مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از مبانی عرفانی، نظریه انسان کامل است که در عرفان اسلامی به کمال رسیده و انسان گرایی و اصالت انسان را برتر از دیدگاه های مادی مطرح نموده است. روان شناسی کمال نیز در دوران معاصر به اندیشه های عرفانی نزدیک شده و نظریه هایی ارایه داده اند که در بسیاری از موارد با عرفان همسو هستند. در این مقاله ابتدا انسان کامل را در روان شناسی از دیدگاه ویلیام جیمز، اریک فروم، کارل راجرز و آبراهام مازلو مطرح گردیده و سپس نظریه انسان کامل در عرفان از دیدگاه ابن عربی، عبدالکریم گیلانی، عزیز نسفی و مولوی بررسی شده و در ضمن آن مقایسه ای تطبیقی بین دریافت های روان شناسی و عرفان صورت گرفته است.

مكتب ساخت گرايی، عملاً به سـال 1978 بـا مقالـه اسـتيون كتـز، فيلـسوف و الهيـات دان آمريكايی، تحت عنوان زبان، معرفت شناسی و عرفان به ديدگاهی رايج و پر طرفدار در فلسفه عرفان بدل شد. شايد بتوان پيشينه تاريخی اين مكتب را به كانت برگرداند، به طوری كه خـود ساخت گرايان و از جمله كتز نيز معتقدند كه انديشه ساخت گرايـی را وامـدار اوينـد. سـاخت گرايی، رويكردی است فلسفی در حوزه عرفـان و مطالعـات عرفـانی، و عمـده مباحـث آن در ارتباط با سنتهای عرفانی گوناگون است. ساخت گرايـان امكـان هـر گونـه حكمتـی بـه نـام حكمت خالده را منتفی می دانند و بالطبع مطالعات تطبيقی در حوزه فلسفه و عرفان را نيز غيـر ممكن تلقی می كنند. در اين مقاله سعی شده تا در حـد امكـان مـدعای اصـلی سـاخت گرايـان مطرح و مورد ارزيابی و نقد قرار گيرد.

دو اصطلاح «مراقبه» و «ذن» در عرفان اسلامی و عرفان بودایی، جایگاه مهمی دارند. این دو اصطلاح را عموماً بر هم منطبق دانسته و در ترجمه ها به عنوان معادل به کار می گیرند. اما اینکه آیا این دو اصطلاح در این دو سنت عرفانی دقیقاً از یک چیز حکایت می کنند، پرسشی است که باید مورد تحقیق قرار گیرد. این مقاله با روش تحلیلی و رویکرد پدیدارشناختی به بررسی تطبیقی مفهوم و حقیقت دو آموزة «مراقبه» در عرفان اسلامی و «ذِن» یا «مدیتیشن» در عرفان بودایی می پردازد. این پژوهش نشان می دهد که دو واژة «مراقبه» و «ذِن» از نظر لغوی معنای متفاوتی دارند. اما از نظر اصطلاحی، وجوه تفاوت و تشابه میان آنها وجود دارد. همچنین حقیقت «مراقبه» در عرفان اسلامی آگاهی و توجه انسان نسبت به علم احاطی خدا بر اوست، ولی «ذِن» در عرفان بودایی مهار و خاموش کردن ذهن به منظور دریافت حقیقت اشیا و بودا شدن است.