آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

نظریة پلورالیزم دینی از جمله نظریه‌های متأخر به‌شمار می‌رود که با اهدافی متفاوت توسط پیروان آن، طرح و دنبال می‌‌شود. ‌این نظریه که مورد گفتگو و گاه مناقشه فراوان بوده، در تفسیر تسنیم نیز مفصلاً طرح و نقد شده است. تسلط نویسنده به ‌این نظریه و ارائة بحثی فراگیر که جنبه‌های مختلف ‌این نظریه را مورد واکاوی قرار می‌‌دهد و بهره‌گیری از استدلال‌های عقلی و نقلی، از محسنات بحث مطرح شده در ‌این تفسیر است. فقدان پاسخی روشن به مقولة رستگاری که از مهم‌ترین پرسش‌های پلورالیزم دینی است، طرح برخی مطالب درون دینی که در پاسخ به ‌اندیشة پورالیستی غیرقابل اتکاء به نظر می‌رسد و همچنین در نظر نگرفتن برخی آیات قرآن که به نوعی مؤید پلورالیزم دینی هستند، از مهم‌ترین نقدهای وارد به مباحث مطرح شده در ‌این تفسیر است. پژوهش حاضر با بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه‌ای به نقد پلورالیزم دینی در تفسیر تسنیم پرداخته است.

قلمرو دين يکي از مباحثي است که در ميان متکلمان اسلامي و غيراسلامي و فيلسوفان دين حائز اهميت بوده است. در زمان معاصر با عنوان‌هايي نظير نياز بشر به دين، انتظار بشر از دين، گسترۀ شريعت، قلمرو دين و...، مورد بحث واقع شده است. مسئلۀ اصلي در قلمرو دين اين است که دين چيست؟ چه ارکان و اجزايي دارد؟ دين تا چه حد مي‌تواند در زندگي بشر دخالت داشته باشد؟ در اين مقاله نگارندگان معتقدند که ديدگاه رايجي که از آيت‌الله جوادي آملی وجود دارد، به درستي تبيين نشده و نياز است که ديدگاه ايشان به صورت منسجم بررسي شود. نتيجۀ نگاه منسجم به ديدگاه آيت‌الله جوادي آملي، بسيار متفاوت از آن چيزي است که تا به‌حال تقرير شده است. ديدگاه ايشان در زمينه قلمرو دين بسيار نزديک به ديدگاه آيت‌الله مصباح يزدي است. ایشان اموري را ديني مي‌داند که ارتباط با سعادت انسان داشته باشد. اين مقاله به روش توصیفی ـ تحليلي به بررسي ديدگاه آيت‌الله جوادي آملي در اين زمينه پرداخته است.

ادیان الهی به دنبال راهنمایی پیروان خود،جهت تعالی زندگی دنیوی و اخروی و دست‌یافتن آنان به حیاتی ارزشمند و کارآمد می‌باشند.در سنت مسیحیت،الهیات عملی در پی مواجهه با مسائل روزمره زندگی آدمیان با رویکرد الهیاتی است تا از این رهگذر به الهیات تحول‌آفرین دست یابد.از سوی دیگر اسلام با توجه به ویژگی‌های خاص خود،همواره در ابعاد اجتماعی،سیاسی،فرهنگی،اقتصادی و...توصیه‌ها و دستورالعمل‌هایی داشته‌است؛اما این ظهور اجتماعی دین، دچار فراز و نشیب‌هایی در طول تاریخ شده است.هدف از این نوشتار مقایسه الهیات عملی در مسیحیت و اسلام با تکیه بر اندیشه‌های آیت‌الله جوادی آملی است.روش تحقیق، توصیفی–تحلیلی است. در میان آثار آیت‌الله جوادی آملی می‌توان گفت که کتاب مفاتیح‌الحیات به بهترین نحو ممکن نماینده الهیات عملی اسلامی است؛چراکه اولاً این کتاب آیینه حق‌محوری در تدبیر نظام اجتماعی با سه عنصر جهان‌دانی، جهان‌داری و جهان‌آرایی است؛ثانیاً موضوعات مورد بحث در این کتاب به نحویی است که از یک‌سو اشاره به معضلات زندگی بشر معاصر دارد و از سوی دیگر به تمامی شبکه زندگی انسان توسعه یافته است و شامل تبیین و تحلیل چگونگی تعامل انسان با خود،با همنوعان،با نظام سیاسی-اجتماعی حاکم،با حیوانات و در نهایت با محیط زیست می‌باشد.با بازخوانی کتاب مفاتیح‌الحیات از منظر الهیات عملی می‌توان به الهیاتی تحول‌آفرین دست یافت که قدرت تولید راهبرد، برنامه، فرآیند و حتی محصول را دارد.یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که مولفه‌های الهیات عملی اسلامی از منظر آیت‌الله جوادی آملی، ابتناء بر زندگی توحیدی، جهان‌شمولی و جاودانگی، مشاهده حیات همه مراتب موجودات و در نهایت هماهنگی میان عقل و نقل در الهیات عملی اسلامی است.

دعا ارتباط انسان با خداست و مبتنی بر مبانی معرفت¬شناختی، هستی¬شناختی و تاثیر غیب در شهود است. تدقیق و تعمیق در مبانی فوق¬الذکر در تفاوت جایگاه دعا مؤثرند. سؤال مفهوم و جایگاه دعا در کتاب تلمود و دیدگاه جوادی آملی با تکیه بر تفسیر تسنیم چیست؟ روش¬کار توصیف اطلاعات کتابخانه¬ای و تحلیل آنهاست. فرضیه ما تفاوت بنیادین بین آندوست. دستاوردها در تلمود: دلیل دعا، شباهت معنوی انسان در خلقت به خداوند است. انگیزۀ داعی بیشتر «خواستن» و داعی در نامبردن صفات خدا محدودیت¬ دارد. شکل اوّلیه دعا تغییر کرده، دعا و نماز واجب عبادی شده است. بخش اعظم الفاظ دعا توسط حکمای سنهدرین در هیجده برکت تهیه شده و تعابیر دعا انسان¬گونه است. تسنیم: دلیل¬دعا فقر¬ذاتی حیّ¬متالّه است. انگیزۀ داعی بیشتر «خواندن» مطرح شده و در نامبردن صفات خداوند محدودیت ندارد. الفاظ دعا نقل سخن معصوم(ع) و معرفت داعی به مضامین آن یقینی و موجب ارتقا¬ معرفت¬اعتقادی، تربیتی، عبادی و تمایز جایگاه دعا گردیده است.

از جمله مهمترین آثار حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی کتاب گرانسنگ « منزلت عقل در هندسه معرفت دینی» است. آنچه در ادامه می خوانید گزارشی اجمالی از این کتاب ارزشمند است که در پژوهشکده فقه و اصول پژوهشگاه معارج تهیه و تنظیم شده است: