در روایتی آمده است که دانیال پیامبر(ع)، خداوند را به انجام گناه تهدید کرد، آیا این مطلب صحیح است؟ متنش چگونه توجیه می‌شود؟ | کتابخانه مجازی الفبا

این‌که در روایت زیر گفته شده است حضرت دانیال پیامبر، خداوند را به انجام گناه تهدید کرد. آیا این مطلب صحیح است؟ متنش چگونه توجیه می‌شود؟ ابو جعفر(ع) می‌فرماید: خداوند به داود(ع) وحى كردند كه نزد بنده‌‏ام دانيال برو و به او بگو شما گناه كردى و من آن‌را آمرزيدم و تا سه بار گناهانت را بخشيدم، اكنون اگر بار چهارم گناه كنى نخواهم آمرزيد. داود نزد دانيال آمد و جريان را به او گفت، دانيال جواب داد تو پيام خداوند را رسانيدى، سپس هنگام طلوع فجر دانیال به مناجات با خدا برخاست و گفت: به عزت و جلالت سوگند اگر مقام عصمت را به من نبخشی به طور مستمر و مداوم نافرمانیت می‌کنم. (اصول کافی ج2 ص316 کتاب ایمان کفر باب توبه). نمی‌دانم چگونه شیعه عصمت ائمه را پذیرفته‌‌اند،‌ در حالی‌که معتبرترین کتابشان این‌گونه به یکی از پیامبران خدا طعنه زده و وی را معصوم نمی‌داند.

روایتی که در پرسش مطرح شده، چنین است: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْحَى إِلَى‏ دَاوُدَ (ع) أَنِ ائْتِ عَبْدِي دَانِيَالَ فَقُلْ لَهُ إِنَّكَ عَصَيْتَنِي فَغَفَرْتُ لَكَ وَ عَصَيْتَنِي فَغَفَرْتُ لَكَ وَ عَصَيْتَنِي فَغَفَرْتُ لَكَ فَإِنْ أَنْتَ عَصَيْتَنِيَ الرَّابِعَةَ لَمْ أَغْفِرْ لَك‏ .... فَوَ عِزَّتِكَ لَئِنْ لَمْ تَعْصِمْنِي لَأَعْصِيَنَّكَ ثُمَّ لَأَعْصِيَنَّكَ ثُمَّ لَأَعْصِيَنَّك»‏؛[1] ابو حمزه ثمالى از امام باقر(ع) نقل می‌کند: خداوند به داود(ع) وحى كردند كه نزد بنده‌‏ام دانيال(ع) برو و به او بگو شما گناه كردى و من آن‌را آمرزيدم و تا سه بار گناهانت را بخشيدم، اكنون اگر بار چهارم گناه كنى نخواهم آمرزيد. داود(ع) نزد دانيال(ع) آمد و جريان را به او گفت، دانيال(ع) جواب داد تو پيام خداوند را رسانيدى، هنگام سحر دانيال(ع) با خداوند مشغول مناجات شد و گفت: بار خدايا پيامبرت داود(ع) به من خبر داد كه من تو را معصيت كردم و تو هم مرا آمرزيدى، سوگند به جلالت اگر مرا نگه‌ندارى بار ديگر تو را معصيت خواهم كرد! این روایت را می‌توان این‌گونه تبیین کرد؛ اولاً: عصیان در این روایت همان ترک اولی است که پیامبران نیز گاه دچار آن می‌شدند. ثانیاً: آنچه در پایان روایت آمده به معنای آن است که تنها با عصمت تو است که قادر به ترک گناه خواهم بود و این به معنای تهدید نیست، بلکه مانند آن چیزی است که حضرت ابراهیم(ع) خطاب به خداوند گفته است: «لَئِنْ لَمْ يَهْدِني‏ رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّين»؛[2]‏ اگر پروردگارم مرا راهنمايى نكند، مسلّماً از گروه گمراهان خواهم بود. آنچه شیعه در مورد امامان خود اعتقاد دارد، همین نوع از عصمت است که با هدایت پروردگار حاصل می­‌شود.

اسلام کوئست نت