مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

این جلد پرسش‌های پژوهشی جدید و بینش‌های بدیع را در رابطه با گفتگوی فلسفی بین فلسفه هگل، میراث او و پدیدارشناسی معاصر، از جمله، هوسرل، هایدگر، مرلوپونتی و ریکور بیان می‌کند. این مجموعه به بحث در مورد مسائل روش شناختی مربوط به ارتباط فلسفه هگل با پدیدارشناسی معاصر می پردازد و به موضوعات اصلی پیرامون مفاهیم کلیدی تاریخ، هستی، علم، ذهنیت و دیالکتیک می پردازد. این جلد شکافی را در تاریخ‌نگاری پر می‌کند و دانش تأثیر فلسفه هگل را بر فلسفه معاصر گسترش می‌دهد و پرسش‌های جدیدی را در مورد دگرگونی فلسفه استعلایی در فلسفه پساکانتی مطرح می‌کند. مشارکت‌های جمع‌آوری‌شده در این جلد، نور جدیدی را بر مسائل مربوط به مسئله روش علمی در فلسفه، در مورد فلسفه تاریخ و همچنین در بعد سوبژکتیویته می‌تاباند. این کتاب با ارائه بینش‌های انتقادی درباره فلسفه هگل و پدیدارشناسی معاصر، دیدگاه‌های پژوهشی جدیدی را می‌گشاید که به فیلسوفان و محققان سنت‌های مختلف، به‌ویژه فلسفه کلاسیک آلمانی، پدیدارشناسی و تاریخ فلسفه غرب توصیه می‌شود.

مسلماً هگل دشوارترین فیلسوف است. مفسران برای یافتن راهی برای ورود به اندیشه او معمولاً به گونه‌ای به او نزدیک می‌شوند که گویی در حال توسعه مضامین کانتی و فیشتی است. این کتاب به شیوه ای نظام مند نشان می دهد که نگاه به ایده آلیسم هگل در ارتباط با سنت متافیزیکی و معرفت شناختی ناشی از ارسطو بسیار منطقی تر است. کتاب شرحی از ایده آلیسم هگل در پرتو تفسیر، بحث، جذب و نقد او از فلسفه ارسطو ارائه می دهد. کاوش‌هایی درباره دیدگاه‌های هگلی و ارسطویی درباره نظام و تاریخ وجود دارد. هستی، متافیزیک، منطق و حقیقت. طبیعت و ذهنیت؛ روح، معرفت و خودشناسی؛ اخلاق و سیاست هیچ شاگرد جدی هگل نمی تواند این تفسیر عمده را نادیده بگیرد. همچنین در زمینه هایی مانند علوم سیاسی و تاریخ ایده ها مورد توجه خواهد بود.

هدف اصلی این پژوهش تحلیل مفهوم عقل در رویکرد پدیدارشناسی هگل، به‌ منظور استنتاج اهداف تربیت عقلانی از منظر وی می‌باشد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های کیفی و روش تحقیق بکار رفته، روش قیاس عملی فرانکنا است. در این پژوهش، عقل در سلسله ‌مراتب پیشرفت و تکامل خود به ترتیب به «عقل مشاهده‌گر»، «عقل فعّال»، «عقل عملی» و «عقل مطلق» تقسیم گردید. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که اهداف تربیت عقلانی در مرحله «عقل مشاهده‌گر» شامل استفاده از مقولات «کیفیت»، «کمیّت» و «اندازه» در مرحله «یقین حسی» و «ادراک حسی»؛ و استفاده از «بازتاب تأمّل» در مرحله «فاهمه»؛ و استفاده از «ایده امر نیک» در مرحله «خودآگاهی ذهنی» است. همچنین اهداف تربیت عقلانی در مرحله «عقل فعّال» شامل احترام به شخص چون غایت فی‌نفسه و احترام به حقوق دیگران است. اهداف تربیت عقلانی در مرحله «عقل عملی» شامل استفاده از «قصد»، «نیت» و «غایت» خردمندانه به‌ منظور دستیابی به «نقد آگاهی اخلاقیاتی» و ایجاد «نگرش اخلاقیاتی» در فرد است و اهداف تربیت عقلانی در مرحله «عقل مطلق» نیز شامل استفاده از هنرهای دینی به ‌منظور شناخت «ذات مطلق» است.

ترجمه ماشینی : نقطه عزیمت این اثر این است که مسئله اخلاق هگل را می توان به عنوان تلاشی برای حل مسئله حیاتی عصر مدرن درک کرد، یعنی پاسخی به مسئله جدایی که نشان دهنده جوهره عصر مدرن است. و در زندگی مدرن به اشکال مختلف خود را نشان می دهد. شواهد این تز ابتدا از طریق بازسازی تکامل خود مسئله اخلاق در مهمترین نوشته های هگل استنباط می شود. نکات اصلی تکامل این مفهوم عبارتند از: درک هگل از دین عامه یونانی، انتقاد از مسیحیت مثبت و نهادهای آن، و تلاش برای یافتن رسانه ادغام در مفاهیم عشق. نوشته ها و زندگی هگل از دوره ینا تغییرات مهمی را در درک هگل از مسئله اخلاق نشان می دهد و برای اولین بار تمایز بین این مفاهیم را معرفی می کند. با این حال، بیان نظری و مفهومی کامل مسئله اخلاق را می توان در نوشته های سیستماتیک هگل یافت: پدیدارشناسی ذهن، دایره المعارف علوم فلسفی و فلسفه حق. در این بخش از اثر، بحث‌های مهمی از مسئله اخلاق هگل (نقد اخلاق از منظر اخلاق) که بر جنبه‌های مختلف دریافت فلسفه روح عینی هگل در قرن 19 و 20 تأثیر گذاشت، مورد بحث قرار می‌گیرد. . این اثر نشان می‌دهد که هگل در مواجهه با مسائل اساسی جامعه مدنی مدرن، بازسازی مفهوم اخلاق را ارائه کرده و ثابت کرده است که برخلاف تصور باستانی اخلاق، مفهوم بازتابی مدرن اخلاق باید شامل مفهوم ذهنیت باشد. که اخلاق باستانی را ویران کرد.

ترجمه ماشینی: "گزیده ای از "تنقیحات" و "تفهیمات" به زبان اردو" «اسلام و ذهن سکولار مجموعه ای از مقالات مولانا سید ابوالاعلا مودودی است که در دهه های 1930 و 1940 نوشته است».

ترجمه ماشینی: این پژوهش تلاشی است برای بررسی روابط بین باور دینی و اومانیسم عصر روشنگری در فلسفه هگل و گروهی از متفکرانی که در دهه 1840 به طرق مختلف با اندیشه او ارتباط داشتند. این کتاب با مطالعه راه هایی آغاز می شود که هگل با نشان دادن اینکه درک مدرن از انسان به عنوان سوژه ای آزاد و منطقی، قدرت و اعتبار خود را از اتحاد خدا و وجود انسان در تجسم به دست آورده است، به تکامل اومانیسم واقعی مسیحی پرداخت. بقیه این مطالعه به دو شکل مختلف مخالفت با هگل مربوط می شود: اول، شاگرد انتقادی هگلیان جوان و موسی هس، که اصرار داشتند که تصور هگل از اومانیسم مسیحی نادرست است، زیرا اعتقاد دینی لزوماً با یک دیدگاه روشن مخالف است. آگاهی از شر اجتماعی و عزم برای از بین بردن آن؛ دوم، مخالفت مذهبی با روشنگری در اندیشه شلینگ و کی یرکگور، که بر تعالی خداوند از عقل بشری و بی اهمیت بودن تاریخ سکولار تأکید می کرد. در سالهای منتهی به انقلاب 1848، سنتز هگل به نفع ادعای اومانیسم الحادی یا ماورایی دینی رد شد. فصل اول، پس از بحث در مورد نقد هگل جوان از تأثیرات اجتماعی و سیاسی مسیحیت، به بررسی اتحاد باورهای دینی، فلسفه نظری و وضعیت عقلانی در نظام بالغ هگل می پردازد.

ترجمه ماشینی: این کتاب در مورد اخلاق نویسندگی است. به طور مستقیم، مفهوم‌سازی‌های متفاوتی از مسئولیت‌های نویسنده در قبال خواننده را بررسی می‌کند. اما این سؤال را نیز درگیر می کند که چه سبک های نویسندگی اجازه می دهد تا این مسئولیت ها برآورده شوند. سبک به خودی خود یک موضوع اخلاقی است، زیرا رابطه بین موضوع نوشتن و خواننده - و پویایی قدرت و نفوذ، هدیه دادن و دوستی در این رابطه - به همان اندازه با نحوه نوشتن و آنچه می‌گوید ارتباط دارد. دو نویسنده ای که سوژه اصلی این اثر هستند، فیلسوف ایده آلیست آلمانی G. W. F. Hegel و اگزیستانسیالیست مسیحی دانمارکی Sren Kierkegaard، ما را به رویارویی با سؤالات چالش برانگیز مخصوصاً در مورد اخلاق نویسندگی دعوت می کنند. هر کدام به روش خود سبک‌های نویسندگی را بررسی می‌کنند که از انواع استراتژی‌های اغواگری استفاده می‌کنند تا خواننده را به روایت‌های خود جذب کنند، استراتژی‌هایی که حداقل در ظاهر اساساً دستکاری و غیراخلاقی به نظر می‌رسند. علاوه بر این، هر دو به دنبال این هستند که مرگ خود را به عنوان نویسنده به نمایش بگذارند، و عملاً به عنوان راهنمای قابل اعتماد برای خواننده ناپدید می شوند. همچنین ممکن است از نظر اخلاقی غیرمسئولانه به نظر برسد، رها شدن خواننده ای که فقط به خاطر رها شدن فریفته شده است. این اولین اثری است که تمایز مرکزی کی یرکگور را بین سبک ارتباط غیرمستقیم خود و سبک مستقیم (به ظاهر) زیر سوال می برد. از فلسفه هگل هگل در واقع تمرین‌کننده سبکی بسیار ظریف‌تر از آن چیزی بود که کی‌یرکگور او را به‌عنوان تمرین‌کننده‌ای معرفی می‌کرد که سبکش در خدمت مفهوم‌سازی مجدد جاه‌طلبانه اخلاق نویسندگی است. در مورد کی یرکگور، سبک غیرمستقیم خود او یک سری سؤالات اخلاقی را در مورد چگونگی تصور خواننده در رابطه با نویسنده مطرح می کند. در نهایت بین هگل و کی یرکگور یک یا/یا وجود دارد، نه آن چیزی که کی یرکگور پیشنهاد می کند بین نویسنده ای فاقد اخلاق و نویسنده ای که اخلاق واقعی نویسندگی را ممکن می سازد. در عوض، یا/یا بین دو شیوه رقیب نویسندگی است، یکی با آهنگ‌های سبک بسیار فنی دلهره‌آور، دیگری برای ظرافت و بازیگوشی آن لذت‌بخش است - اما هر دو آزمایش‌های قدرتمندی در اخلاق سبک هستند.

ترجمه ماشینی: هگل و وایتهد کاوشی دقیق از شباهت‌های بین این دو نماینده برجسته فلسفه نظام‌مند ارائه می‌کنند. برخی از برجسته‌ترین دانشمندان در فلسفه اروپایی و آمریکایی در اینجا گرد هم می‌آیند تا شباهت‌های تأثیر معاصر هگل و وایتهد، و همچنین در محتوای نظام‌های مربوطه و سبک‌های فلسفی آنها را بررسی کنند. این جلد با ارزیابی‌های مهم انتقادی، تطبیقی ​​و تاریخی از مسائل معاصر در متافیزیک، فلسفه علم، فلسفه ذهن، اخلاق، اندیشه اجتماعی، و فلسفه دین، تاریخ و فرهنگ در زمینه مشارکت‌های مهم آغاز می‌شود. هگل و وایتهد به این بحث ها پرداختند. نتیجه مجموعه ای از مقالات جدید پرشور در فلسفه سیستماتیک است که نشان دهنده کمک های پایدار این دو فیلسوف به فضای فلسفی معاصر در دو قاره است.