جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: از بسیاری جهات، جاناتان ادواردز و محمد بن عبدالوهاب تقریباً به اندازه دو شخصیت از هم فاصله دارند. با این حال، بدون به حداقل رساندن تفاوت‌های واقعی آنها، این مطالعه تطبیقی ​​شباهت‌های متعددی را پیدا می‌کند که حتی محافظه‌کارترین مسیحیان و مسلمانان را تشویق می‌کند تا نگاهی دوباره به ایمان خود و همچنین ایمان دیگران بیندازند. این مطالعه که رشته‌های گوناگونی را در بر می‌گیرد و در سراسر جهان از آمریکای شمالی تا خلیج عربی را در بر می‌گیرد، موضوعات اصلی زندگی و آثار بزرگوار و شیخ، دو نماد سنت‌گرای قرن هجدهم در مسیحیت و اسلام را بررسی می‌کند. این تحقیق با مفاهیمی در زمینه‌های مختلف مانند سیاست، حقوق، فلسفه، الهیات، دین، تاریخ، جنگ و حتی مسائل جنسیتی، شباهت‌های چشمگیر متعددی را در ادواردز و ابن عبدالوهاب کشف می‌کند که تاکنون مورد توجه قرار نگرفته یا عمدتاً نادیده گرفته شده‌اند. تطابق شگفت‌انگیز در زمینه‌های مربوط به خود، و همچنین در برداشت‌هایشان از خدا، انسانیت، و ایمان دیگری، نشان می‌دهد که محافظه‌کاران مذهبی که به این شخصیت‌ها احترام می‌گذارند، از ارزیابی مجدد دیدگاه‌های قدیمی که می‌تواند به طور کامل منجر شود، سود زیادی می‌برند. الگوهای جدید تعامل جهانی

ترجمه ماشینی : جان اسمیت (1618-1652)، افلاطونی‌شناس کمبریج قرن هفدهم، زبان سنتی حواس معنوی روح را به کار گرفت تا زیبایی‌شناسی الاهیاتی اولیه اولیه را برای معرفت‌شناسی دینی خود و بنابراین در فلسفه دین و الهیات سیستماتیک خود ایجاد کند. جایگاه اسمیت در این سنت توسط محققانی که بر روی افلاطون گرایان کمبریج و حواس معنوی کار می کنند کمتر مورد توجه قرار گرفته است. با این حال، به عنوان یک افلاطونی مسیحی، اسمیت از شهود فکری نیکی الهی به عنوان کلید دانش الهیات و عمل معنوی حمایت می کرد. علاوه بر این، نظریه نبوت اسمیت بر دریافت تصاویر معقول در تخیل استوار است. به منظور نشان دادن این موضوع، پایان نامه ابتدا خلاصه ای تفسیری از سنت حواس معنوی ارائه می کند و یک گونه شناسی کاربردی پیشنهاد می کند که سه کاربرد ادراک غیر جسمانی را در طول تاریخ الهیات مسیحی ثبت می کند: (1) گزارش هایی از منشاء و روش های دانش الهیات. ، (2) توصیف معنویت و (3) تلاش برای ارائه یا دفاع سیستماتیک الهیات مسیحی. علاوه بر این، زمینه تاریخی و فکری اسمیت در اوایل قرن هفدهم انگلستان با توجه خاص به این موضوع که چگونه تحصیلات او را آماده کرد تا به سنت عرفانی حواس معنوی روح کمک کند، مورد بحث قرار می گیرد. از طریق مطالعه دقیق نوشته‌های موجود او نشان داده می‌شود که نظریه‌های اسمیت در مورد دانش، روش و نبوت الهیات مبتنی بر توسعه سنت حواس معنوی او است که شهود عقلانی و ادراک تخیلی را ترکیب می‌کند. به همین ترتیب، نقش زیبایی شناسی معنوی در گزارش تجویزی اسمیت از تقوای مسیحی ارائه شده است. در اینجا حواس معنوی هم وسیله و هم پاداش در زندگی معنوی از طریق فرآیند خدایی شدن (تئوس) هستند. علاوه بر این، نشان داده می‌شود که چگونه الهیات اسمیت یک سیستم منسجم را با شهود فکری که الاهیات طبیعی و وحی را با ادراک معنوی از طریق تخیل تکمیل می‌کند، تشکیل می‌دهد. بنابراین، ویژگی اصلی وحدت، ادراک معنوی از حقیقت الهیاتی است. سرانجام، پایان‌نامه با خلاصه‌ای از کاربردهای مختلف اسمیت از حواس معنوی پایان می‌یابد و تحقیقات آتی را در مورد تأثیر او بر شخصیت‌های بعدی از جمله جاناتان ادواردز، جان وسلی پیشنهاد می‌کند و کارهای سازنده آینده را با الهام از ترکیب عقل و تجربه اسمیت در دین پیشنهاد می‌کند.

آنچه در این پژوهش مورد تحقیق و بررسی قرار می گیرد امکان تأثیرگذاری گناه، به منزلة مقوله ای دینی - اخلاقی، بر تحصیل معرفت است؛ این بررسی که نگاهی عام به موضوع فوق الذکر است، بامدد گرفتن از دیدگاههای یکی از برجسته ترین متفکران و متألهان عالم مسیحیت، یعنی آگوستین قدیس، به طرح، تحلیل و تبیین مکانیسم تأثیر گناه بر معرفت می پردازد. با اینکه موضوع فوق دراصل موضوعی عمدة مورد توجه عرفا است، لکن این کندوکاو نه تحقیقی در حوزة عرفان واخلاق، بلکه جست و جویی معرفت شناختی و در حوزه فلسفه نفس است. از این حیث که تأثیرعاملی غیرمعرفتی را بر معرفت مورد تحقیق قرار می دهد، بررسی ای معرفتی و از این حیث که رابطة ساحتهای گوناگون وجود انسان را با یکدیگر مورد بررسی قرار می دهد تحقیقی در حوزةفلسفة نفس است. پژوهش در خصوص مسأله تأثیر گناه بر معرفت در ذیل بحث کلی تر امکان تأثیرگذاری عوامل غیر معرفتی بر معرفت (تأثیر ساحتهای غیر عقیدتی بر ساخت عقیدتی) قرارمیی گ رد و بنابراین این تحقیق نشان می دهد که گناه، از جمله عوامل غیر عقیدتی ای محسوب می شو که مانعی جد ی و قطعی بر سر راه نیل به معرفت است. همچنین علی رغم شدت و ضعف این تأثیر در حوزه های گوناگون معرفتی، می توان اذعان کرد که تقریبا هیچ حوزه ای از حوزه های معرفتی از اثرات آن مصون نمی ماند. طرح مسأله، نظام بخشی به سیر تحقیق در این موضوع، و تحلیل و تبیین نظام مند این مسأله کاری است که این پژوهش خود را متعهد به انجام آن دانسته است.

ترجمه ماشینی: "آزادی اراده" جاناتان ادواردز استدلال اخلاقی را در مورد ماهیت آزادی ارائه می دهد که باید شخص را از نظر اخلاقی مجرم دانست. دیدگاهی که وی با آن مخالف است ، مبنی بر اینکه تصمیمات آزاد باید بدون علت باشد ، اکنون در فرهنگ غربی رایج شده است و نتایجی که او پیش بینی کرده بود نمایش داده می شود. به نظر می رسد دیدگاه خود او ، جایی که تصمیم گیری آزاد فقط بر اساس دلایل اخلاقی محدود می شود ، از نظر الهیاتی و با مسئولیت اخلاقی سازگار است. او اخلاق فضیلت را که بر آن تکیه کرده بود و ماهیت پیشینی حساب را ذکر می کند.

الاهیات جاناتان ادواردز الاهیاتی عقلانی است. او معتقد است «عقل» توان اثبات حقانیت تعالیم کتاب مقدس را دارد و بدین اعتبار همنوا با کسانی است که ایمان دینی را واجد وجهی شناختی قلمداد می‌کنند. اما در الاهیات ادواردز عناصر «تجربه» و «احساس» نیز منزلتی اغماض‌ناپذیر دارند. وی، بسان شلایرماخر، تجربه دینی یا احساس معنوی را گوهر ایمان دینی می‌داند و معتقد است اگر انسان از وضعیت زلال وجودی محروم باشد نمی‌تواند زیبایی تعالیم دینی را درک کند. در حقیقت، ناب‌اندیشی محصول عقلانیت صرف نیست، بلکه حاجتمند «قلبی هدایت‌شده» و مصفای از هر گونه گناه و تمایلات ناروا است. ادواردز معتقد است انسان باید برای شناخت خدا و کلامش، نخست ساحت ارادی و عاطفی‌اش را بپیراید و از گناه دوری کند. در حقیقت، این عواطف و اعمال ما هستند که نقش خویش را بر پیشانی افکار ما می‌زنند و عقل انسان همواره به پیروی از تمایلاتش عمل کرده است. الاهیات ادواردز پرده از «فرمانروایی قلب» و «فرمان‌برداری عقل» برمی‌دارد. حکایت انسان همین است که او به چیزی می‌اندیشد و چیزی را حقیقت می‌پندارد که دوستش دارد. ادواردز معتقد بود برای اثبات ایمان دینی، اول باید مؤمن بود نه فیلسوف و متکلم. این «قلب سلیم» است که عقل را مستقیم می‌سازد تا راه خویش را به سوی اندیشه‌های درست دینی بیابد. این پژوهش با روش توصیفی‌تحلیلی‌ قلب سلیم و عقل مستقیم و تأثیر قلب بر عقل را در الاهیات جاناتان ادواردز تبیین می‌کند.

نگارنده در این کتاب، دیدگاه‌های سه تن از متفکران برجسته‌ی الهی یعنی "جاناتان ادواردز"، هنری نیومن" و "ویلیام جیمز" را در دفاع از تاثیر شرایط اخلاقی و عاطفی در درک قوت شواهد دینی به تفصیل بازگو کرده و نقاط قوت و ضعف آن‌ها را سنجیده است. بر این اساس هر سه فیلسوف یاد شده، قلب هدایت یافته را برای درک قوت شواهد در تایید حقایق دینی لازم می‌دانند. جاناتان ادواردز می‌گوید: "عقل در عین حال که می‌تواند وجود خدا و بسیاری از صفاتش را معلوم سازد، برای دیدن شواهد واضح محتاج لطف الهی است. "هنری نیومن" به وجود نوعی استدلال قوی و معقول در کنار قیاس و استقرا اشاره می‌کند که از مصادیق استنتاج از راه بهترین تبیین است. به نظر او هرچند ایمان مبتنی بر شواهد است، اما شواهد به آسانی کشف نمی‌شوند. به نظر او برخی خصوصیات اخلاقی، نیازها، تمایلات و آرزوها مانع از درک شواهد می‌شوند. "ویلیام جیمز" نیز با مسلم فرض نمودن تاثیر علایق در اعمال دینی، تنها به این سوال می‌پردازد، که آیا این تاثیر سبب تضعیف تحقیق است یا خیر. وی اهمیت نقش اراده را در باورهای دینی آشکار می‌سازد. نگارنده با ذکر دیدگاه‌های یاد شده بر این نکته تاکید می‌ورزد که خدا را با "عقل عینی" و هم‌چنین به نحو انفسی و با قلب باید شناخت.