مختصری بر مضامین عرفانی مشترک در قرآن، مولوی و ولدنامه

میانگین امتیازات:

امتیاز شما :

تعداد امتیازات :

ویرایش اثر

پدیدآورندگان :

مالملی , امیدوار(استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد ایذه، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران) (نویسنده)

وضعیت نشر :

ساوه ، دانشگاه آزاد اسلامی ساوه ، پاییز/1387

چکیده :

ولد نامه کتابی است در تفسیر دقایق و معانی عرفانی، اخلاقی، شرح و اخبار و احادیث و تفسیر آیات قرآن همراه با ذکر امثال و بیات، حکم و کنایات، نوادر لغات و ترکیبات و اعلام و احوال مولانا جلال الدین (متوفی 672 هجری)، برهان الدین محقق (638-561 ه.ق)، شمس تبریزی (متولد 582 ه.ق)، صلاح الدین زرکوب (متوفی 657 ه.ق) و دیگران که تصویری درست از زندگی جسمانی و روحانی مولانا و حالات و مقامات مریدان و مصاحبان او را منعکس می کند. این اثر حدود ده هزار بیت است که در سال 690 هجری به وسیله سلطان ولد (ولادت 623 وفات 712 ه.ق) فرزند ارشد مولوی و در بحر خفیف سروده شده است. با عنایت به ابعاد گوناگون مثنوی معنوی و تاثیرپذیری اصول عقاید صوفیان مسلمان، به ویژه مولانا از قرآن کریم، احادیث و اخبار مربوط بدان، و پای بندی مولویه به صحبت و سماع و وجد، در می یابیم که سلطان ولد شاید اولین شاعر صوفی باشد که تحت تعلیمات مولانا توانست روش پدر را در شعر تعلیمی صوفیانه سرمشق خود قرار دهد و نتیجه این که قرآن کریم هدایت کننده انسان ها و مثنوی مولوی راهگشای بسیاری از مشکلات مثنوی ولد نامه است و فهم اسرار کلمات و عبارات پسر جز به وسیله اطلاعات راهگشای پدر، میسر نیست، به طوری که سایه پدر را بر تمامی آثار او می توان احساس کرد. سلطان ولد در احیای طریقت مولویه اهتمام خاص داشت و در طی حیات خویش کوشید تا در تالیف و تصنیف آثارش شیوه پدر را تقلید کند. این مقاله کوشیده است برخی از این تاثیرپذیری ها و جلوه های مشترک را در زمینه اصطلاحات عرفانی معرفی کند.

منابع دیجیتالی مرتبط :

نسخه PDF

کلید واژه اصلی :

مثنوی , هدایت خلق , مولانا , قرآن , سلطان ولد , ولد نامه , مضامین عرفانی , هدایت الهی , اصطلاحنامه علوم قرآنی , قرآن , مولویه ( از صوفیه)

کلید واژه فرعی :

امامت , جبر و اختیار , تصوف (صوفیگری) , فنا , اسماء الهی , بیشتر

اعلام و شخصیت ها :

مولوی , جلال الدین محمد بلخی (فیلسوف، عارف، شاعر؛ حنفى؛ اهل بلخ، صاحب کتاب «مثنوی معنوی» و «دیوان شمس»، از بزرگترین عرفای اسلام، عارف قرن هفتم هجری), 604 672

بیشتر

متکلمان و سایر شخصیت ها :

مولوی , ب. امام اول(حضرت امام علی ع)

نویسنده :

امیدوار مالملی

زبان :

فارسی

منبع اصلی :

http://fa.journals.sid.ir/ViewPaper.aspx?id=113626

جنس منبع:

متن

پایگاه :

پایگاه مجلات 4 (پژوهش های اعتقادی کلامی- سال 1387- دوره 3- شماره 11- از صفحه 93 تا 140)

یادداشت :

نوع منبع :

مقاله

مخاطب :

تخصصی

مشخصات کامل اثر

منابع مرتبط :

ثبت نظر

ارسال

از :	{0}
پست الکترونیک :	{1}
تلفن :	{2}
دورنگار :	{3}
Aaddress :	{4}
متن :	{5}

مختصری بر مضامین عرفانی مشترک در قرآن، مولوی و ولدنامه | کتابخانه مجازی الفبا

ورود

ثبت نام

در تلگرام به ما بپیوندید