مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

‫پژوهش حاضر کوشيده است تا ديدگاه قرآن را درباره برپايي مراسم جشن و عزاداري بررسي کند. عزاداري آن است که گروهي از مردم ديگران را به صبوري در برابر مصيبت وادارند. جشن نيز به‌معناي برگزاري مراسم شادي در روزهاي متبرک است. شادي به دو دسته ممدوح و مذموم تقسيم مي‌شود؛ شادي از رحمت الهي، انجام عمل صالح، تحقق وعده الهي، شادي ساير مؤمنين و شادي حق‌طلبان از نزول قرآن، جزء شادي‌هاي ممدوح است. در مقابل، شادي‌هاي ناشي از دنياطلبي و کسب ثروت، افعال ناشايست، تکبر علمي و آزار مؤمنان، مذمت شده است. از جمله دلايل جواز جشن و شادي براي ائمه( مي‌توان به مواردي از قبيل توصيه به گرامي‌داشتن پيامبر و اهل‌بيت(، مودت اهل ‌بيت، عيد گرفتن نزول سفره آسماني بر عيسي(، و نيکو بودن سنت‌هاي حسنه اشاره کرد. اما بايد توجه داشت که غفلت از ياد خدا، ارتکاب محرماتي چون اختلاط زن و مرد، غنا و موسيقي، رقص و استفاده از نوشيدني‌هاي حرام آسيب‌هايي است که جشن را از انگيزه‌هاي اصلي آن دور مي‌کند. در مورد عزاداري نيز از يک‌سو قرآن با بيان تعظيم شعائر، ذکر ايام خاص، عزاداري يعقوب و سوگواري آسمان و زمين، و از سوي ديگر روايات با بيان سيره رسول‌الله اهميت آن‌را يادآور شده‌اند. از جمله نمادهاي عزاداري مي‌توان به پوشيدن جامه سياه، گريستن يا تباکي، و به سر و سينه زدن در مجالس سوگواري اشاره کرد. عزاداري آثار معنوي، اعتقادي، سياسي و اجتماعي متعددي همچون پيوند با انسان کامل، تخلق به اخلاق الهي، ترويج روحيه ظلم‌ستيزي، آرامش، تزکيه نفس، حفظ اسلام، عزت و استقلال، شکست طاغوتيان، وحدت و رفع کدورت‌ها را نيز در پي دارد. براي حفظ اين آثار بايد با ارتقاي سطح آگاهي مردم، با آسيب‌هايي چون تحريف لفظي و معنوي، استفاده از وسايل لهو و لعب، جبرانگاري و تقديرگرايي، و آميختگي با فرهنگ قومي، مقابله کرد.

‫فرزندان درمراحل مختلف رشد چه قبل وچه بعد ازآن تأثیرات جسمی و روحی خود را از والدینشان می گیرند. ازاین رو والدین درتربیت فرزندان خود نقش مهم واساسی داشته ونسبت به دیگر عوامل مؤثر در تربیت همچون مدرسه و دوستان نقش مؤثرتری دارند، به طوری که می توان گفت سرنوشت فرزندان وبالطبع سرنوشت جامعه به دست آنها است. بنابراین اگر والدین فرزندان خود را در تمامی مراحل رشد بر اساس تعالیم الهی تربیت کرده و بتوانند انسان های سالمی از جهت جسمی و روحی تحویل جامعه دهند ، به طور یقین گام بزرگی در پیشرفت وترقی جامعه خود برداشته اند. در این رساله با استفاده از آیات وروایات معصومین(ع) مراحل تربیت فرزند قبل از انعقاد نطفه و بعد ازآن تا سن 9 سالگی مورد بررسی قرار گرفته است. مطالب این رساله در سه فصل تنظیم گردیده است . فصل اول با عنوان پیش نیازهای علمی تربیت شامل چهارگفتار است. گفتار اول در مورد چیستی شناسی واژه تربیت است، درگفتار دوم به برشماری مبانی واصول تربیت پرداخته شده، گفتار سوم درمورد عوامل مؤثر در تربیت وگفتار چهارم به بر شماری روشهای تربیتی اختصاص دارد. فصل دوم با عنوان نقش آفرینیهای دوران پیش از پیدایش شامل چهار گفتار است. گفتار اول در مورد انتخاب همسر ، گفتار دوم پیرامون بایسته های پیش از انعقاد نطفه ، گفتار سوم درمورد بایسته های هنگام انعقاد نطفه وگفتار چهارم درمورد بایسته ها واهمیت دوران بارداری بحث می کند. فصل سوم با عنوان رهنمود های دوران نوزادی ونوباوگی شامل دو گفتار است. گفتار اول در مورد وظایف وآداب والدین در دوران نوزادی و گفتار دوم درمورد وظایف و آداب والدین در دوران کودکی است .

‫در اين پاياننامه چهل موضوع نظير درك و شعور جامدات، تقوى، توبه، سيماى پيامبر اسلام (ص)، ولايت حضرت على (ع) در ابيات مثنوى مولانا جلال الدين رومى بررسى و به نقل و شرح ابيات مربوطه پرداخته شدهاست.

در این رساله اهدافزیر دنبال شده است : -1 شناسایی جنبه‌های روان‌شناختی انسان که در قرآن کریم مطرح شده است . -2 آشنایی مستند با دیدگاه قرآن دربارهء سلامتروان‌شناختی انسان -3 برداشتهایی از راه‌های ارائه شده در قرآن برای تامین سلامتروان‌شناختی -4 دست‌یابی به این حقیقتکه خطوط و رهنمودهای اسلام در زمینه بهداشتروانی، در صورتی که با توجه به نیاز و شرایط روز تدوین و اجرا شوند، با رشد و کمال فردی و اجتماعی و سلامتروان‌شناختی انسان را تضمین خواهند کرد.