جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : دونالد مک کینون (1913-1994) مسلماً یکی از تأثیرگذارترین متکلمان انگلیسی در زمینه بریتانیا در نیمه دوم قرن بیستم است. نوشته‌های او متفکری ناآرام و غیرسیستماتیک را نشان می‌دهد، اما دلیل خوبی وجود دارد که یک سری سؤالات تکراری - «وسواس‌ها» ممکن است بهتر با خلق و خوی مک‌کینون همخوانی داشته باشد - در سرتاسر آن ظاهر می‌شوند. اینها به خواسته‌های رئالیسم اخلاقی، تنش‌های بین مواضع فلسفی رئالیسم و ​​ایده‌آلیسم به طور کلی، و حضور دائماً مخرب مسیح مربوط می‌شوند، که اهمیت رستگاری‌اش را نمی‌توان به‌طور کامل جدا از یک انتساب غم‌انگیز درک کرد. فصل اول لنز جدیدی را پیشنهاد می کند که از طریق آن می توان پروژه مک کینون را مشاهده کرد. این کار او را به‌عنوان شکلی از فلسفه «درمانی» توصیف می‌کند که فراخوانی برای درون‌گرایی شدید و واقع‌گرایی اخلاقی را ترکیب می‌کند، به‌گونه‌ای که این مفاهیم را درگیر و تقویت‌کننده متقابل می‌داند. با پیشروی این فصل، میزان نهفته شدن کانت در پشت بسیاری از زبان درمانی مک کینون یعنی «تطهیر» و «اشراق» مشخص خواهد شد. همچنین این واقعیت که رئالیسم اخلاقی برای مک کینون هم به پایان یک رشته درمانی معین و هم به تعهدی تبدیل می شود که تعامل او با فلسفه و الهیات را در هر سطحی شکل می دهد. این یک "شکل زندگی" را مشخص می کند. مک‌کینون هرگز دفاع منظمی از رئالیسم اخلاقی ارائه نمی‌کند و نه به خاطر اصرارش بر این که تنش بین ایده‌آلیسم و ​​رئالیسم در آن واحد است. در نیاز مستمر به زبان متافیزیک. با این حال، این ایده ها بارها و بارها در سراسر مجموعه او رخ می دهد. آنها به عنوان ناگزیرهای فلسفی از درون وظیفه توصیف مداوم و بازتوصیف تجربه بشری با تمام ویژگی های تاریخی آن ظاهر می شوند. بررسی تأثیرات کلیدی روی مک‌کینون در فصل 2 دنبال می‌شود، و در اینجاست که می‌توانیم یکی از منابع ناآرامی مک‌کینون را شناسایی کنیم، زیرا او به دنبال جذب بینش‌هایی از الهیات معذرت‌خواهی اخلاقی مطمئن نسل قبل است، در عین حال به آن احترام می‌گذارد. روش هایی که چرخش تحلیلی غیرممکن بودن چنین پروژه هایی را برجسته کرده بود. بقیه پایان نامه به بررسی حوزه های مختلفی می پردازد که در آنها رئالیسم اخلاقی درمانی مک کینون به منصه ظهور می رسد. اینها عبارتند از درک او از مسیح (فصل 3)، اعتقادات او در مورد ضروری بودن ادبیات خوب برای فلسفه اخلاق (فصل 4) و پاسخ او به ویتگنشتاین در حالی که او به دنبال بیان اعتقادات اخلاقی و الهیات متمایز خود بود (فصل 5). این پایان نامه با کلمات تأیید و انتقاد به پایان می رسد، و نشان می دهد که مک کینون یک صدای قانع کننده در حمایت از اومانیسم کاتولیک است که تا قرن بیست و یکم تحریک کننده باقی می ماند.

فیلیپا فوت (۲۰۱۰-۱۹۲۰) از فیلسوفان اخلاق سرشناس معاصر است که در زمرۀ مدافعان اخلاق فضیلت‌گرا قرار دارد. او صاحب آثار متعددی در این حوزه است که فضایل و رذایل، معماهای اخلاقی و خیرطبیعی از آن جمله‌اند و کتاب خیر طبیعی، محور گفتگوی کنونی است. می‌توان خلاصۀ کلام او را، در این نظریۀ اخلاقی، چنین بیان کرد: خیر و شرّ اخلاقی ذیل مقولۀ خیر و شرّ طبیعی قرار دارد و چیزی مجزا نیست که بنیادی مجزا یا زبانی مستقل بطلبد. وقتی ما به موجودات زندۀ غیرانسانی، یعنی به گیاهان و حیوان‌ها می‌نگریم، می‌بینیم که برخی از ویژگی‌های نوعی آن‌ها ضروری است و اگر گیاه یا حیوانی فاقد آن باشد، ناقص و معیوب به‌حساب می‌آید. برای مثال، درخت بلندقامتی چون چنار به ریشه‌هایی عمیق نیاز دارد. همچنین، ضروری است که رنگ‌هایی خاص و جذاب دُم طاووس نر را مزین کرده باشد؛ درغیراین‌صورت، نمی‌تواند برای خود جُفت بیابد. اگر چنار ریشۀ عمیق نداشته باشد یا طاووس دُم رنگی نداشته باشد، ناقص است و این فقدان برای او بد و شرّ محسوب می‌شود. در خصوص انسان هم حکایت همین است، منتها انسان به‌دلیل استعدادها، توانایی و امکانات بیشتری که دارد (مثل زبان، خیال، اراده)، ویژگی‌های ضروری پیچیده‌تری دارد که اگر فردی فاقد آن‌ها باشد، ناقص شمرده می‌شود. در نگاه فوت، فضایل اخلاقی در راستای همین ویژگی‌های خاص انسانی است. خصوصیاتی ضروری که بودشان فضیلت و نبودشان رذیلت به‌شمار می‌آید. بنابراین، فضایل و رذایل اخلاقی هم اموری طبیعی‌اند و نباید برای آن‌ها به‌دنبال مبنا و اساسی دیگر گشت. در این گفتگو، فوت ضمن بیان سرگذشت جالب و شنیدنی خود درباب ماجرای علاقه‌مندی‌اش به فلسفه و فلسفۀ اخلاق و بحث‌های مفصلش با الیزابت اَنسکم، ایدۀ خیرطبیعی در اخلاق را به‌زبانی ساده و جذاب توضیح می‌دهد و دستور زبان خیر را تقریر می‌کند.