری از استدلال‌های فلسفی به شدت عمل می‌کند، می‌پردازد، سپس تحقیق کامل‌تری در منابع ذات‌گرایی انجام می‌دهد. قبلا تلاش شده است. نسخه کاغذی (دیده نشده)، 16.95 دلار. حاشیه نویسی دارای حق چاپ توسط Book News, Inc., Portland, OR

ترجمه ماشینی: سوسک ویتگنشتاین و دیگر آزمایش‌های فکری کلاسیک از خوانندگان دعوت می‌کند تا فعالانه در کشف سنت شگفت‌انگیز قدرتمند و پربار «آزمایش‌های فکری» شرکت کنند. ارائه‌ای پر جنب و جوش از یک «الف تا ض» از 26 آزمایش فکری جذاب و تأثیرگذار از فلسفه و علم، بحث واضح و اغلب طنزآمیز از آزمایش‌ها، از جمله نقاط قوت و ضعف، بافت تاریخی، و کاربردهای معاصر را ارائه می‌کند. بخش «چگونگی» را ارائه می‌کند. برای شرکت در آزمایش‌های فکری شامل تصاویر، زندگی‌نامه‌های کوچک و پیشنهادهایی برای مطالعه بیشتر است.

ترجمه ماشینی: درک کار ویتگنشتاین بسیار دشوار است و حداقل به طور سطحی، تقریباً منحصراً به مشکلات مبهم و فنی در منطق و فلسفه زبان می پردازد. او به دلیل دور کردن فیلسوفان از مسائل دنیای واقعی سرزنش شده است. با این حال، خود ویتگنشتاین قطعاً مرد دنیای واقعی بود. او یک بار به صورت بلاغی پرسید: "فلسفه چه فایده ای دارد... اگر تفکر شما را در مورد مسائل مهم زندگی روزمره بهبود نبخشد؟" از این سخنان و دیگر اظهارات روشن می شود که کار فلسفی او ارزش عملی واقعی داشته باشد. این کتاب توضیح می‌دهد که چگونه ایده ویتگنشتاین در مورد ارزش فلسفه، روش فلسفی او را شکل داد و او را به صحبت و نوشتن در مورد سؤالات مبهمی که در بیشتر آثارش با آنها پرداخته بود، سوق داد. این فقط یک مرور کلی مقدماتی دیگر از فلسفه ویتگنشتاین نیست. این یکی از معدود مواردی است که چنین نمای کلی ارائه می دهد و در عین حال دائماً به اخلاق و مذهب اشاره می کند (که قابل توجه است زیرا ویتگنشتاین به قول معروف هر مشکلی را از دیدگاه دینی می دید و هدف او حداقل در تراکتاتوس این بود. اخلاقی). علاوه بر این، تفسیر آن از ویتگنشتاین به دور از ارتدکس است. برخوردهای استاندارد با کار او، ادعاهای او را در مورد کاری که انجام می‌داد و چرایی آن را نادیده می‌گیرد یا کم‌اهمیت می‌کند. دانکن ریشتر حرف او را می‌پذیرد و ارتباط بین اهداف ویتگنشتاین، موضوعات مختلفی که روی آنها کار می‌کرد (روان‌شناسی، دین، زیبایی‌شناسی و غیره) و روشی که او روی آنها کار می‌کرد را نشان می‌دهد.