مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : مسلماً فلسفه تاریخی دارد، با لحظات غیرقابل انکار. کنار گذاشتن افلاطون، ارسطو، دکارت یا کانت برابر است با سر بریدن از فلسفه. آیا می توان همین را در مورد فردریش هگل گفت؟ بسیاری بر وزن برخی از تزهای دیالکتیک هگکل تأکید کرده اند، مانند انتقاد او از آنچه او «لطافت مشترک نسبت به چیزها» می نامد، که شامل این تفکر است که تفاوت بدون مخالفت در برابر چیزی که با آن متفاوت است امکان پذیر است، یعنی برابری بین. کسانی که متفاوت هستند می توانند نقطه شروع باشند و نه یک فتح و به طور خلاصه می توان از عوارض تضاد اجتناب کرد. با این حال، متفکران برجسته تأیید کرده اند که هگلیسم صرفاً پرانتزی از خودسری و تاریک گرایی در تاریخ گفتمان فلسفی است. در هر صورت، حتی اسیدی‌ترین مخالفان هم حداقل یک فایده پیشگیری را در خواندن هگل می‌بینند: برای آنها هگلیسم مانند سرخکی است که لزوماً باید به آن مبتلا شود. بنابراین، در پس انتقادات تلخ برتراند راسل یا میشل فوکو، شاید این اعتقاد وجود داشته باشد که خود جنبش فلسفه به آن پیوندی می‌انجامد که هگل است، بنابراین تسویه حساب با او، تسویه حساب فلسفه با او خواهد بود. خودش.. مانوئل کروز (مدیر مجموعه)

فارابی، فیلسوف شهیر ایرانی، یکی از شخصیتهای محوری حکمت مشاء در قلمرو اسلامی است که گسترۀ افکار وی پس از حیاتش، از مرزهای اسلامی در سه قارۀ آسیا، اروپا و آفریقا گذر کرده و اندیشمندان و حوزه‌های علمی ادیان یهودی و مسیحی و سرزمینهای غیراسلامی را نیز تحت تأثیر قرار داد. از این میان، اندیشه‌های فارابی و دو شخصیت محوری دیگر این جریان، یعنی ابن‌سینا و ابن‌رشد، تأثیری انکارناپذیر بر نهادهای علمی عالی قرون سیزدهم تا پانزدهم میلادی اروپا گذاشته‌اند تا آنجا که نمیتوان بدون توجه به این نقش در هویتبخشی به دانشگاههای اولیۀ اروپایی، بویژه دانشگاه پاریس و فرایند تأسیس دانشکدۀ فلسفه در جریان نزاع دو دانشکدۀ الهیات و صناعت، خوانشی مبتنی بر واقعیت از دلایل شکلگیری و توسعۀ دانشگاههای اولیۀ اروپایی بدست داد. این نوشتار بکمک اسناد و گزارشهای معتبر تاریخی، این فرایند اثرگذاری را توضیح خواهد داد. همچنین این خوانش، یکی از مسیرهای انتقال فرهنگ و اندیشۀ فلسفی مسلمانها به کشورهای اروپایی و نحوۀ شکلگیری نهاد دانشگاه در آن دوران را بصورت انضمامی بتصویر میکشد.