مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب شرحی جامع از خاستگاه سیاست آمریکا در مورد اسلام سیاسی ارائه می‌کند و بحث‌های سیاستی درباره اسلام‌گرایی در ایالات متحده را در طول زمان شرح می‌دهد. نویسنده سپس به عمق بیشتری در صحنه سیاسی ایالات متحده می پردازد تا به تحلیل مسائل تاریخی، سیاسی، فرهنگی و امنیتی بپردازد که ممکن است به توضیح دل مشغولی آمریکا به اسلام و مسلمانان کمک کند. این کتاب همچنین به بحث برخورد تمدن ها می پردازد و اهمیت نسبی فرهنگ و ارزش ها را در گفتار و کردار مقامات آمریکایی در مورد اسلام سیاسی ارزیابی می کند.

ترجمه ماشینی: موضوع حجاب (حجاب) برای جامعه مسلمانان آمریکای شمالی تفرقه افکن بوده است. خود مسلمانان در پوشاندن سر معانی مختلفی می بینند. جامعه گسترده‌تر آمریکای شمالی نیز به شیوه‌های مختلف به حجاب مسلمانان واکنش نشان می‌دهد. برخی عناصر ستم بر زنان و نگرش های افراطی مردسالارانه را در عمل مطالعه می کنند. دیگران آن را به عنوان یک روش بی ضرر برای ابراز وجود می دانند. در آغاز سال 1996، شورای زنان مسلمان کانادا از دانشمندان رشته های مختلف دعوت کرد تا یک مطالعه سیستماتیک در مورد مسائل مربوط به اعمال مختلف مربوط به حجاب در میان مسلمانان انجام دهند. این کتاب تحریک‌آمیز همچنین مسائل جاری پیرامون باز کردن تفسیر قرآن و حدیث به دیدگاه زنان را مورد بحث قرار می‌دهد.

ترجمه ماشینی: مارک لوین، پروفسور آمریکایی تاریخ خاورمیانه مدرن در دانشگاه کالیفرنیا، ایروین، کتاب گمراه کننده ترین کتاب را در مورد سرمایه داری مدرن ("جهانی سازی") نوشته است که منعکس کننده آنارشیسم جنبش صلح و عدالت جهانی است. او گاهی اوقات به واقعیت امپراتوری نگاه می کند. او از هیئت علمی دفاع پنتاگون استناد می کند که با بوش مخالفت کرد و گفت: "آنها از آزادی ما متنفر نیستند، آنها از سیاست های ما متنفرند." او می بیند که هرج و مرج محصول جانبی تصادفی کشورهای خارجی اشغالگر نیست، بلکه به اهداف استراتژیک اشغالگران - سود، نفت و سرکوب - کمک می کند و می داند که اشغال ها وحشیانه، فاسد و بی کفایت هستند. او به یک مطالعه بانک جهانی اشاره می‌کند که نتیجه‌گیری می‌کند: «رشد سریع‌تر در میان فقرا ممکن است در واقع به بهای رشد آهسته‌تر در میان ثروتمندان حاصل شود»، «هیچ مدرکی از سیاست‌های سودمند متقابل وجود ندارد» و «حداقل در به نظر می رسد در کوتاه مدت جهانی شدن فقر و نابرابری را افزایش می دهد. او همچنین به گزارش برنامه توسعه سازمان ملل متحد اشاره می کند که در آن خلاصه می شود: "باز بودن تجارت (آزادسازی) باعث افزایش فقر و نابرابری شد... کشورهایی که آزادسازی کردند به سرعت بدترین وضعیت را داشتند." با این حال، پس از همه این شواهد، لوین ادعا می کند که فرهنگ سرمایه داری را به پیش می برد نه اقتصاد. بنابراین او ادعا می‌کند که «تنها ایجاد پل‌هایی بین فرهنگ‌ها می‌تواند فرصت غلبه بر اشغال و خشونتی را که ایجاد می‌کند، فراهم کند». او می نویسد که این پل سازی نقش رهبری را به روشنفکران می دهد - شاید فکر شود کمی خودخواهانه. او ادامه می‌دهد: «اگر بتوانیم... یک موسیقی واقعاً جهانی بسازیم - می‌توانیم «قفس آهنین» نئولیبرالیسم را بشکنیم (به قول برخی از فیلسوفان، «واشکنی»». این یک حرکت اتوپیایی است. «جنبش صلح و عدالت جهانی» وانمود می کند که مبارزات طبقات کارگر برای گرفتن قدرت دولتی از دست طبقات سرمایه دار قدیمی، شوونیستی و غیرضروری است. با این حال او به تمجید رئیس بانک جهانی جیمز ولفنسون از کوبا در سال 2001 اشاره کرده بود: "کوبا کار بزرگی در زمینه آموزش و بهداشت انجام داده است." کوبا به پیشرفت خود ادامه داده است، زیرا سیاست های آن بر اساس طبقه و ملت، مخالف سیاست های بانک و همچنین سیاست های جنبش است. جنبش تا به حال چه موفقیتی داشته است که نفی روش موفق کوبا در مبارزه طبقاتی و انقلاب را توجیه کند؟ در مقابل، همانطور که لوین اذعان می کند، با نقل قول هایی مانند سوزان جورج - "ما در واقع چیزی برنده نشده ایم" و نائومی کلاین - "ما به هیچ وجه جریان به سمت خصوصی سازی را معکوس نکرده ایم، چه رسد به اینکه آن را متوقف کنیم"، جنبش هرگز در هیچ کجا موفق نبوده است. . درگیری اصلی در جهان اسلام علیه غرب نیست، اما نئولیبرالیسم علیه «جنبش جهانی صلح و عدالت» نیز نیست. در درون هر ملتی طبقه در مقابل طبقه است و هر ملتی باید مشکلات خود را حل کند. «جنبش صلح و عدالت جهانی» یک انحراف، اتلاف وقت و انرژی است. اعضای آن باید شغلی بیابند، در صورتی که قبلاً این کار را نکرده اند، و به اتحادیه کارگری خود بپیوندند. کارگران، از جمله کارگران یقه سفید، اکثریت هر کشوری هستند و فقط طبقه کارگر می تواند سرمایه داری را شکست دهد.

ترجمه ماشینی: Ajume H. Wingo استدلال می کند که عوامل غیرعقلانی - لفاظی، نمادها و سنت ها - منبع واقعی انگیزه در توسعه و پایداری دولت لیبرال دمکراتیک را فراهم می کنند. وینگو با استناد به منابع تاریخی و فلسفی نشان می‌دهد که این «حجاب‌ها» می‌توانند نقش اساسی در یک دولت لیبرال دمکراتیک با ثبات و شکوفا داشته باشند.

ترجمه ماشینی: از یک محقق برجسته خاورمیانه و شمال آفریقا، طرز تفکر جدیدی در مورد بهار عربی و معنای انقلاب آمده است. از منظر سیاست انقلابی، بهار عربی می تواند تلاشی بیهوده به نظر برسد. در تونس، جایی که موج اعتراضات آغاز شد، و همچنین در مصر و خلیج فارس، تغییر رژیم هرگز به طور کامل انجام نشد. با این حال، اگر بهار عربی در برهم زدن ساختار دولت‌ها شکست خورد، این جنبش در مزارع، خانواده‌ها و کارخانه‌ها، بازارها و مدارس دگرگون‌کننده بود. آصف بیات با ترکیبی یکپارچه از تحقیقات میدانی، مصاحبه‌های روی زمین و نظریه اجتماعی نشان می‌دهد که چگونه رویه زندگی روزمره در مصر و تونس به‌واسطه فعالیت‌های انقلابی تغییر کرده است. زنان، جوانان، افراد بسیار فقیر و اعضای جامعه دگرباش زیرزمینی می‌توانند قدم‌هایی به سوی برابری و آزادی بهار عربی را نسبت دهند. همچنین پتانسیلی برای پیشرفت بیشتر وجود دارد، زیرا حقوق زنان به ویژه در حال حاضر جایگاه ثابتی را در گفتمان عمومی به خود اختصاص داده است و از تعدیل نیروها جلوگیری می کند و تضمین می کند که صدای به حاشیه رانده شده بلندتر از روزهای قبل از انقلاب باقی بماند. علاوه بر این، بهار عربی به کارگران قدرت داد: تنها در مصر، بیش از 700000 کشاورز در طول سال‌های اعتراض به اتحادیه دست یافتند. فعالیت‌های کارگری پیشرفت‌های مادی را برای طیف وسیعی از مردم عادی به ارمغان آورد و هنجارهای فرهنگی و سیاسی جدیدی را پرورش داد که نیروهای ارتجاع به سادگی نمی‌توانند آن‌ها را آرزو کنند. به گفته بیات، بهار عربی به عنوان نمونه ای از "انقلاب" - انقلابی که اصلاحات را به جای تغییرات رادیکال تقویت می کند - ظاهر می شود. زندگی انقلابی، هم یک مطالعه دقیق و هم جذابیتی تکان دهنده، دستاوردهای اجتماعی را که از طریق مقاومت به دست آمده است، شناسایی می کند.

«روانشناسی سیاسی» برای دانشجویان ترم نخست کارشناسی علوم سیاسی در سال ۹۹ و در ده جلسه عرضه شده است. جلسه‌ی نخست به تعریف سیاست اختصاص دارد. جلسه‌ی دوم به دو دسته‌ی کلی از تبیین‌های روان‌شناختی در تبیین رفتارهای سیاسی اشاره دارد. جلسه‌ی سوم از رفتارگرایی اسکینر در تبیین رفتارهای سیاسی بهره گرفته می‌شود. جلسه‌ی چهارم به تبیین علل فرمان‌پذیری انسان‌ها اشاره دارد. جلسه‌ی پنجم شرحی است از یکی از معروف‌ترین آزمایش‌های تاریخ روانشناسی موسوم به آزمایش زندان استنفورد. در جلسه‌ی ششم از نحوه‌ی تصمیم‌گیری‌های سیاستمداران در اطاق‌های فکر سخن می‌رود و توضیح داده می‌شود چگونه است که گاه چنین تصمیمات نادرستی اتخاذ می‌کنند. هفتمین جلسه به شرح حال روانی سیاستمداران اختصاص دارد و درهشتمین جلسه دوقطبی معروف راست و چپ معرفی می‌شود. در جلسه نهم بحث دوقطبی پی‌گرفته و به بیان می‌شود که چرا سیاستمداران سخنان مخالفان خود را نمی‌شنوند. جلسه آخر به رویکردهای زیستی به سیاست اشاره‌ای می‌کند.