آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

هدف اصلی این پژوهش، تبیین و تشریح دو رویکرد تربیتی پرسش محور و پاسخ محور و پیامدهای این دو رویکرد بر رفتارهای متخیلانه و خلاقانه کودکان می‌باشد. برای دست‌یابی به این هدف از روش توصیفی– تحلیلی بهره گرفته شد. در این راستا، روابط میان پرسشگری، تخیل و خلاقیت مورد تحلیل قرار گرفته و نقش رویکردهای تربیتی مختلف در تقویت یا تضعیف این ویژگی ها تبیین شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که چگونه رویکردهای تربیتی متفاوت می توانند فرصت و زمینه آفرینندگی را فراهم کرده یا از بین ببرند. بر این اساس استدلال شد که یک محیط تربیتی پاسخ محور قدرت تخیل دانش آموزان را خشکانده و خلاقیت آنها را زایل می سازد. اگر نظام های تربیتی علاقه مند به تقویت آفرینندگی دانش آموزان هستند، باید فرصت پرسشگری را برای دانش آموزان فراهم نمایند و آنها را برای پرسیدن پرسش های متخیلانه تشویق و تحریک کنند. درواقع، خلاقیت در یک فضای پرسشگرانه شکوفا می شود نه در محیطی که تأکید بر پاسخ های مشخص، مهم‌ترین ویژگی آن است. بنابراین، نظام آموزش ‌و پرورش باید تخیل و پرسشگری را به عنوان دو ویژگی مهم تفکر انسان که اندیشیدن به امکان های جدید و راه حل های بدیع را میسر ساخته و خلاقیت را امکان پذیر می سازد، ارج گذاشته و مورد تأکید قرار دهد.

هدف اصلی تحقیق روشن کردن این مطلب است که آیا چه همانندیها و تفاوتهائی بین نظرات فلسفی و تربیتی افلاطون و دیوئی وجود دارد ؟ و آیا از مقایسه این نظریات می‌توان به نکات جدیدی که راهنمای ما در مسائل تربیتی باشد دست یافت ؟ با جواب به این سوالات است که به بینش عمیق و شناخت واقعی اندیشه‌های دو مربی مذکور پی برده، و زمینه لازم برای گسترش اندیشه‌های تربیتی فراهم می‌گردد. البته در این راستا سوالات ویژه‌ای مطرح می‌گردد که برای رسیدن به هدف اصلی پاسخ دادن به آنها ضروریست . این سوالات عبارتند از : 1 - افلاطون و جان دیوئی چه کسانی هستند و از چه موقعیت و منزلت در تاریخ تعلیم و تربیت برخوردارند ؟ 2 - دیدگاه این دو مربی در مورد مبانی متافیزیکی، معرفت شناسی و ارزش شناسی چیست ؟ از واقعیت معرفت و ارزش چه تفسیری دارند ؟ 3 - افلاطون و دیوئی از چه دیدگاه تربیتی برخوردارند ؟ آیا در مورد هدف ، برنامه و روش تعلیم و تربیت چه نگرشی دارند ؟ 4 - افلاطون و دیوئی در اندیشه‌های فلسفی و تربیتی دارای چه دیدگاههای مشترک و متفاوتی هستند. و آیا با این بررسی به چه نکاتی می‌توان رسید ؟ با جواب به این سوالات است ، که محقق به هدف اصلی تحقیق که بررسی و مقایسه اندیشه‌های افلاطون و دیوئی است نزدیک شده، و امکان شناخت و دستیابی به اندیشه‌های جدید را فراهم می‌سازد.

کتاب «تجربه و طبیعت» اثر جان دیویی است. این کتاب درواقع نسخه‌ی اصلاح‌شده و گسترده‌تر، از سخنرانی‌های جان دیویی است که تا سال ۱۹۲۵ انجام شده است. مسئله‌ی اصلی او در کتاب «تجربه و طبیعت»، پیوند میان تجربه‌ی آگاهانه و جهان طبیعت است. این کتاب شامل ده مقاله است که در هرکدام از آن‌ها، دیویی به یک نقطه‌نظر درباره‌ی طبیعت، انسان و مفاهیم پیرامون آن پرداخته است. اما جان دیویی کیست؟ جان دیویی فیلسوف برجسته‌ی آمریکایی و بنیان‌گذار فلسفه‌ی عمل‌گرایی یا پراگماتیسم است. او می‌خواست فلسفه را به‌صورت یک علم درآورد. می‌توان گفت خلاصه‌ی فلسفه‌ی عمل‌گرایی یک جمله بود: «بحث نکن! به فکر چاره باش.» او در فلسفه‌اش به مسئله‌ی روان‌شناسی کودک و مدرسه نیز بسیار پرداخته است. دیویی تا پایان عمرش در سال ۱۹۵۲ هم‌چنان به اندیشه‌ورزی فلسفی مشغول بود و آثار بسیار مهمی در این زمینه منتشر کرد. در کتاب «تجربه و طبیعت»، هدف اصلی جان دیویی این است که یکی از آرای فیلسوفان در سرتاسر تاریخ را به چالش بکشد. بسیاری از فلاسفه معتقد بودند که انسان به‌دلیل این‌که از زندگی آگاهانه برخوردار است، دربرابر طبیعت قرار دارد. منظور دیویی از آگاهی این است که چیزی در درون انسان وجود دارد که پیشامدهای محیط اطراف را به‌صورت تلفیقی از تصویر، صدا، بو و حس‌چشایی در درون خود درک می‌کند و به همین دلیل است که توانسته جهان (طبیعت) را تصرف کند. جان دیویی باور دارد که آگاهی در‌مقابل طبیعت قرار نمی‌گیرد، درواقع آگاهی یکی از نمودهای طبیعت است که در روند تکاملی خود آن را پرورده است. مقالات دیویی و فلسفه‌ی او با همه‌ی عمقی که دارد، همه‌فهم و آسان بیان شده است به همین دلیل، طیف وسیعی از مردم در طول حیاتش و پس از آن، از آثار و آرای او بهره بردند.

کتاب «تجربه و طبیعت» اثر جان دیویی است. این کتاب درواقع نسخه‌ی اصلاح‌شده و گسترده‌تر، از سخنرانی‌های جان دیویی است که تا سال ۱۹۲۵ انجام شده است. مسئله‌ی اصلی او در کتاب «تجربه و طبیعت»، پیوند میان تجربه‌ی آگاهانه و جهان طبیعت است. این کتاب شامل ده مقاله است که در هرکدام از آن‌ها، دیویی به یک نقطه‌نظر درباره‌ی طبیعت، انسان و مفاهیم پیرامون آن پرداخته است. اما جان دیویی کیست؟ جان دیویی فیلسوف برجسته‌ی آمریکایی و بنیان‌گذار فلسفه‌ی عمل‌گرایی یا پراگماتیسم است. او می‌خواست فلسفه را به‌صورت یک علم درآورد. می‌توان گفت خلاصه‌ی فلسفه‌ی عمل‌گرایی یک جمله بود: «بحث نکن! به فکر چاره باش.» او در فلسفه‌اش به مسئله‌ی روان‌شناسی کودک و مدرسه نیز بسیار پرداخته است. دیویی تا پایان عمرش در سال ۱۹۵۲ هم‌چنان به اندیشه‌ورزی فلسفی مشغول بود و آثار بسیار مهمی در این زمینه منتشر کرد. در کتاب «تجربه و طبیعت»، هدف اصلی جان دیویی این است که یکی از آرای فیلسوفان در سرتاسر تاریخ را به چالش بکشد. بسیاری از فلاسفه معتقد بودند که انسان به‌دلیل این‌که از زندگی آگاهانه برخوردار است، دربرابر طبیعت قرار دارد. منظور دیویی از آگاهی این است که چیزی در درون انسان وجود دارد که پیشامدهای محیط اطراف را به‌صورت تلفیقی از تصویر، صدا، بو و حس‌چشایی در درون خود درک می‌کند و به همین دلیل است که توانسته جهان (طبیعت) را تصرف کند. جان دیویی باور دارد که آگاهی در‌مقابل طبیعت قرار نمی‌گیرد، درواقع آگاهی یکی از نمودهای طبیعت است که در روند تکاملی خود آن را پرورده است. مقالات دیویی و فلسفه‌ی او با همه‌ی عمقی که دارد، همه‌فهم و آسان بیان شده است به همین دلیل، طیف وسیعی از مردم در طول حیاتش و پس از آن، از آثار و آرای او بهره بردند.

دیویی به عنوان سخنگوی روح آمریکایی در فلسفه مورد استقبال و تحسین قرار گرفته است. در این داوری تا اندازهای حقیقت وجود دارد به شرطی که به روشنی فهمیده شود او برای چه بخشی از آمریکا سخن میگفت و در چه دوره ای از تکامل ،ملی اندیشههای او بازتاب می یافت دیویی مسلما بیانگر دیدگاه ثروتمندترین خاندانها .نبود از سوی دیگر به نحو صریح و دقیقی احساس یگانگی با پرولتاریا چونان طبقه ی خاص را رد میکرد فلسفه ی دیویی بیان نظری دیدگاه خرده بورژوازی پرورش یافته در عصر صعود سرمایه داری به فرمانروایی جهانی و انتقال دموکراسی بورژوایی به ارتجاع امپریالیستی بود این تعریف کلید فهم جوهر جامعه شناختی تفکر ،دیویی کارکرد تاریخی ،آن اهمیت طبقاتی و نیز نابسندگی ها و ناکامی نهایی آن را به دست میدهد

دیویی به عنوان سخنگوی روح آمریکایی در فلسفه مورد استقبال و تحسین قرار گرفته است. در این داوری تا اندازهای حقیقت وجود دارد به شرطی که به روشنی فهمیده شود او برای چه بخشی از آمریکا سخن میگفت و در چه دوره ای از تکامل ،ملی اندیشههای او بازتاب می یافت دیویی مسلما بیانگر دیدگاه ثروتمندترین خاندانها .نبود از سوی دیگر به نحو صریح و دقیقی احساس یگانگی با پرولتاریا چونان طبقه ی خاص را رد میکرد فلسفه ی دیویی بیان نظری دیدگاه خرده بورژوازی پرورش یافته در عصر صعود سرمایه داری به فرمانروایی جهانی و انتقال دموکراسی بورژوایی به ارتجاع امپریالیستی بود این تعریف کلید فهم جوهر جامعه شناختی تفکر ،دیویی کارکرد تاریخی ،آن اهمیت طبقاتی و نیز نابسندگی ها و ناکامی نهایی آن را به دست میدهد