آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

هدف از این تحقیق بررسى مهمترین نظریات تربیتى روسو و کانت در ارتباط با اهداف، اصول، روش‌ها و محتواى تعلیم و تربیت و همچنین بررسی جنبه‌هایی از تأثیرات اندیشه هاى تربیتى روسو بر کانت با استفاده از آثار بجاى مانده از آنها مى‌باشد. در این تحقیقاز روش تحقیق توصیفى- تحلیلى استفاده گردیده است. سوال هاى تحقیق شامل مهم‌ترین نظریات تربیتى روسو، کانت، همچنین بررسى تأثیر نظریات تربیتى روسو بر کانت مى باشد. در پایان نتیجه گرفته‌میشود که کانت در زمینه اندیشه‌هاى تربیتى از روسو تأثیر پذیرفته است و هر دو اندیشمند به انسان طبیعی،تربیت منفى، تربیت اخلاقى، و آموزش متناسب باسن متربیان اعتقاد داشته و شروع تربیت کودک را از ابتداى تولد مى دانند. و بیشترین تأثیرپذیرى کانت از روسو در زرمیته تربیت اخلاقى بوده است.

موضوع اصلى این رساله تحول اندیشه تربیت منفى و نقش آن در نظریه ژان ژاک روسو، کانت و فروبل می‌باشد. هدف از این تحقیق بررسى اندیشه هاى تربیتى روسو و کانت و فروبل در تربیت منفى و بیان تشابهات و تفاوتهای این فیلسوفان و مربیان را در مورد تربیت منفى مورد بررسى قرار خواهم داد. با بررسى اندیشه هاى تربیتى روسو و کانت و فروبل متوجه شدیم. که اساس و بنیاد اندیشه هاى کانت و فروبل همان اندیشه های روسو و اصل‌های تربیتى او مى باشد. روسو وکانت و فروبل طبیعت کودک را نیک و کرایش به خیر مى دانند و از این رو معتقدند که بایستى از آن پیروی کرد و همواره زمینه را براى بروز آن مساعد ساخت چرا که عدم پیروى از طبیعت و قانون‌هاى آن چیزى جز نابودى کودک را در پیش ندارد و نکات مشترک در میان اندیشه هاى اینفیلسوفان و مربیان دیده مى شود. تفاوتهاییکه در میان اندیشه‌های این فیلسوفان و مربیان دیده می‌شود و بیشتر در مورد دامنه و گستره تربیت منفى و نقش جامعه است. به طور کلى نتیجه تحقیق نشان داد، هر چند روسو نخستین کسى است که بحث تربیت منفى را مطرح کرد و آن را رویاروى روش مرسوم تعلیم و تربیت گذاشت اما کانت زیاده رویهای اندیشه هاى روسو را در مورد تربیت منفى حذف کرد و فروبل نیز بر تربیت واگذارنده تأکید کرد.

ترجمه ماشینی : ویرایش دوم این کتاب (1985) کالبدشکافی پیش‌بینی‌شده «سوسیالیسم واقعاً موجود» را انجام داد - با استفاده از تئوری و بازگشت به منابع اصلی از قرن 18 و 19. چهار سال بعد، این بلوک قدرت شروع به فروپاشی کرد، در سال 1991 سپس. همچنین اتحاد جماهیر شوروی و همراه با آن الگوی اجتماعی این دولت‌ها، آهنگ پیروزمندانه «پایان تاریخ» که نئولیبرالیسم در آن زمان خواند، در گلوی خوانندگانش گیر کرد. تاریخ واقعی از هیچ قانونی که از قبل توسط ما تدوین شده است، تبعیت نمی کند. همچنان اتفاق می افتد. بحران وحشیانه اخیر سرمایه داری مالی احیای روش های تحلیلی کارل مارکس را مفید می سازد. زیرا این بحران یک تکینگی نیست. این آخرین مورد از زنجیره شوم "ترک ها" و "جمعه های سیاه" است که از اواسط قرن هجدهم مشخصه سرمایه داری مدرن بوده است، از زمان سقوط بانک لندن $aBlack Friday$z در 6 دسامبر 1745 سایه او را همراهی کنید.در این ویرایش جدید، کتاب به سه فصل کنونی گسترش یافته است. علاقه مداوم به آن را می‌توان با این واقعیت توضیح داد که به صورت درونی اتفاق می‌افتد. که از اقدامات تهاجمی مبارزه نمادین در چارچوب تفکر دوست-دشمن و همچنین ذهنیت اردوی جدلی خودداری کند. درعوض، از خود موضوع، از طریق انتقادات درونی گسترده، برخی از شرایط پایان یا تداوم بیگانگی اجتماعی و انسانی را بررسی می کند. این برای $amateriale$z دموکراسی و $amateriale$z دولت قانون اساسی در چارچوب یک مفهوم دموکراتیک تجدید شده از امر سیاسی کار می کند.$z

از میان تفاسیر متنوع قانون طبیعی، پرطرفدارترین آنها عبارتست از اينكه «قانون طبیعی، فرمانهای عقل عملی دربارة رفتارهای اختیاری بشر در همة زمینها و زمانهاست که بشر با اطاعت از آنها به خوشبختی همیشگی دست می¬یابد». آموزة قانون طبیعی در دورة جدید دستخوش دو خوانش متضاد تجربه¬گرا و عقلگرا قرار گرفت. مراد از «عقل» در اندیشة عقلگرایی دورة جدید، عقل حسابگر بود که عقلگرایان آن را ابزاری برای رسیدن به آرزوهای مادی و غیرمادی (اخلاقی) خویش میدانستند. سه فیلسوف عقلگرای عصر روشنگری که در آن زمان بیش از دیگران دربارة آموزة قانون طبیعی بحث و نظر داشته‌اند، عبارتند از: منتسکیو، روسو و کانت. در این مقاله پس از بیان گزارشی مختصر از مباحث و نظريات آنها در مورد قانون طبیعی، به ارزیابی اين ديدگاهها بترتيب ذيل پرداخته شده است. در گفتار نخست، منتسکیو با طرح يك افسانة¬ خودساخته معتقد است كه پیروی از میل طبیعی، بشر را به خوشبختی میرساند. این پیروی در نگاه او، مفاد قانون طبیعی است. مهمترین نقد بر نظریة قانون طبیعی منتسکیو آنست که او قانون طبیعی را با «قانون طبیعت» خلط کرده است. در گفتار دوم، روسو برخلاف منتسکیو، اعتقاد دارد كه قانون طبیعی مبتنی بر عقل نیست، بلکه در غرایز و احساسات بشر ریشه دارد. اشكال اساسي اين ديدگاه، نگرش مادی روسو به طبیعت بشر است و همين باعث شده که انسان در نظر او، در سطح یک حیوان فروكاسته شود. سرانجام، در گفتار سوم به بررسي انتقادی قانون طبیعی در اندیشة کانت پرداخته شده است. بنظر وي، قانون طبیعی با قانون طبیعت تفاوت دارد. كانت بر این باور است که ماهیت قانون طبیعی دو ویژگی دارد: جهانشمولی (کلیت) و درونی (باطنی) بودن. با اینهمه، او هیچیک از مصادیق قانون طبیعی را بیان نکرده و در ارائة تبييني كامل براي این آموزه موفق نبوده است. این ناکامی ريشه در نظام معرفتیِ فلسفة کانت دارد که بر مبناي آن، عقل عملی و فرامين آن (يا همان قانون طبيعي) را بايد غیرمستدل و غیرقابل اعتماد دانست. كانت معتقد است مباحث مربوط به امور غیرمادی و حتی جواهر مادی، مباحثی جدلی هستند، و نه برهانی. روش تحقیق در این نوشتار، همانند هر مطالعة انتقادی دیگر، روش ترکیبی نقلی ـ عقلی است. در این روش، ابتدا ديدگاههاي اين سه فیلسوف عقلگرای دورة جدید دربارة قانون طبیعی نقل شده و سپس بکمک برهان و استدلال عقلی، بررسي و ارزيابي شده است.

لئو اشتراوس به عنوان یکی از متفکران مهم و تأثیرگذار در قرن بیستم به حساب می‌آید که در زمینه‌های مختلف اعم از علوم اجتماعی، فلسفه، تاریخ و علوم سیاسی تحقیقات قابل تأملی از خود به جا گذاشته است. بر همین اساس تاکنون تلاشهای زیادی برای نقد و بررسی و فهم اندیشه‌های وی، خصوصاٌ در حوزه علوم سیاسی صورت گرفته است. از طرفی به نظر میرسد وی نگاه ویژه‌ای نسبت به موضوع اندیشه سیاسی مدرن و بحران حاصل از آن داشته است. هدف این پژوهش آشنایی با نقد لئو اشتراوس بر اندیشه سیاسی مدرن با نگاهی به اندیشه سیاسی ماکیاولی، روسو و نیچه میباشد. چنانکه به نظر میرسد اشتراوس بحران به وجود آمده در غرب را محصول اندیشه سیاسی مدرن، به خصوص حاصل اندیشه‌های سه اندیشمند تأثیرگذار، یعنی ماکیاولی، روسو و نیچه میداند. در همین راستا پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که «مؤلفه‌های اصلی حقوق طبیعی و فلسفه سیاسی کلاسیک از نظر اشتراوس چیست و بر اساس آن چه نقدهایی بر اندیشه سیاسی مدرن وارد میداند؟». در این پژوهش فرض بر این است که اندیشه سیاسی مدرن تأثیرات قابل توجهی بر مبانی حقوق طبیعی و فلسفه سیاسی کلاسیک داشته است. به نظر میرسد با شیوه‌ای که اشتراوس در رابطه با نقد اندیشه سیاسی مدرن در پیش گرفته، توانسته است تا حدودی تأثیر بحران اندیشه سیاسی مدرن را بر این مبانی نشان داده و تبعات حاصل از این بحران را توضیح دهد. روش به کار رفته در این پژوهش، روش توصیفی/ تحلیلی است.