جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مسئله کرامت انسان یکی از مسائل اساسی مهم است که اهمیت آن در این است که یکی از مبانی واصول فکری وفلسفی است که مبانی مختلف وقوانین وسایر حقوقی که زندگی وجامعه انسان را تنظیم می کند، بر آن بنا شده است مراد از کرامت صفتی است که انسان به عنوان انسان از آن برخوردار است یا این که خداوند متعال به ذات انسان عنایت کرده و او را به آنچه منحصر به اوست و در سایر موجودات جهان یافت نمی شود، اختصاص داده است. بر این اساس، این رساله با رویکردی تحلیلی، توصیفی و روش تطبیقی، در صدد است تا به این موارد بپردازد: 1_ مبادی و مبانی کرامت انسانی در قرآن کریم و عهدین 2- وجود کرامت انسانی و حقیقت آن در قرآن و عهدین. 3 - عوامل و موانع کرامت انسان در قرآن و عهدین با تمرکز بر دیدگاه علامه طباطبایی و جیوانی پیکو دلا میراندولا در تبیین این موضوعات. در نهایت به این نتیجه رسیدیم که قرآن کریم و عهدین در اصل مسئله کرامت انسان تفاوتی با هم ندارند، یعنی در این که انسان از بقیه مخلوقات در آفرینش، شکل و شمایل و مقام و منزلت متمایز می شود، تفاوتی ندارند. و اینکه خداوند متعال به او استعدادها و توانایی ها داده و سخت ترین کارها را به او محول کرده است که آن چیزی است که او را واجد مقام والا و منزلت واقعی می کند که در انتظارش است اما تفاوت در نحوه تبیین این موضوع است که باعث شده تا امروز در جهان شاهد از بین رفتن کرامت انسانی باشیم.

ترجمه ماشینی: این کتاب به بررسی انسان گرایی، الهیات و سیاست در فلورانس در دهه های پایانی قرن پانزدهم می پردازد. روابط بین اومانیست ها و متکلمان و بین اومانیسم و ​​دین را مورد توجه قرار می دهد. پژوهش‌های مدرن در مورد اومانیسم، علاقه عمیق مارسیلو فیچینو (1433-1499) و جیوانی پیکو دلا میراندولا (1463-1494) به الهیات و دین را به‌اندازه کافی در نظر نگرفته است. این کتاب شرحی مبتکرانه و مبتکرانه از دین کریستیانا (1474) فیچینو و عذرخواهی پیکو (1487)، در چارچوب توضیح تکامل الهیات اومانیستی ارائه می‌کند. این کتاب با در نظر گرفتن وقایع طوفانی دهه 1490 به پایان می رسد، زمانی که ژیرولامو ساوونارولا (1452-1498) به یک شخصیت روحانی و سیاسی برجسته در زندگی عمومی فلورانس تبدیل شد.