چکیده :
ترجمه ماشینی :
این پایان نامه به پرسش بحث برانگیز «چرخش» دینی یا الهیاتی در آثار بعدی دریدا می پردازد.
با تأکید بر قوام کار دریدا و اهمیت حالت و ژانر، بازاندیشی الحادی دریدا در مورد خدا را در نظر می‌گیرم و بررسی می‌کنم که چگونه رابطه بین خدا و نوشتار پیکربندی اخلاق، سیاست و دین را در آثار بعدی او تعیین می‌کند.
این پایان نامه از چهار فصل تشکیل شده است که هر فصل بر شیوه متفاوتی از گفتمان تمرکز دارد.
فصل اول، اعتراف، «دوباره خوانی» دریدا را در «تحلیل» دنبال می‌کند و استدلال می‌کند که هم اقتصادهای سازنده ساختار، سوژه و خدا را زیر و رو می‌کند، و هم به اتحاد ساختارشکنی با «نوشته‌ای آتیتیک» اعتراف می‌کند که خدا و سوبژکتیویته را از طریق غیرت بازاندیشی می‌کند.
-هویت.
این فصل به طور مختصر به «envois» می پردازد تا پیامدهای سیاسی اعتراف را در نظر بگیرد.
فصل دوم و سوم به رابطه بین ساختارشکنی و الهیات منفی می پردازد.
اولین مورد، دیالوگ، استدلال می‌کند که حالت دیالوگ ساختارشکنی را تعریف می‌کند، و هماهنگی بین کارهای اولیه و بعدی دریدا را تضمین می‌کند و ادعاهای «چرخش» را رد می‌کند.
با خواندن «saufle nom (post scriptum)» استدلال می‌کنم که ماهیت گفت‌وگوی متن، «پس‌نوشته‌ای» را قادر می‌سازد که مفاهیم غیر هستی‌شناسی از خدا را بیان می‌کند و به مفاهیم سیاسی ساختارشکنی اشاره می‌کند.
فصل سوم، سکوت، به بررسی این موضوع می‌پردازد.
پیوند بین خدا و زبان، با این استدلال که دریدا از سکوت نسبی‌گرایانه یا زبانی به‌عنوان راهی برای شهادت خدای زبان‌شناختی حمایت می‌کند، و با این وجود، به تنش باقی‌مانده در کار دریدا بین تکینگی تعهد دینی و جهانی بودن اخلاق اشاره می‌کند.
فصل آخر، عقل، «ایمان و دانش: دو منبع «دین» در حدود عقل تنها» را می‌خواند و هم وابستگی متقابل عقل و دین و هم «روشنگری آینده» را تحلیل می‌کند و استدلال می‌کند که غفلت متن از مسئله خدا تنش بین امر خصوصی و عمومی یا سیاسی ایجاد می کند.با ارزیابی تصویر ریچارد رورتی از این تنش، استدلال می کنم که با پیوند دموکراسی و فضای عمومی برداشت دریدا از ادبیات با تکینگی و پنهان کاری این دوگانگی را به چالش می کشد.
در پایان، در پایان، مفهوم غیر یکسان و غیر حاکم خدا را که از این متون برمی‌آید، تکرار می‌کنم و بر اهمیت آن برای هرگونه ارزیابی از اخلاق و سیاست ساختارشکنی تأکید می‌کنم.
this thesis addresses the controversial question of a religious or theological 'turn' in derrida's later work.
emphasising both the consistency of derrida's work and the significance of mode and genre, i consider derrida's atheistic rethinking of god, investigating the way that the relationship between god and writing determines the configuration of ethics, politics and religion in his later work.
the thesis consists of four chapters, each focusing on a different mode of discourse.
the first chapter, confession, tracks derrida's 'double reading' in 'circumfession', arguing that it both subverts the constitutive economies of structure, subject and god, and itself confesses deconstruction's alliance with an 'athetic writing' which rethinks god and subjectivity through non-identity.
the chapter briefly turns to 'envois' to consider the political implications of confession.
chapters two and three address the relationship between deconstruction and negative theology.
the first of these, dialogue, argues that the dialogical mode defines deconstruction, ensuring consistency between derrida's early and later work and refuting claims of a 'turn'.
reading 'saufle nom (post scriptum)" i argue that the dialogical nature of the text enables a 'post-writing' which articulates non-ontotheological conceptions of god and gestures towards the political implications of deconstruction.
the third chapter, silence, explores the link between god and language, arguing that derrida espouses a relativistic or linguistic silence as a way of bearing witness to a linguistic god, and noting, however, a residual tension in derrida's work between the singularity of religious commitment and the universality of ethics.
the last chapter, reason, reads 'faith and knowledge: the two sources of "religion" at the limits of reason alone', analysing both the interdependence of reason and religion, and the 'enlightenment to come', and arguing that the text's neglect of the question of god creates a tension between the private and the public or political.
assessing richard rorty's depiction of this tension, i argue that by connecting democracy and public space with singularity and secrecy, derrida's conception of literature challenges this dichotomy.
finally, in the conclusion, i reiterate the non-identical and non-sovereign concept of god which emerges from these texts, and stress its significance for any assessment of the ethics and politics of deconstruction.
نویسنده :
Danielle Catherine Sands
منبع اصلی :
https://ethos.bl.uk/OrderDetails.do?uin=uk.bl.ethos.586612
پایگاه :
پ:پایگاه پایان نامه
یادداشت :
keywords: , Jacques Derrida, Religion, Theology, Post-Writing, Athetic Writing, Richard Rorty
توضیحات فیزیکی اثر :
229 صفحه.