جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نظریة عدالت رولز، یکی از مشهورترین نظریات در فلسفة سیاسی قرن بیستم است. هابرماس، فیلسوف آلمانی معاصر بر این باور است که رولز از عهدة توجیه این نظریه برنمی‌آید؛ زیرا توجیه این نظریه مبتنی بر مقدماتی است که با سایر دیدگاه‌های رولز قابل جمع نیست. این مقاله با بازخوانی دقیق نظریة عدالت رولز، انتقاد هابرماس را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. به نظر می‌رسد که انتقاد هابرماس را به دو صورت می‌توان پاسخ داد؛ پاسخ اول مبنای توجیه را در آنچه رولز، «عقل عمومی» یک جامعه می‌نامد، جست‌وجو می‌کند. این پاسخ با ظاهر سخن رولز هماهنگی بیشتری دارد، اما هابرماس آن را تقریری زمینه‌گرایانه از رولز می‌داند و آن را نمی‌پذیرد. پاسخ دوم با تمرکز بر مفهوم «واقعیت‌های کلی» در نظریة رولز، سعی دارد مبنایی برای توجیه جهان‌شمول و غیرزمینه‌گرایانة نظریة رولز ارائه دهد؛ مبنایی که هابرماس مدعی بود رولز فاقد آن است.

ترجمه ماشینی: سوء ظن در مورد ادغام اسلام در فرهنگ های اروپایی به طور پیوسته در حال افزایش است و از 11 سپتامبر به طور چشمگیری افزایش یافته است. یکی از دلایل این است که گفتمان‌های اسلامی ضدغربی با منشأ سلفی دیده می‌شوند، که بحث اسلام واقعی را نه تنها در میان مسلمانان بلکه در چشم عموم مردم در سراسر اروپا در انحصار خود قرار داده است. این گفتمان ها همراه با گفتمان های اسلام هراسی، به اصطلاح ناسازگاری غرب و اسلام را تقویت می کند. این کتاب با این استدلال که اسلام اروپایی ممکن است، از این تقابل بین اسلام و غرب جدا می شود. این مقاله سهمی را که اسلام اروپایی در شکل‌گیری یک الهیات اسلامی بدیع که عمیقاً اخلاق‌گرا و مدرن است، تحلیل می‌کند و روشن می‌کند که چگونه این الهیات اسلامی ساخته‌شده اروپایی می‌تواند به بحث‌های مختلف مرتبط با دموکراسی‌های سکولار-لیبرال کمک کند. اروپای غربی. بخش اول چهار پروژه اصلی را معرفی می کند که از ایده اسلام اروپایی از رشته ها و دیدگاه های مختلف دفاع می کند: سیاست، الهیات سیاسی، فقه و فلسفه. بخش دوم از چارچوب‌های سه فیلسوف و محقق اصلی برای رویکرد به ایده اسلام اروپایی در چارچوب جوامع سکولار-لیبرال استفاده می‌کند: جورج حورانی محقق بریتانیایی، طاها عبدالرحمن فیلسوف مراکشی و جان رالز فیلسوف آمریکایی. این کتاب نشان می‌دهد که تلاش‌های مستمر متفکران مسلمان اروپایی برای بازنگری مفهوم شهروندی و جامعه سیاسی را می‌توان به‌عنوان نوع جدیدی از الهیات سیاسی در تقابل با اشکال افراطی تفکر اسلامی در برخی از کشورهای دارای اکثریت مسلمان در نظر گرفت. این کتاب که مسیر جدیدی را برای بررسی اندیشه اسلامی «در داخل و خارج» اروپا باز می‌کند، برای دانشجویان و پژوهشگران علوم اسلامی، اسلام در غرب و الهیات سیاسی جذاب خواهد بود.

این مقاله پس از توصیف ماهیت اخلاقِ مراقبت و تحلیل کارایی ممتازش در مقایسه با نظریه‌های پیشین در حوزه اخلاق، بحث انتقادی خود را درباره دشواری‌های پیش‌ روی این نوع از اخلاق مطرح می‌کند. نتیجه حاصل از این بحث و ملاحظه انتقادی این است که اخلاق مراقبت ابتدائاً بر اساس دیدگاه موقعیت‌محور و در برابر نظریه‌های مبتنی بر عدالت طرح‌ریزی شده است، بدین معنا که در نظریه مراقبت نوعی خصوصی‌سازی اخلاق در مقایسه با عدالت عمومی وجود دارد. البته نقطه بحث‌انگیز اخلاق مراقبت در توسعه بی‌رویه حوزه رفتار (از اخلاق‌مداری شخصی، ارفاقی، و شفقت‌محور) به حوزه عدالت اجتماعی، مبادلاتی و محاسبه‌محور است. بنابراین، با بهره‌گیری از تلاش‌های رالز در نظریه عدالت، و نیز امتداد آن در لیبرالیسم سیاسی، به نظر می‌رسد می‌توان نظریه مراقبت را متمّم نظریه‌های عدالت‌محور، متأخر از این نظریات و در واقع برای تفکیک و تمایز حداکثری میان‌ حقوق و اخلاق دانست.

ترجمه ماشینی : «نظریه عدالت» جان رالز تأثیرگذارترین تحول فلسفه سیاسی لیبرال در پنجاه سال اخیر است. تأثیر آن به همان اندازه در کسانی که کار را نقد می‌کنند و در کسانی که پروژه آن را تأیید می‌کنند آشکار می‌شود، و این تز دیدگاه رالز را در تقابل با برخی از منتقدان چپ طیف سیاسی توسعه می‌دهد. هسته اصلی این پایان نامه تلاشی است برای معنا بخشیدن به رابطه بین مدل جامعه که رالز در کتاب خود توسعه داده است و شرایط اجتماعی و سیاسی که در آن زندگی می کنیم. احتمالاً علاقه زیادی که کتاب به خود جلب می کند تا حدی به دلیل بهنگام بودن کار است، و با این وجود اینکه چگونه نظریه عدالت ما را در تلاش ما برای ایجاد ساختار اساسی عادلانه تر راهنمایی می کند، گریزان است. هر یک از منتقدانی که در اینجا مورد بررسی قرار می‌گیرند، دیدگاه‌هایی درباره این رابطه دارند و با نشان دادن کاستی‌ها در درک آنها، به درک پیچیده‌تری از مشکلاتی می‌رسیم که هنگام تلاش برای درک مطالبات اخلاقی رالز از آنها به وجود می‌آیند. طراحی موسسات اساسی ما نقد جامعه گرای رالز بر ادعایی در مورد ماهیت انتزاعی خود متمرکز است که در توسعه نظریه او در توسعه استدلال علیه رالز از ماهیت رابطه بین جامعه منظم و جامعه خودمان استفاده می شود، نقد ما بر این موضوع متمرکز است. ماهیت انتزاعی جامعه ای که رالز در ساختن نظریه خود استفاده می کند. از این نظر، نقد ما شباهت‌های خاصی با نقد ارائه شده توسط منتقدان کمونیتر دارد.

هدف : در میان فیلسوفان اسلامی ‌و غیراسلامی قرن حاضر بدون تردید شهید مطهری و جان رالز تاثیر بسزایی در تبیین ‌و تفسیر فلسفه عدالت و تحلیل شاخصه‌های عدالت داشته‌اند. لذا واکاوی اندیشه‌های فلسفی این دو فیلسوف جایگاه خاصی را می‌طلبد. هدف از این پژوهش‌آسیب شناسی و تبیین جایگاه عدالت از دیدگاه این دو فیلسوف ‌می‌باشد، تا پس از تحلیل نظریه عدالت مشخص ‌گردد که تطبیق،تمایزات و مرزبندی‌های این دو اندیشمند در باب عدالت در چه موضوعاتی می‌باشد و در پایان تلاش‌ گردد نسخه ‌واحدی ‌ا‌ز عدالت‌ که ‌در جهت ‌کمال ‌انسان و اشتراک نظر این دو فیلسوف می‌باشد تجمیع و ارائه گردد. روش پژوهش : دراین تحقیق ابتدا در فصل های اول و دوم بیان کلیات و مبانی نظری و فلسفی عدالت پرداخته شده است. درفصل سوم ایده های بنیادین نظریه عدالت از منظر هر دو فیلسوف در بخش های مجزا تشریح گردید.هدف از آن آمادگی برای ورود به بحث های اصلی خواهد بود.در ادامه جایگاه اصلی عدالت ،شاخصه ها و فرایند برقراری عدالت اجتماعی،اقتصادی و سیاسی در جوامع اسلامی و دموکراتیک به صورت تفکیکی از دیدگاه هر دو فیلسوف تشریح خواهد شد. در فصل چهارم اشتراکات، تمایزات و مرزبندی‌های نظریه های عدالت مطرح شده در این پژوهش مورد نقد و بررسی قرار خواهد گرفت و در نهایت در فصل پنج نتیجه‌گیری خواهد شد. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد حقوق بشر در اندیشه رالز بر اساس برداشتی معقول از لیبرال با اتکا بر حقوق و آزادی‌های تامین شده برای همه شهروندان آزاد و برابر امکان پذیر می‌باشد. درآرمان شهر رالز ملت‌ها در مقابل دولت‌ها از سرشت اخلاقی مشخصی برخوردارند و شهروندان حس کارائی از عدالت دارندکه آنها را قادر می‌سازد اصول عدالت را دریابند و به کار بندند. خیر جامعه سیاسی به گونه‌ای است که حقوق وآزادی‌های اساسی برابر و منصفانه فرصت‌ها برای شهروندان آزاد و برابر تضمین می‌گردد. به عبارتی دیگر رالز درصدد آن است که جامعه عادلانه را ترسیم نماید و این امر زمانی محقق می‌شود که ساختارآن جامعه بر پایه اصول و معیارهای عادلانه سامان یافته باشد. تقریر عدالت نزد شهید مطهری، برداشت عالمانه از دین می باشد و روح افراد جامعه با معنویت، موجب بلوغ روحی و اخوت در جوامع انسانی می‌گردد و نتیجه آن رفع تبعیض و برقراری عدالت در جامعه می‌باشد.عدالت باید به گونه ای در جامعه برقرار گردد که هر فرد بتواند با قاطعیت و حق مدارانه سهم خود را از عدالت موجود در جامعه طلب نماید. برقراری عدالت در بین افراد جامعه با قوانین نسبی و محدود برای عده‌ای ناسازگار است. این رویکرد مطابق با سنت الهی می باشد. زیرا عدالتی که با ذات انسان سازگار نباشد دستخورده آفت دنیاخواهى و افزون‏طلبى افراد موقعیت‏طلب و سودجو می‌گردد. نتایج پژوهش: عدالت به مثابه انصاف مدنظر رالز متضمن یک رژیم دموکراتیک استوار بر قانون اساسی است. جامعه دموکراتیک مبتنی بر قانون اساسی و به‌ طور معقول عادلانه رالز، جامعه‌ای است که دو ارزش اساسی آزادی و برابری در چارچوب اصول عدالت به مثابه انصاف وآنچه در حقوق بشر اعم از حق حیات، حق آزادی، حق مالکیت شخصی می باشد، تضمین می گردد. با دقت نظر دراندیشه شهید مطهری دریافتیم که درعدالت سیاسی اسلام، قرار است هر گونه اختلاف‌های نژادی، مسلکی از میان برود و همه در زیر پرچم رحمت اسلامی، به گفتگو و مدارا روی آورند و بحث‌های روشن فکری و استدلال، جای جنگ را گیرد و مردمان در عین آزادی و عدالت هدایت یابند. در باب عدالت اجتماعی و اقتصادی شهید مطهری از ویژگی‌های مثبت اقتصاد بسته ویژه سوسیالیست و اقتصاد باز ویژه لیبرالیسم تلفیقی ایجاد می‌نماید که ضمن رد نکات منفی هر یک از این اندیشه‌ها، برداشت سومی در اصطلاح غربی آن تحت عنوان سوسیالیسم اخلاقی مطرح می‌نماید و به آن روح معنویت اسلامی را نیز افاضه می‌نماید. لذا حساسیتی که ایشان در زمینه عدالت اجتماعی و ترکیب آن با معنویت از خود نشان می‌دهد درمکتب دیگری نظیر ندارد و از ضروریات این آرمان شهر می باشد.

ترجمه ماشینی: به گفته جان رالز، مفهوم عدالت با جامعه ارتباط مستقیم دارد. جامعه ساختاری نیست که بتوان بدون مفهوم عدالت به درستی تأسیس کرد. عدالت یک ضرورت برای عملکرد این ساختار است. برای رالز، اطمینان از عادلانه بودن وضعیت اجتماعی به عنوان هدف اصلی در نظر گرفته می شود. می توان اثر کانت را در مبانی ایده عدالت رالز مشاهده کرد. کانت در اصل به عنوان راهنمای رالز در نظر گرفته می شود. ایده رالز از عدالت در مورد استدلال فراگیر است. رالز از مفاهیمی مانند حالت اولیه، حجاب جهل، اصول عدالت، اجماع همپوشانی در جریان شکل گیری ایده عدالت استفاده می کند. در کنار این مفاهیم، ​​نگاه رالز به عدالت مبتنی بر مبنایی نظری است. اندیشه عدالت شکل گرفته در چارچوب این بنیاد، نظمی معتبر برای همه افراد ایجاد می کند. نظم توسط عوامل تعیین کننده ای که رالز مطرح می کند و افراد جامعه شکل می گیرد. به این معنا، رالز از منظری شبیه به قرارداد اجتماعی به عدالت پرداخت. ایده رالز از عدالت با اصول عدالت عینی می شود. اصول عدالت دارای شمولیتی است که برای افراد اعمال می شود و فرصت های برابر را برای همه فراهم می کند. رالز می خواهد با تعیین شرایط عدالت از ابتدا از مشکلات احتمالی که ممکن است در آینده رخ دهد جلوگیری کند. رالز می خواهد عدالت سیاسی را پس از پایه گذاری جامعه تضمین کند. در بستر شکل گیری اندیشه عدالت، اجماع همپوشانی و عدالت به مثابه انصاف در اینجا پدیدار می شود. در این متن سعی شده است که ارکان اصلی نظریه عدالت رالز آشکار شود. در این زمینه شرایط شکل گیری اندیشه عدالت بررسی می شود. در فصل آخر به مشکلات اصول عدالت و نقد هابرماس پرداخته شده است.

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه نشان دادن این است که باورهای دینی اولیه جان رالز هدایت کننده توسعه فلسفه سیاسی بعدی او بوده است. من با تحلیل یک تحقیق مختصر دربارۀ معنای گناه و ایمان، استدلال می‌کنم که استقبال رالز جوان از نئوارتدوکسی، دیدگاه فلسفی بعدی او را در مورد کرامت انسانی شکل داد و مضامین اصلی پایان‌نامه کارشناسی او دوباره در اشکال سکولار در رشد فلسفی‌اش ظاهر شد. ، علیرغم اینکه او عقاید نئوارتدوکس را بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم کنار گذاشت. من تغییرات دیدگاه رالز در مورد مذهب خود را از طریق مقایسه آثار اصلی او، از باورهای نئوارتدوکس رالز جوان تا دئیسم خردگرایانه رالز بعدی، دنبال خواهم کرد. در فلسفه سیاسی رالز بالغ، نشان خواهم داد که رالز سکولار همچنان آرمان‌های سامری خوب مانند برادری، احترام متقابل، عشق و عدالت را به‌عنوان نیروهای محرک پشت توسعه دو اصل او یعنی عدالت و وظیفه کمک نگه می‌دارد. نتیجه‌گیری من این است که اگرچه رالز اعتقادات اساسی کلیسای اسقفی پروتستان را کنار گذاشت، اما هرگز انگیزه‌های مذهبی را که در دوران نوجوانی خود داشت، رها نکرد. هم آثار الهیاتی رالز جوان و هم افکار فلسفی رالز بالغ بر این عقیده هستند که نابرابری‌های عمیق و دیگر شرارت‌های بزرگ در جامعه و تاریخ بشر وجود دارد.

ترجمه ماشینی: پلورالیسم فلسفی معاصر اجتناب ناپذیری و مشروعیت دیدگاه‌ها و ارزش‌های اخلاقی متعدد را به رسمیت می‌شناسد و جداسازی اصول مرتبه بالاتری را که بر مبنای آن نظریه عدالت استوار است، دشوار می‌سازد. راینر فورست، یکی از اعضای برجسته جدیدترین نسل فیلسوفان مکتب فرانکفورت، که برای رویارویی با این چالش قیام می‌کند، ساختاری «مستقل» از عدالت را تصور می‌کند که بر اساس آنچه او حق اخلاقی اساسی برای توجیه می‌نامد، شکل می‌گیرد. فورست با شناسایی این حق از منظر فلسفه اخلاق آغاز می کند. سپس، از طریق یک تحلیل انتقادی مبتکرانه و دقیق، مؤلفه های اصلی عدالت اجتماعی و سیاسی - آزادی، دموکراسی، برابری و مدارا - را به هم پیوند می دهد و آنها را به حق توجیه می پیوندد. نظریه حاصل، «قدرت توجیهی» را به عنوان مسئله اصلی عدالت در نظر می گیرد، و فورست استدلال می کند که با اتخاذ این رویکرد، می توانیم اصول عدالت را به صورت گفتمانی، به ویژه در رابطه با عدالت فراملی و مسائل حقوق بشر، «ساخت» کنیم. فورست در حالی که نظریه خود را می سازد، با کار فیلسوفان انگلیسی-آمریکایی مانند جان رالز، رونالد دورکین و آمارتیا سن و نظریه پردازان انتقادی مانند یورگن هابرماس، نانسی فریزر و اکسل هانت درگیر می شود. فورست با موضوعات متعدد، از سیاست و قانون گرفته تا اعتراض اجتماعی و مفاهیم فلسفی عقل عملی، ادعاهای متضاد را حول یک نظریه منفرد و کشسان درباره عدالت گرد می آورد.

ترجمه ماشینی: جان رالز یکی از مهم‌ترین فیلسوفان سیاسی عصر ما بود و قول می‌دهد در دهه‌های آینده چهره‌ای ماندگار باشد. نظریه عدالت او (1971) تأثیر عمیقی در فلسفه، سیاست، حقوق و اقتصاد داشته است. با این حال، درک نظریه رالزی، به ویژه برای مبتدیان آسان نیست، و نوشته های او می تواند متراکم و ممنوع باشد. مقدمه کوتاه توماس پوگ (که در ابتدا به زبان آلمانی منتشر شد) به ارائه کامل و مختصر خطوط اصلی نظریه رالز می‌پردازد، در صورت لزوم اطلاعات زندگی‌نامه‌ای را معرفی می‌کند، و پیوندهایی را بین کار رالزیان و سایر موقعیت‌های مهم در فلسفه اخلاق و سیاسی ترسیم می‌کند.