آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

در کتاب، ترجمه دیگری از رساله "ضیافت "یا مهمانی شام اثر افلاطون، فراهم آمده است" .درون‌مایه گفت و گو البته گفتار سقراط است، اما گفتارهای پیشین [این رساله] ...به فلسفه عشق که سقراط بیان می‌کند چیزی می‌افزایند ...دو گوینده نخست، فدروس و پوزانیاس، به توصیف عشق در صریح‌ترین معنای آن بسنده می‌کنند ."...گفت و گو در این رساله عمدتا به عشق مربوط است، اما در عین حال تصویری از زندگی اجتماعی آتن و شخصیت سقراط به دست داده می‌شود .همچنین یکی از هدف‌های نگارش این رساله، به طور کلی و در گفتار آلکیبیادس به طور اخص، روشن کردن این مطلب است که سقراط به هیچ رو در خیانت آلکیبیادس به وطنش در جنگ پلوپونزوس مسئول نبوده است .

بخش نخست کتاب حاضر، شرح و تأکيد اخير تفسير انتقادي را در برمي‌گيرد. مؤلف در مقدمه به جزئيات اين دو سنت و ويژگي‌هاي هر يک پرداخته و ضمن لحاظ کردن تقدم سنت يوناني، سنت لاتيني که بيشتر زبان شناسانه است را نيز توضيح داده است.

کتاب حاضر، نخستين اثر ارسطو است که بلاواسطه از زبان يوناني به فارسي ترجمه شده است با اين اميد که بتواند قرابت بيش‌ازپيش با انديشه ارسطو را براي مخاطبان به ارمغان بياورد. اين کتاب در جستجوي ارائه تفسيري دقيق از انواع شعر و ساختار و اجزاي شعر. ارسطو شعر را ابزار تقليد براي نمايش با بازنمايي زندگي به‌واسطه شخصيت، احساس و کنش مي‌داند. اين کتاب تأثيرگذارترين اثر دنياي کلاسيک در حيطه نقد ادبي به شمار مي‌رود.

نگارنده کتاب بر آن است اندیشه‌های فلسفی ارسطو و افلاطون، همچنین تاثیرات آنها را بر اندیشمندان پس از خود نقد و بررسی کند .مولف در ابتدای کتاب درباره سنت ارسطویی خاطر نشان می‌کند" :مطابق تعریف، سنت ارسطویی، عبارت است از مجموعه‌ای از نوشته‌ها و آثار ارسطو ـ اعم از اصیل و غیر اصیل و شروح و تفاسیر مبتنی بر آن‌ها که طی ادوار و ازمنه مختلف در بستر فرهنگ‌های یونانی مابی، سریانی، اسلامی و مسیحی تدریجا تکوین یافته و البته در هر دوره و عصری مختصات فرهنگی آنها را به خود گرفته و اکنون مجموعه عظیمی از رویکردهای مختلف و متنوع و بعضا متعارض و ناسازگار را پدید آورده است...سنت ارسطویی در مسیر پر فراز و نشیب تاریخی خود با یکی از حوزه‌های بس تاثیرگذار و مهم یعنی حوزه مکتب نو افلاطونی مشترکاتی یافته، بلکه در برخی فقرات ممزوج شده تا آن جا که حداقل تا مدت‌های مدید امکان تشخیص و تفکیک این حوزه‌ها از یکدیگر ناممکن می‌نمود...اصطلاح مکتب نو افلاطونی، اصطلاح جدیدی است و ظاهرا از قرن شانزدهم به این طرف رواج یافته و بنابراین در زمان شکل‌گیری این مکتب، پیروان و شاگردان آن خود به انتخاب چنین واژه‌ای اقدام نکرده‌اند، اما می‌دانیم مفاد این واژه چنین نیست که گویی با این مکتب تصویری نو از افلاطون ارائه گردیده و لابد سایر تصاویر و تفاسیر عرضه شده از افلاطون کهنه تلقی شود .پیروان این مکتب با خواندن آثار افلاطون مطالبی را از خود و نوشته‌های دیگران به آن می‌افزودند .مکتب نو افلاطونی آخرین تلاش نظری فیلسوفان وفادار به سنت یونانی، در عهد یونانی مابی و آغازین سده‌های ظهور و بسط مسیحیت بوده است...با بررسی و تامل در متون نو افلاطونی و تحقیقات تاریخی و فلسفی محققان نشان داده شده که این مکتب حامل مجموعه‌ای از سنت‌ها و عناصر فلسفی، عرفانی و دینی متعدد بوده که به طرز استادانه‌ای با یکدیگر آمیخته و ترکیب شده و در نتیجه نمی‌توان سهم و اثر هر یک از آنها را نادیده گرفت .حضور و تاثیر عناصر ارسطویی از زمره این‌هاست .و این نوشتار هم به قصد تاکید بر همین نسبت و ارتباط نگاشته شده و به عبارت دیگر فرض اصلی کتاب حاضر این بوده است که نشان دهد، نسبت ارسطویی نه فقط در صورت و هیات مشائی و عقلی، بلکه حتی در صورت نو افلاطونی و اشراقی هم ظاهر شده تا آن حد که در مقطعی از تاریخ با آثار منحول ارسطو مواجه می‌شویم ."مطالب اصلی کتاب با این موضوعات سامان یافته است" :شکل‌گیری سنت ارسطویی"، "استمرار و بسط سنت ارسطویی"، "فرهنگ یونانی و فرهنگ لاتینی"، "سنت ارسطویی در غرب لاتینی"، "سنت ارسطویی، بازتاب‌ها و گرایش‌ها"، "افلوطین، بزرگترین متفکر مکتب نو افلاطونی"، "مابعدالطبیعه افلوطین"، "دیدگاه افلوطین درباره انسان"، "فرفوریوس، اشاعه دهنده مکتب نو افلاطونی "و "میراث مکتب نو افلاطونی ."

مجموعة «زیبایی و فلسفة هنر در گفت‌وگو» مشتمل بر پرسش‌ها و پاسخ‌هایی دربارة مسائل بنیادین زیباشناسی و فلسفة هنر نزد فیلسوفان و مکتب‌های فلسفی است. این کتاب نخستین مجلد از این مجموعه است که در آن سلسله گفت‌وگوهایی دربارة فلسفة زیباشناسی افلاطون به رشتة تحریر در آمده است. در این گفت‌وگوها که با برترین استادان فلسفة کشور ایران صورت گرفته مباحثی چون: نسبت میان هنر و نظام هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی افلاطون، ویژگی‌های زیبایی اخلاقی، دید کلی به هنر در زمان افلاطون، معنای واژة «میمسیس» از نظر افلاطون، رابطة زیبایی و خبر در نگاه افلاطون و... مطرح و بررسی می‌شود. شایان ذکر است در پایان کتاب بیوگرافی کوتاهی از استادان گفت‌وگو نیز ارائه شده است.

مسئله اصلي کتاب حاضر چگونگي خوانش ديالوگ‌هاي افراد و به‌عنوان فيلسوف - نويسنده است که همه‌چيز را به نوشتار در قالب قلم و صفحه نمي‌سپارد و انديشه خود را فراسوي آن‌ها مي‌داند. در اين کتاب نويسنده سعي نموده تا محورهاي اصلي نظرات خود را در مواجهه با مباحث با نظرهاي مقابل به‌صورت فشرده و غالباً کوتاه مطرح کرده و تبيين نمايد. به نظر مي‌رسد نويسنده سعي در نشان دادن اين مهم دارد که براي افلاطون فلسفه و فلسفيدن در ارتباط مستقيم با نوشته و نوشتن قرار دارد.