مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

در طول تاريخ اديان گوناگون در مجاورت يكديگر بر هم تأثير گذاشته و از هم تأثير پذيرفته اند. مانويت و مسيحيت نيز مستثني نبوده اند . ماني در فاصله حدود 3 قرن پس از تشكيل مسیحيت دين خود را ارائه داد. او از اديان گذشته از جمله مسيحيت اصول را انتخاب كرد و در دين خود جاي داد و بقيه اصول آن اديان را محكوم كرد. قرفه‌هاي گنوسي و دو‌گانه پرست مسيحي بيشترين تأثير را روي آراء مانوي داشتند، به طوري كه مانويت را يك كيش گنوسي مي دانند.پس از مرگ ماني، مانويت به سرعت در شرق و غرب گسترش يافت و كليساي مسيحيت احساس خطر كرد. رساله ها و رديه هاي زيادي از سوي مسيحيان بر عليه اين كيش نوشته شد. از جمله اين نويسندگان، سنت آگوستين بود كه پيش از مسيحي شدن مدّت 9 سال مانوي بود. رفته رفته مانويت رو به زوال نهاد، امّا بدعت‌هاي جديد مسيحي در اروپا با الگو گرفتن از آن كيش‌های ثنوي نويني پديد آوردند كه در مقابل كليساي كاتوليك قرار گرفتند و بسياري از آنها توسط كليسا سركوب شدند.

آنچه امروزه جهان بشری به شدّت به آن نیازمند است، تعامل و گفتگوی ادیان در جهت کم کردن فاصله‌های موجود بین ادیان، تألیف قلوب پیروان آن‌ها و یکسو نمودن حرکت انسان‌ها به‌سوی سعادت است. از اصول گفتگوی ادیان، آگاهی پیروان هر دین از حکم اهانت به مقدسات ادیان دیگر است این آگاهی می‌تواند پیروان ادیان را از اهانت به مقدسات یکدیگر بازدارد و بستر را برای گفتگوی ادیان و تقریب پیروان ادیان و درنهایت آشکار کردن کمال اسلام فراهم نماید. اهانت به مقدسات هر یک از ادیان الهی، از جانب پیروان آن‌ها، گفت‌وگوی ادیان را به بن‌بست می‌کشاند؛ ولی احترام و تکریم آنان، زمینه را برای برقراری ارتباط، تقریب ادیان و تفاهم درراه شناخت حق فراهم می‌آورد و آثار سازنده‌ای دارد.در این پژوهش با بررسی مبانی و ادلّه در فقه امامیه و عامه به دست می‌آید که اهانت به مقدسات ادیان الهی غیر از دین اسلام، جایز نیست و باید مناسبات مسلمانان با غیرمسلمانان مبتنی بر احترام، مهرورزی، مدارا و تسامح دینی، آزادی بیان، آزادی عقیده، آزادی سیاسی و آشنایی با زبان و متون مقدّس دیگر ادیان و همزیستی مسالمت‌آمیز باشد.

پژوهش حاضر از جنبه های گوناگون کاربردی و بنیادی حائز اهمیت است.از آن جایی کهدعا یگانه راه ارتباط با خدا بوده و تنها وسیله ای است که خدای متعال برای ارتباط با خود مقرر فرموده، در واقع دعا بین خالق و مخلوق رابطه برقرار می کند. تاریخ دعا با پیدایش انسان قرین است، زیرا انسان هرگز از نیازمندیها جدا نبوده و در درون خود این احساس را داشته است که باید در پناه قدرتی آرام بگیرد. اگر حقیقت دعا مورد تحلیل قرار گیرد خود بندگی و عبادت حضرت حق است. دعا درمانی باعث افزایش انرژی بیمار میگردد و اثر مثبت روان درمانی بر بیماریهای جسمی و روانیدارد. به همین جهت هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر و نقش دعا بر سلامت جسم و روح انسان از دیدگاه اسلام و مسیحیت بوده است. از آن جا کهپژوهشحاضر بصورت کتابخانه ای می باشد. از کلیه متون اسلامی ومسیحی در دسترس همچون قرآن کریم ، نهج البلاغه ، صحیفه سجادیه، و دیگر کتب معتبر حدیث و روایات همچون اصول کافی ، بحار الانوار ،وسایل الشیعه وغیره.وانجیل(متی،لوقا،یوحنا،مرقس) ،قاموس کتاب مقدس،اصول مسیحیت،الهیات مسیحی باتوجه بهبضاعت استنباطیو زمان محقق استفاده شده است. نمومه مورد بررسی ، کتب در دسترس و نیز قابلیت ذهنی محقق برایاستنباط از اینمنابع بوده است.روش تجزیه و تحلیل این پژوهش توصیفی است و از روش بردی که شامل :1- توصیف 2- تفسیر 3- همجواری4- مقایسه استفاده شده است..در این پژوهش محقق به بیان چهار بخش اساسی که مشتمل بر 1- اثر دعا بر سلامت جسمی و روحی انسان در اسلام 2- اثر دعا بر سلامت جسمی و روحی انسان در مسیحیت 3-تفاوت های اثر دعا در اسلام و مسیحیت 4- شباهت های اثر دعا در اسلام و مسیحیت پرداخته است و به پنج سوال ویژه تحقیق پاسخ داده است. نتیجه این که میزان‏ ابتلاء به بیماری ها و مرگ در افراد با ایمان کمتر از سایرین است و لذا این افراد سلامتى جسمى، روانى و اجتماعى و طول عمر و رضایت بیشترى از زندگى دارند. اصول مشترکى در دستورات اسلامو مسیحیت وجود دارد که از سلامتى پیروان آن‏ها محافظت مى‏کند. دعا خواندن‌ و ذکر گفتن‌ فشار خون‌ را پایین‌ می‌آورد، ضربان‌ قلب‌ را آرام‌ می کند و از بیماری های‌ مرتبط با سامانه‌ دفاعی‌ بدن‌ پیشگیری‌ می‌ کند.امروزه همه آگاهان و متفکران از دعا این ابزار کارآمد استفاده مى‏کنند و وجود خویش را از آرامش و نشاط معنوى و انرژى فزون‏تر، سرشار مى‏سازند.و دعا در دین کلید آرامش و رستگاری انسان دیان شده است.