جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در نيمه دوم قرن بيستم فيلسوفان معاصر و از همه مهم‌تر رالز حرف‌هاي تازه‏اي را وارد مباحث ليبراليسم كردند که بحث از عدالت يکي از اين موارد است. اين مقاله بر آن است تا نظريه جان رالز درباره مبناي «عدالت چون انصاف» در ليبراليسم جان رالز را تبيين و نقد کند. رالز نظريه خود را «عدالت چون انصاف» مي‏نامد و بحث را از تعريف عدالت آغاز مي‏كند. اصول عدالت اجتماعي او را بر پايه آزادي و برابري است و عدالت به اين معنا نزد او به حوزه نهادهاي اجتماعي محدود است و اساسي فردگرايانه دارد. او مي‏كوشد نهادهاي موجود در دموكراسي مبتني بر قانون را تفسير و توجيه كند. وي براي اين كار دو اصل بنيادين تأسيس مي‏كند يکي مربوط به توزيع برابر ارزش‌هاي اجتماعي از جمله حق آزادي و ديگري نسبت به نابرابري‌هاي موجه که سود همگان در آن است. او سعي دارد با استفاده از اين اصول اولاً آزادي‌هاي اساسي شهروندان را بر ديگر مؤلفه‌های سياسي اولويت دهد و ثانياً فرصت‌هاي منصفانه و يكساني را در تصدي مناصب و مشاغل در اختيار شهروندانش نهد. در نهايت، با تمركز بر جوامعي كه آرا و نظريات متفاوت و متنوعي در دين، اخلاق و فلسفه دارند مانند جامعه امريكا، مفهومي از عدالت را پايه اتحاد و همبستگي اجتماعي قرار دهد كه همه با هر دين و شغل و تفكري بپذيرند. نظريه او را اساساً نظريه‏اي مساوات‌طلبانه انگاشته‏اند كه صبغه‏اي كانتي دارد و متكي بر نظريه قرارداد اجتماعي است. اين مقاله پس از تبيين نظريه او به نقد و بررسي آن از ديدگاه فيلسوفان پس از او مي‌پردازد. نگارنده نيز افزونه‌هايي بر اين نقدها وارد کرده است.

ترجمه ماشینی: تئوری عدالت جان رالز یکی از تأثیرگذارترین آثار نظریه حقوقی و سیاسی است که از جنگ جهانی دوم به بعد منتشر شده است. این یک استدلال به یاد ماندنی به خوبی ساخته شده و پایدار به نفع نسخه جدیدی (قرارداد اجتماعی) از معنای عدالت اجتماعی است. در طرح این استدلال، رالز قصد دارد یک دکترین قابل دوام و سیستماتیک بسازد که برای اطمینان از اینکه فرآیند به حداکثر رساندن خیر هم آگاهانه و هم منسجم است - و نتیجه کاری است که مهارت تفکر انتقادی استدلال را پیش‌زمینه می‌کند. تمرکز رالز به همان اندازه بر بحث درباره شکست‌های سیستم‌های موجود - به ویژه در میان آنها مارکسیسم و ​​فایده‌گرایی - و توضیح نظریه جدید عدالت او است. رالز با نشان دادن چگونگی رسیدن به نتایج خود و با توضیح و توجیه روشن ارزش‌های لیبرالی و کثرت‌گرایانه‌اش، می‌تواند استدلالی به خوبی ساختارمند ارائه کند که کاملاً بر نیاز متقاعد کردن متمرکز است. رالز به صراحت اهداف خود را توضیح می دهد. او راه‌های دیگر مفهوم‌سازی جامعه عادلانه را مورد بحث قرار می‌دهد و با تبیین ایرادات خود به استدلال‌های متقابل می‌پردازد. سپس، با دقت و روش، تعدادی از مفاهیم و ابزارها را تعریف می کند - "آزمایش های فکری" - که به خواننده کمک می کند تا استدلال خود را دنبال کند و ایده های خود را آزمایش کند. فرضیه رالز این است که ایده های او در مورد عدالت را می توان به طور جهانی به کار برد: آنها را می توان در هر جامعه ای در هر زمانی به عنوان عقلانی پذیرفت.

ترجمه ماشینی: دومین اثر مهم جان رالز، لیبرالیسم سیاسی (1993)، به این سؤال اختصاص دارد که چگونه یک جامعه لیبرال می تواند در مورد مسائل عدالت با توجه به کثرت گرایی اجتماعی اش به اجماع برسد. این مقالات تفاسیر منظمی از کار توسط محققان مشهور بین‌المللی ارائه می‌کنند و در عین حال، دامنه وسیع استدلال‌های رالز و همچنین محدودیت‌های آنها را بررسی می‌کنند.

ترجمه ماشینی: "نظریه عدالت" مهم ترین سهم دنیای انگلیسی زبان است، شاید حتی مهم ترین کمک به اخلاق سیاسی قرن بیستم. در اینجا، جان رالز نه تنها یک نظریه تا حد زیادی قانع کننده در مورد تلاقی اخلاق و فلسفه سیاسی پیش نویس می کند. او همچنین موفق می شود تعدادی تغییر پارادایم اساسی در بحث فلسفی ایجاد کند. پس از یک نسل بحث شدید، زمان بررسی فرا رسیده است. این به عنوان یک مرور کلی صرفاً توصیفی از بحث تا به امروز انجام نمی شود، بلکه در قالب یک تفسیر مشارکتی انجام می شود. نویسندگانی از زمینه‌های مختلف فلسفی از خود می‌پرسند که افکار رالز چگونه باید درک شوند و چه دامنه و قدرت متقاعدکننده‌ای برای گفتمان آینده دارند.

ترجمه ماشینی: رویکردهای جان رالز و جرالد کوهن به عدالت اجتماعی، تا زمانی که در سطح عملی در نظر گرفته نشود، جایی که توزیع دقیق کالاهای اجتماعی انتخاب شود، نمی توانند مکمل یکدیگر باشند. اختلاف آنها در مورد عدالت و اصول آن مستلزم انتخابی است که یا نظریه رالزی را انتخاب می کند یا نظریه کونینی. معقول ترین رویکرد به عدالت اجتماعی چیست؟ این اثر هر دو رویکرد را مقایسه می کند و هدف آن دفاع از موضع کوهن در پرتو دو ملاحظات است. این به پرسش فلسفی در مورد تحلیل ایده عدالت پاسخ می دهد که فضیلت عدالت را در زمینه فلسفی آن قرار می دهد. با این حال، روشی را ارائه می دهد که همه می توانند برای رسیدن به اصول اساسی عدالت با به کارگیری نیروی عقل به کار گیرند. تحلیل مفهوم عدالت بر اساس قدرت عقل باید به دنبال کشف ماهیت غایی عدالت باشد که مستقل از حقایق و دیگر فضایل است. پس از افشا شدن، درک عدالت باید به نهادهای اجتماعی اطلاع داده و تصمیمات روزانه مردم را تعیین کند. بنابراین جامعه عادلانه جامعه ای است که در آن افراد عادل و نهادهای عادل فضیلت عدالت را به نمایش می گذارند.