مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : این کتاب سهم فلسفی مارتین هایدگر را همراه با بینش های الهیات-روحانی شرق، به ویژه نیکلای بردیایف، ترسیم می کند. بنابراین، غرب را با شرق و فلسفه را با الهیات به گفت و گو می آورد. با این کار، الاهیات مسیحی زبانی وجودی- معنوی را ارائه می دهد که برای خواننده معاصر مرتبط و معنادار است. این اثر به‌ویژه «بودن به سوی مرگ» (Sein zum Tode) هایدگر را به‌عنوان پایه‌ای برای تفکر کلامی-فلسفی بررسی می‌کند. تنها کسی که «به سوی مرگ بودن» را در آغوش می‌گیرد، شهامت اندیشیدن و شاعری را دارد. این تفکر به نوبه خود «بودن به سوی مرگ» را ممکن می‌سازد و در این حرکت دایره‌ای تفکر و هستی، راز هستی خود را آشکار می‌کند و در عین حال پنهان می‌ماند. از آنجایی که هدف این اثر نشان دادن «موفقیت به سوی مرگ» از طریق زبان است، از فرمول‌بندی‌های رایج و شیوه‌های پذیرفته‌شده سنتی نگارش الهیات (دگماتیک) به سمت تأملی اصیل و فلسفی در مورد ایمان و معنویت گذر می‌کند. با این حال، این اثر در نقاط مختلف، افکار و الهیات عمیق گذشته را نیز بازیابی می‌کند که خلاقیت ژرف‌انگیز آن‌ها را نمی‌توان انکار کرد.

ظهور پدیده ای به نام «شوراهای کلیسایی» در تاریخ مسیحیت، تماماً یا عمدتاً به منظور مقابله با بدعت ها و ایجاد وحدتی نسبی در پیکرۀ جوان جامعۀ مسیحی بوده است؛ به ویژه آنکه در سده های اولیۀ میلادی، مجموعۀ متنوعی از اقوام و به تناسب آن، مجموعه ای از گرایش ها و فرقه های دینی و شبه دینی وجود داشته اند. مطالعه و تحلیل زمینه ها و اسباب شکل گیری نخستین شورای کلیسایی در تاریخ مسیحیت موسوم به شورای نیقیه از مهم ترین ابواب و مقاطع تاریخ و الهیات مسیحی به شمار می رود؛ شورایی که هم ناظر به حل منازعات و مناقشات پایه در اعتقادات مسیحی بود و هم خود زمینۀ تکوین تحولات بعدی در این سنت را رقم زد. به منظور حفظ وحدت دینی و سیاسی امپراتوری روم شرقی در سدۀ چهارم، هرچند اعلام موضع در خصوص آرا و عقاید آریوس (256 - 336م) و اعلام بدعت آمیز بودن عقاید وی، تنها یکی از مقاصد شورای نیقیه به حساب می آمد، در عین حال مهم ترین آنها نیز محسوب می شد، به گونه ای که پس از انتشار «اعتقادنامۀ آتاناسیوس» و موضع گیری صریح شورا علیه آریوس، جنبش موسوم به «آریانیسم» به مثابۀ رخداد مهمی در تاریخ مسیحیت آثار و تبعات خود را بر جای گذاشت. در این مقاله، ضمن بررسی عقاید آریوس- به ویژه بر محور چیستی و ماهیت شخص دوم تثلیث - واکنش دیگر جریان های نافذ آن دوره به ویژه دیدگاه رسمی کلیسای ارتدوکس شرق را تحلیل و ضمن آن تحولات پیرامونی و بعدی این جریان را نیز بازگو خواهیم کرد.